Desteni NL Blog

Door Bernard Poolman

24 december 2009

Dit gaat over Desteni en oorlog, 'war', W-A-R- de rawness - ruwheid van het bestaan.

Een interessant perspectief is dat we diegenen eren die sterven voor het vaderland, we eren dat als 'dood in dienst van degenen die beschermd worden' wat nogal bizar is.

In de eerste plaats dat bescherming nodig is - wat wordt er beschermd?

Wie worden er beschermd? Een manier van leven wordt beschermd.

Een heel ander perspectief hierop is, dat degenen die sterven in dienst van het leven om de ongelijkheid en brutaliteit van de menselijke natuur aan te tonen, dat zij sterven in stilte, niemand eert hen, niemand merkt hen zelfs maar op - het zijn de armen, degenen die verhongeren, de misbruikten, de dieren, de planten - alles wat puur kanonnenvoer is in een schijnbaar eindeloze strijd.

Dit vindt vlak voor ieders neus plaats, en toch zijn er die hun elite-status durven te 'dienen' en 'eren' en 'beschermen', die zij krachtens hun geboorte en systeem en geld hebben, die zich daarachter verschuilen en 'blind' deelnemen in de slachting van miljoenen in de naam van eigenbelang, luxe, pret en vrolijkheid.

Er zijn geen woorden die de gruwelen kunnen beschrijven die toegestaan worden in de naam hiervan, duidelijke menselijke wreedheid - kijk zelf, stap in de ander z'n schoenen: wees het dier, wees degene die verhongerd en kijk wat toegelaten wordt.

lees meer op DesteniNL