Desteni NL Blog

24 oktober 2007

Dit is het Ontwerp van het Eenheid & Gelijkheidveld, dat spreekt over het veld van eenheid en gelijkheid van het Verenigd Bewustzijnsveld dat bestaat uit het collectieve onbewustzijn van de mensheid.
Wij, de interdimensionale wezens, hebben individueel uitgewijd over eenheid en gelijkheid in en als mensen, wanneer je in eenheid en gelijkheid staat met het hele bestaan zoals je bent.
Nu ga ik hier bespreken, wat eenheid en gelijkheid niet is.
De eenheid en gelijkheid die door de interdimensionale wezens wordt besproken, is eenheid en gelijkheid zoals je bent als leven. Dat is de ervaring van jezelf en kan niet worden aangetoond of uitgelegd en kan niet worden beschreven. Ik kan daarentegen wel uitleggen, wat eenheid en gelijkheid niet is.

De eenheid en gelijkheid van het Verenigd Bewustzijnsveld bestaat uit het volgende.
De eenheid bestaat uit de manifestatie van de universele mind, zoals de Universele Bewustzijnsconstructie het uitlegt in zijn interview. Je kunt daarvoor het video-interview bekijken van het Universele Bewustzijn.
Laten we eens kijken naar eenheid en gelijkheid tezamen als een overeenkomst van eenheid en gelijkheid in het bestaan van dit Verenigd Bewustzijnsveld. Eenheid en gelijkheid bestaat in dit bestaan in de vorm van relaties.
Kijk, de mind is een beperkt mechanisme, een voorgeprogrammeerd systeem. En de enige manier om van zichzelf een begrip te vormen, een interpretatie te maken, een poging te ondernemen om iets te bevatten van eenheid en gelijkheid, daarvoor heeft het zichzelf in de vorm van relaties gegoten.
Nu zijn er twee mensen die met elkaar een relatie zijn aangegaan. Die twee mensen zijn schijnbaar één en gelijk met elkaar. Je kent de uitdrukking "Ik ben op zoek naar mijn gelijke" en "Ik ben op zoek naar de ene ware met wie ik de rest van mijn leven kan slijten."
Dus wat betreft het mindbewustzijnsysteem in en als mensen, is dat zodanig ontworpen en geprogrammeerd, dat de mind niet kan bestaan zonder een of andere vorm van relatie. Of dat nu een God is buiten zichzelf, of de illusie van een God buiten zichzelf, of het nu een ander mens is, of een spirituele organisatie, of een New-Age stroming. Het kan ook een relatie met geld aangaan.

Mensen hebben altijd ergens een relatie met het een of ander.
Gezien vanuit die ene relatie die mensen hebben, want mensen hebben altijd met één ding de sterkste relatie - dat betreft het Verenigd Veld van de mindbewustzijnsystemen van de hele mensheid als eenheid en gelijkheid.
Ik ben alleen compleet, en heel, en vervuld, als ik een relatie heb met iets of iemand buiten mezelf. Want kijk, hoe is de menselijke mind gemaakt?
Incompleet, onvervuld, leeg, eenzaam er ontbreekt altijd iets. Om dat gat op te vullen, om die ervaring van een inherente aard te vervullen van hun mindbewustzijnsystemen, die mensen denken te zijn, vormen ze een relatie met iets anders. Alleen in een relatie ervaren ze een vorm van eenheid en gelijkheid met zichzelf.
Dus daaruit bestaat de mind van dit hele bestaan. Uit het feit, dat je alleen met een relatie met iets buiten jezelf zogenaamd vervuld bent.
Ik weet zeker, dat deze realisatie nog niet is doorgedrongen bij iemand in en van deze wereld, maar het is wel de manier waarop dit hele mindbewustzijnsysteem is gemaakt - dat dan het totale verenigd bewustzijnsveld aanlegt, waarin je deelneemt.
De enige manier waarop je in eenheid en gelijkheid kunt staan met je mind en het bewustzijnsveld in deze wereld is door een relatie te hebben met iets of iemand buiten jezelf.
Je kunt dus wel zeggen dat, wanneer je een relatie hebt met iets of iemand buiten jezelf in deze wereld, dat je in de val bent gelopen, dat je verslaafd bent - dan ben je er geweest, dan heb je het gehad.
Dan ben je de slaaf van de mind, van het verenigd bewustzijnsveld.
Dan zit je in het Huis van Bewaring van je eigen schepping.
Daar ontstaat het punt van eenheid en gelijkheid - in een relatie.

Dank je wel. Dit is het Veld van Eenheid en Gelijkheid. Veel plezier!

lees meer op DesteniNL

3 september 2007

Hi, dit is Jezus.

En wat gebeurt er dan als je in een andere familie wordt geboren, wie ben je dan? Als bepaalde gebeurtenissen niet in je wereld hebben plaatsgevonden en als je niet naar de kerk ben gegaan, of naar de priester of de predikant enzovoort, wat zou je dan zijn geweest? Want je wordt ofwel in een bepaalde religie geboren en je wórdt die religie, of bepaalde gebeurtenissen vinden plaats in je leven en dan ga je ook bij een religie horen. Met afhankelijkheid van iets of iemand buiten jezelf en daarin wordt je schijnbare 'keuze' van zelfexpressie geboren.

Oh en, keuze en vrije wil of slavernij bestaan niet. Keuze wordt gepresenteerd als een idee van macht en controle, terwijl we hier duidelijk aantonen dat mensen niet over macht en controle beschikken over zichzelf, noch over deze wereld. Gedachten zijn jullie God geworden. Kijk maar eens om je heen. Mensen geloven dat wanneer ze geen gedachten, gevoelens en emoties hebben, dat ze dan een soort robot zombies worden. Mensen, de wereld staat ondersteboven. Jullie zijn juist nú robot zombies...

Als gedachten, emoties en gevoelens beginnen te verdwijnen, word je geluid, een geluidsexpressie. Geluid betekent een aanwezigheid van jezelf in een 'vrije' expressie. Ik zet 'vrij' tussen haakjes, want we zijn pas echt vrij als het hele bestaan vrij is. Maar voordat het zover is, ben je vrij als zelfexpressie in het moment - tot op zekere hoogte.

En, het is interessant, want ik zit hier en vele andere wezens doen dat en zeggen dat er geen God bestaat - je weet dat ik, Jezus hier ben en dat ik een dimensionaal wezen ben, één en gelijk met jullie en dat ik schijnbaar mensen binnen religieuze bewegingen dingen voorschrijf, die ze afhoudt van het stellen van gezond-verstand vragen. Weet je, je kijkt naar de wereld en je vraagt je af, oké, als er een God is, dan waarom dit, waarom dat? Als er een God is, hoe zit dit, hoe zit dat? Enzovoort. Wees niet bang om vragen te stellen. Ik ben hier nog steeds en ik zeg dat er geen God is en toch is er niets met me gebeurd. Ook met anderen die zeiden dat er geen God is, is niets gebeurd. Hier is het bewijs, de dimensies zijn aanwezig in ieder mens, richting gevend, maar het is natuurlijk wel noodzakelijk dat iedereen het zichzelf realiseert.

En mijn eerste vraag is, wanneer gaan mensen écht luisteren en zichzelf oprecht onder de loep nemen? Dat is wat wij jullie laten zien, is het eenvoudigste dat we vragen: zelfoprechtheid waarbij je je gezonde verstand gebruikt, is wat we zeggen. We zeggen niet 'Nu moet je geloven en ons volgen en je moet het nu doen, anders word je vervloekt. Nee! We zeggen alleen dat het je eigen verantwoordelijkheid is, want wat weet ik, wat ook veel dimensionale wezens weten? Wat alle dimensionale wezens weten?! Wanneer je sterft, kom je tegenover jezelf te staan. Je bent hier en je moet jezelf elk moment onder ogen zien. Dat is onvermijdelijk en specifiek. Ik heb hier mensen gezien, die gestorven waren, die zeiden: 'O mijn God, waarom heb ik niet geluisterd?!' Zij hebben enorme spijt... Er zijn mensen die overgaan en zich realiseren wat ze hebben toegestaan en dat is niet om te juichen, want hier zie je alles waaraan hebt meegedaan, hier moet je dus echt verantwoording nemen voor jezelf.

De voornaamste reden waarom mensen niet willen luisteren is omdat ze bang zijn. Bang voor wat andere mensen wel niet zullen denken. Waarom denk je dat kinderen een religie volgen? Omdat ze bang zijn voor wat hun ouders zouden zeggen. Ze zijn bang dat hun ouders boos worden als ze zouden durven zeggen: 'Maar ik geloof niet in een God'. Kinderen doen dat niet, echt, ze gaan alleen naar de kerk of doen wat hun ouders doen, omdat ze bang zijn voor hun ouders.

Ouders, eerlijk, kijk eens goed naar jezelf. Als je kind naar je toekomt en zegt: 'Mama, papa, ik wil niet meer naar de kerk.' Wat zou je reactie zijn? Je zou boos zijn! Maar je zou moeten zeggen: 'Ik begrijp het, kind, je kunt verantwoording nemen voor jezelf en je eigen zelfexpressie volgen, voor de ervaringen in jezelf. Nee! Jullie zeggen:'Je moet naar de kerk en je doet wat ik zeg.' Want jij denkt kennelijk, dat dat het beste is voor je kind. Maar dat is het niet! Kinderen hebben vrije zelfexpressie nodig en dat krijgen ze niet in de wereld... Dat is iets om eens rekening mee te houden.

Dank je wel. Dit is Jezus.

lees meer op DesteniNL

3 september 2007

Hallo, dit is Jezus. Ik had het over de kruisiging. De mijn kruisiging vertegenwoordigt de kruisiging van mensen in hun ware expressie van zichzelf als eenheid en gelijkheid, 'vrijheid' in zelfexpressie.

Wat vertegenwoordigt het geloof in God of zelfs geloof in de Bijbel: dat wat nog steeds aanwezig is in mensen die de Bijbel lezen, die God vereren of die geloven in een Jezus die terugkomt op een 'wolk' om de mensheid te 'redden'. Zij ondersteunen in feite de kruisiging. Zij ondersteunen in feite de kruisiging van zichzelf als de ware expressie van wie ze werkelijk zijn. Ze zijn eigenlijk bezig met spijt, ontkenning, angst en oordeel in zichzelf, want datgene wat van generatie op generatie is doorgegeven is feitelijk schuld, of ze zich ervan bewust zijn of niet, door de kruisiging toe te laten van zichzelf zoals ze zijn, en mensen hebben geleefd met die schuld, die spijt, dat oordeel en die angst in zichzelf voor eons. En daar komt het concept van God vandaan. Want op die momenten beleefden mensen zoveel schuld, spijt, angst en oordeel, dat het concept van een God werd gevormd, omdat ze geen mogelijkheid zagen om zichzelf te vergeven voor wat ze hadden laten gebeuren.

Waarover ik nu spreek, laten we het de 'hogere vleugels' van jezelf noemen. Zelfs in de mensen van toen en het bestaat nog steeds in de hele mensheid. Mensen zijn zich zó bewust van zichzelf en zijn dat altijd geweest, dat is buitengewoon sterk. Dat ga je je realiseren wanneer je meer bewust wordt van jezelf, of wanneer je jezelf dat toestaat.

Mensen realiseerden zich toen al wat de erfzonde was die van generatie op generatie werd overgedragen. De erfzonde was het schuldgevoel van dat moment en de spijt, de angst en het oordeel over zichzelf dat ze dat hadden laten gebeuren. En dat is waarom mensen zich verschuilen achter het concept van God - vanwege de angst voor wat was voorgevallen, héél lang geleden.

Dus door zich te verschuilen achter de verering van een wezen buiten zichzelf hoeven ze niet geconfronteerd te worden met die schuld, die schaamte, die woede, die spijt en dat verdriet om wat ze zolang geleden hebben toegestaan door de kruisiging van hun eigen zelfexpressie.

Mensen zijn zich daarvan bewust. Hoeveel mensen bidden er niet nog steeds om die leegte die ze aldoor voelen, dat gebrek aan vervulling, gaan naar de kerk om nóg harder te bidden, proberen van alles om die leegte, die nietsheid, dat gebrek aan vervulling in zichzelf op te vullen.

Het ziet er niet naar uit dat die leegte kan worden gevuld, zelfs niet door naar een kerk te gaan, door te bidden of door een heilig boek te lezen, of door een wezen buiten zichzelf te vereren. Want wat is ervoor nodig om naar voren te stappen in zelfoprechtheid? Dat is waar de mens bang voor is in zichzelf: zelfoprechtheid - dat ene ding.

En wat ik me ook realiseerde terwijl ik gekruisigd werd, dat ik niet in staat was om die mensen daar te veroordelen, omdat ze zich niet realiseerden wat ze op dat moment aan het doen waren. En dat ik louter een representatie was van wat mensen werkelijk zijn.

En zo zijn er meer in deze wereld die nog steeds tot grote 'hoogten' reiken en die opstaan voor de wereld zoals die werkelijk is. Maar wat is er met hen gebeurd? Ze zijn gekruisigd, op allerlei verschillende manieren, vermoord, omgebracht, door het Witte Licht van de wereld verwijderd... Zulke mensen zijn hier altijd geweest...

Daarom is het zo fascinerend dat de Bijbel zo verkeerd wordt geïnterpreteerd, dat Jezus zou terugkomen op een wolk. Maar wat interessant is: wat als ik hier altijd was geweest? Of keer op keer was teruggekomen? Elke keer heeft de mensheid mij, als haar eigen zelfexpressie, gekruisigd, alleen op verschillende manieren. Wat betekent dat?

Dat betekent, dat wezens die op Aarde zijn geweest en werkelijk zijn opgestaan, die werkelijk de waarheid vertegenwoordigden, die de openbaring vertegenwoordigden van wat de mens werkelijk is - altijd werden gekruisigd, letterlijk - en al sinds heel lang in de geschiedenis, kijk maar eens. Er zijn wezens geweest die in staat waren een verandering teweeg te brengen, die opstonden en spraken, maar ze zijn allemaal vermoord, onmiddellijk...

Wie hebben dat gedaan? Niet degenen die erbij betrokken waren, nee. Het was de mensheid als geheel.

Mijn kruisiging, dezelfde situatie. Wie maakte die keuze? Alle wezens in de wereld van dat moment. Ze stonden allemaal als één blok - vanwege hun angst. Zich niet realiserend dat iedereen zit te wachten tot Jezus komt op een 'wolk'. Alsjeblieft... totaal verkeerd geïnterpreteerd. Er zouden wezens komen zoals ik, dat was wat het echt betekende. Gekruisigd, iedere keer...

En om even terug te gaan: ik heb twaalf mensen hier op Aarde getraind, want ik besefte dat ik dit niet het enige was wat ik kon doen. De mensen die me zouden horen en mijn zelfexpressie zouden zien, zouden worden toegestaan zichzelf uit te drukken en het onder alle mensen op Aarde gaan verspreiden. En dus zei ik tegen de twaalf discipelen meteen al in het begin, 'Jullie worden één en gelijk met mij, want jullie gaan naar alle vier hoeken van de wereld om het levende woord onder de mensheid te verspreiden.' Het levende woord... simpel. Maar toch, op het moment dat ik vertrok nam angst het over, kwam bezorgdheid ertussen, oordeel, twijfel, enzovoort en ze lieten alles in de steek. Ze deden niet, wat ik ze had gevraagd te doen. Ze steunden niet hun eigen zelfexpressie, ze gingen niet in zichzelf staan, in hun zelfrealisatie. En ik had verteld dat ik zou terugkeren. Ik zou terugkomen en naar hun toepassing, zelfexpressie, de manifestatie van zichzelf en van de wereld kijken. Ik zei niet hoe, wanneer, waar - niets. Ik zei alleen: 'Ik kom terug'.

En vanaf dat moment liep alles in het honderd. En dat kun je nog steeds zien: mensen geloven in een God die niet bestaat en in een Jezus die terugkomt op een wolk en hier ben ik en ik zeg dat ik niet doe. Je kunt dus of doorgaan met wachten totdat je sterft en je je realiseert dat er geen God is, of: 'Oh, Jezus is één en gelijk met mij en is gewoon een ander wezen’. Het hele concept van God werd alleen gecreëerd voor verdere slavernij en afgescheidenheid.

Nu, wat interessant is, ik weet zeker dat er veel mensen zijn die denken: 'Oh nee, alsjeblieft... dat is een leugen. Ik geloof je niet.' Echt, kijk eens eerlijk in jezelf. Waarom heb je dat geloof? Is dat omdat het jou en je zelfexpressie ondersteunt? Of omdat je in een familie bent geboren met zo'n geloof, en je getraind bent om te geloven in zo’n geloof. Interessant... waar ben jijzelf in die vergelijking. Wat als je niet in zo'n familie was geboren? Wie was je dan geweest?

Dank je wel. Dit is Jezus.

lees verder op DesteniNL

3 september 2007

Dit is Jezus, ik ga door. Dus ik was op Aarde en voerde al die praktische voorbeelden uit van wie ik ben en wie de mensen zijn en ik zei tegen hen: 'Maak aantekeningen, schrijf, stel vragen!' En velen waren natuurlijk in me geïnteresseerd, want ik liet hen zien wie ze zijn, hetgeen ze niet zagen of aanvaardden, of zich realiseerden, dus ik was een fascinerend fenomeen, ik was 'ongelooflijk'.

Maar wat ikzelf niet zag of begreep in het begin, waren de structurele denksystemen van Anu. Ik zag zelfs niet het plan voor de slavernij van de mensheid. Wat ik zag in mensen was mezelf. Ik zag mezelf en ik sprak met ze als mijn gelijken, als één met mezelf. Eenvoudige woorden. En ik liet ze zien dat als je je realiseert dat je niet van deze wereld bent, je niet laat bepalen door deze wereld, dat je dan vrij bent in deze wereld. Dat je niet bepaald wordt door de beperkingen van deze wereld. Want als je je volgens deze wereld definieert, identificeer je je met de beperkingen waaruit deze wereld bestaat, dat is simpel.

Ik geloof echt wel dat ze in die tijd verloren waren in ideeën over zichzelf, over deze wereld, dat ze verdwaald waren in plaatjes die ze in de wereld zagen. Ik kon wel zo'n beetje zien waar de wereld naartoe ging, als ik niet onmiddellijk iets deed. Ik realiseerde me dat ik niet voor eeuwig op Aarde kon blijven en al die mensen hier op Aarde kenden me als één en gelijk met hen. Daarom verzamelde ik volgelingen, 'discipelen' zoals ze die in de Bijbel noemen. Maar zelfs in het woord discipel zit het woord 'discipline', dus het waren 'gedisciplineerden', als je het zo wil noemen. Maar ook dat betekent 'volgen', maar niet toepassen, beoefenen, praktiseren. Dus de Bijbel interpreteerde het als volgen, niet als praktiseren, beoefenen, leven als gelijk met mezelf, want dat was geen aanvaard standpunt in de Bijbel.

Ik heb deze twaalf mensen gezegd wat nodig was om te doen. Ik liep samen met hen op, als henzelf, ze zagen wat ik deed, ze deden wat ik deed, ze zeiden wat ik zei - ik liet hen alles zien, alles van mezelf als gelijke en één met hen. Ik zei: 'Schrijf het op. Praktiseer. Pas het toe. Leef al deze principes', want ik realiseerde me dat, als ze dat niet deden, er niets zou veranderen. Hoe zijn ze anders zover gekomen dan door toepassing, beoefening, leven, geloof, ideeën enzovoort? Ze moesten dat eenvoudig transformeren in een andere manier van beoefenen, leven, toepassen, praktiseren en uitdrukken - en dan heb je een getransformeerd wezen.

Het is interessant wat ik toen aantrof en wat zelfs nu nog het geval is, is het punt waarop iemand werkelijk opstaat in deze wereld. Als je door de eeuwen heen kijkt, zijn er maar een paar geweest, die werkelijk zijn opgestaan en de waarheid spraken, die over de ware expressie van mensen spraken. Waarom? Ze hebben het zelf gezien, ze hebben zichzelf toegepast, ze hebben het geleefd, ze hebben zichzelf uitgedrukt. Mensen zijn in feite niet in staat woorden te spreken, die ze niet eerst zelf hebben toegepast, uitgedrukt en geleefd als zichzelf. Om in staat te zijn het te zien en te horen. En het interessante is, dat die mensen altijd meteen door de hele wereld worden aangevallen.

Dat is ook met mezelf gebeurd. Want waarvoor stond ik? Ik stond voor gelijkheid en eenheid. Ik wilde dat mensen zich realiseerden dat ze één en gelijk zijn met mij. Maar wat gebeurde er? Het grootste deel van de wereld keerde zich tegen me en zeiden dat ik bedrog pleegde, ze noemden me 'een leugen' enzovoort.

Het is interessant dat alles in het tegendeel wordt uitgelegd. Altijd. Want alles wat die mensen tegen mij zeiden, was eigenlijk een projectie van hun eigen bedrog, dat zij logen. Zij waren niet eerlijk tegen zichzelf. Dat is duidelijk. Maar mensen zien dat niet. Ze realiseren zich niet dat datgene wat je in een ander ziet, in feite datgene is, wat je in jezelf ziet. Het is zó simpel. Het is onweerlegbaar waar en het gebeurde zelfs al toen ik hier was.

En wat ik ontdekte is, dat mensen me niet konden horen. Ze hoorden de woorden niet die ik sprak. De woorden die ik sprak werden volkomen omgekeerd. Dat bracht me nogal in verwarring, want soms herhaalde ik bepaalde uitspraken of woorden keer op keer en soms moest ik het in de praktijk voordoen, als een manifestatie van mezelf, voordat ze het een keer begrepen.

Mijn bedoeling is nooit geweest om iemand te worden die zou moeten worden vereerd. Maar mijn ervaringen hier op Aarde werden helemaal verkeerd behandeld door het Witte Licht, natuurlijk. De meeste verhalen in de Bijbel werden door anderen van het Witte Licht ontworpen, die zich voor een moment als mensen manifesteerden, zelfs op het moment dat ik werd gekruisigd, waren er dimensionale wezens bij die mijn hele expressie verdraaiden tot een vorm van geloof. Dus eigenlijk heb ik de weg voorbereid voor het ontwerp van Anu, om een aanbeden God in deze wereld te worden, van de mensheid. Ik had dat helemaal niet door. En hij verdraaide mijn woorden. Niet alleen toen maar ook veel later waren er wezens in de wereld, die allerlei zaken omkeerden en allerlei verhalen over mij in de Bijbel plaatsten van gebeurtenissen die plaats hadden toen ik helemaal niet op Aarde aanwezig was. Dus de Bijbel, is de ultieme manifestatie van misleiding en bedrog, echt waar. Zoals ik al zei, wordt alles omgedraaid in het tegendeel. Dus de Bijbel die wordt aangezien als Waarheid, is in werkelijkheid een Bijbel van het Bedrog. Het is een manifestatie van afgescheidenheid gecreëerd door Anu, die gelijk staat aan slavernij.

Ja, toen ik aan het kruis stierf, heb ik ze toegestaan dat te doen. Weet je, het was een bewijs voor mezelf en voor anderen om te kunnen zien, waarmee ze in feite bezig zijn. Dat ze in werkelijkheid zichzelf kruisigden als een ware expressie van wat ze zelf zijn en ik vertegenwoordigde dat. En de kruisiging door mensen van zichzelf is daarna onophoudelijk doorgegaan.

Dank je wel. Dit is Jezus.

lees verder op DesteniNL

3 september 2007

Hallo, dit is Jezus.

Ja, ik ben een wezen dat echt naar de Aarde kwam en mezelf tot uitdrukking bracht. En ik ben hier om te vertellen over mijn eigenlijke ervaringen als... Jezus. Goed, dit is duidelijk nogal een tijd geleden. In het dimensionale bestaan waren wezens, die - ik kan niet zeggen volkomen - die tot op zekere hoogte een begrip hadden van zelfexpressie als eenheid en gelijkheid, maar die zich niet bewust waren van de situatie op Aarde.

En dat was ik in de dimensies, ik was een dimensionaal wezen en we waren maar met een paar sterke figuren, echt, we waren op één hand te tellen. Ik zou zeggen, wij waren die wezens op de planeet - we waren niet op een planeet, we waren meer in een dimensionaal bestaan - die werkelijk begrepen wie we waren in zelfexpressie zonder afhankelijk te zijn van iets anders buiten ons om ons te vertellen wie we moesten zijn of hoe we ons moesten uitdrukken enzovoort. Dus in onze zelfexpressie waren we 'vrij'. En op een dag kwam er een ander wezen naar me toe en zei dat er een situatie was, dat er een probleem was, dat er wezens waren, die zich op een planeet hadden gemanifesteerd die naar het scheen zichzelf waren kwijt geraakt, die vergeten schenen te zijn wie ze waren, die vergeten schenen te zijn dat ze dimensionale wezens waren. En dat ik eens moest gaan kijken, omdat de situatie nogal problematisch was, want ze begonnen zich tegen elkaar te keren, en zoiets was nog niet eerder voorgekomen in de dimensies of in het hele bestaan. Er was veel verwarring onderling, ze waren compleet afgescheiden van elkaar en hadden het stempel 'verloren' gekregen. Het was nodig dat ik daarnaar toe zou gaan en hen vertellen en herinneren aan wie ze zijn en te zien of ik in staat zou zijn tot ze door te dringen. En dat deed ik.

Ik ging naar de Aarde, het heette toen geen Aarde, dat hoorde ik pas toen mensen de planeet zo gingen noemen. Ik ging er naartoe, nog als een dimensionaal, ze konden me niet zien en ik keek naar de wezens die over de Aarde liepen en dacht: 'Wat is hier aan de hand? Er is iets mis hier'. Ik had nooit begrepen dat wezens in het bestaan zo konden zijn en dat ze zich hadden gemanifesteerd. Hoe was dat gebeurd? Ik begreep het niet. Maar alle informatie die ik kreeg, was dat ze verloren waren, en dat ze specifieke leiding nodig hadden om ze eraan te herinneren wie ze werkelijk waren zoals mezelf. Dus ik wist niet precies wat ik zou moeten zeggen, ik wist niet precies wat ik zou moeten doen. Het enige wat ik kon doen, was een voorbeeld zijn, want als ik liet zien wie ik ben, dan zouden ze zeker in staat zijn om zich te realiseren wie ze zelf zijn.

Dus op zeker moment manifesteerde ik me hier op Aarde. En het verhaal over mij, dat ik uit mensen werd geboren is een fabel, dat is niet waar. Ik manifesteerde me hier op Aarde tussen de mensen in één ogenblik en daarvan komt het 'idee' dat ik uit een man en een vrouw werd geboren, uit een 'maagd', want ze konden zich op dat moment niet voorstellen hoe ik in staat was me opeens te manifesteren.

En zo liep ik een tijdje mee met de mensen hier op Aarde en verzamelde vele mensen om me heen om me te volgen. Om me te volgen op een manier, waarop ze datgene konden worden wat ik aan hen presenteerde als een voorbeeld van eenheid als gelijken. Dat is de definitie van 'volgen', maar zelfs het woord 'volgen' is door de eeuwen heen op grote schaal door de mensheid misbruikt. Zelfs het 'volgen' in Bijbelse termen is volslagen verkeerd geïnterpreteerd. Volgen betekent geen blind geloof in datgene wat iets vertegenwoordigt of datgene wat de mensheid vertegenwoordigt, of dat ik zelf vertegenwoordig, nee. Wat betekent iemand volgen in zijn voetstappen? Volgen in iemands voetstappen betekent beoefenen, leven, toepassen en datgene worden wat het wezen aan je presenteert in eenheid en gelijk aan jou... voor jezelf, niet voor dat wezen of voor iets anders. Maar het concept van religie heeft de betekenis van volgen getransformeerd in blind geloof, terwijl volgen juist een toepassing is. Het is een expressie, het is een vorm... het is een manifestatie van de levende expressie van jezelf.

Dus ik manifesteerde me hier op Aarde, ik sprak met mensen en liet zien wie ik was en waartoe in staat was, waarmee ik eigenlijk zei, dat ze één en gelijk met mij zijn. Weet je, ik had vele toepassingen, bijvoorbeeld mezelf manifesteren, 'sterven' en mezelf van mijn lichaam verwijderen - precies als het interdimensionale portaal doet, precies hetzelfde -en terugkomen om te laten zien dat de dood niet echt bestaat. Dat is in principe wat ik ze liet zien. Dat de dood hier niet is, want ik zag dat iedereen doodsbang voor de dood was. Dat was de vraag die ik steeds van mensen kreeg: 'Wat is de dood. Waarom bestaat de dood. Waar gaan we naartoe?' Dus ik legde de hemel aan ze uit: 'Je gaat naar de hemel, die je kunt definiëren als een dimensionaal bestaan, maar op het ogenblik ben je verloren want je hebt jezelf geïdentificeerd met dit gemanifesteerde gebied van de Aarde, maar dat is niet wie je bent. Je bent niet je fysieke lichaam.' En dat toonde ik aan door uit mijn lichaam en er weer in te gaan.

Wij zijn... wie ik ben is de levensadem van de fysieke menselijke vorm. Bijvoorbeeld door muren heenlopen enzovoort, was simpel. En mensen opwekken uit de dood... simpel. Plaats je hand op de borst van dat wezen in de dimensies en breng het terug, de levensadem. Het is in principe, dat je je verbindt met je hand en jezelf verplaatst naar de dimensies en daar zoek je naar de signatuur van het wezen, wiens fysieke lichaam het was, je verbindt je aan het wezen en je brengt het terug in het fysieke lichaam en het wordt weer de levensadem - zo simpel is het. Zo werd het gedaan. Maar probeer het maar niet, want het werkt niet meer.

Met die voorbeelden heb ik aangetoond dat de dood niet bestaat, dat het louter een idee is.

Dank je wel. Dit is Jezus en ik ga hierna nog door.

lees verder op DesteniNL