naar de NL Desteni website

Keyconcepts

Mind = je gedachten, gevoelens en emoties

Archives

Om je te abonneren op de DesteniNL nieuwsmail klik hier
Wil je reageren of heb je vragen, plaats die dan op het DesteniNL forum

door Bernard Poolman

23 januari 2009

Bernard: OK, laten we een praatje maken over een praatje over een praatje over... het einde van zelf-gewaarzijn.

Laten we bij het begin beginnen. Wat zijn de definieerbare punten binnen ons gewaarzijn die kwantificeerbaar zijn? We worden geboren we bestaan dan in deze realiteit en een bepaalde ervaring, en we sterven.

Wanneer we geboren worden, worden we geboren in een familie, in een cultuur, in een land, in een taal, in een bepaald ontwerp. Wanneer je geboren wordt, is alles wat je hebt hetgeen je krijgt van je moeder en je vader door DNA.

Dat is wat we zijn, hebben we al uitgelegd bij Desteni als je "structurele resonantie".

In overeenstemming met je DNA positionering, dat wil zeggen het ontwerp, in dat wat in je erfelijkheid is, zul je bepaalde vermogens hebben, zul je bepaalde levenspaden hebben die dominant zijn en paden die minder op de voorgrond treden.

Dus zodoende zul je daarvandaan bepaalde kenmerken hebben, bepaalde vermogens ofwel een meer scherpzinnig mentaal vermogen, een meer effectief fysiek vermogen - variabele verschillende punten die op het DNA gebaseerd zijn, van je ouders afkomstig, van je erfelijkheid.

Daarin is duidelijk, wat je structurele resonantie is - dat is, de "geluidsfrequentie" die definieert wie je bent als fysiek wezen en wat je "programmeerbare vermogens" zullen zijn en in welk veld je "meer effectief" zult zijn.

Dit ontwikkelt zich dan en hangt af van waar je geboren wordt en wat je sociale ondersteuning is, het geld dat beschikbaar is voor je in deze realiteit, ondersteuning van onderwijs en natuurlijk wat je religieuze opvoeding is.

Dit alles binnen de context van de familie zal een effect hebben op "wie je zult worden als persoonlijkheid", als persoon die zal deelnemen aan een systeem - wat de samenleving in de wereld is.

Als je bijvoorbeeld als kind werd misbruikt, zal dat een effect hebben op die perceptie van jezelf, die ervaring van jezelf, gebaseerd op als wat je geprogrammeerd bent.

Dus wat is hier het principe? Het principe is dat jij bent geprogrammeerd in overeenstemming met de ervaringen van degenen die er vóór jou waren; je ouders, je samenleving. Het volgt geen ander principe dan "ervaring", wat gebaseerd is op angst en overleven.

Daarmee in overeenstemming zul je uiteindelijk precies opvolgen waartoe je geprogrammeerd bent om op te volgen.

Wat in essentie de definitie zou zijn van een robot in een systeem wat een productiesysteem is dat feiten produceert, en in overeenstemming met deze feiten - wat informatie is - ben je in een "formatie" die gevormd zal worden en deze vorm van jou zal geprojecteerd worden in de wereld in overeenstemming met de informatie.

Dat is de reden dat we nu zijn opgeschoven van een industrieel tijdperk naar een informatie tijdperk, waarin iedereen totaal wordt beheerst door informatie.

Je bent zodoende slechts een nummer.

En als je dat nummer niet hebt - en dat nummer zich niet verhoudt tot het systeem, en de waarde die het systeem jou heeft gegeven dat je feitelijk het systeem volgt en de regels van het systeem, dan wordt je er door het systeem uitgegooid en je wordt een nul en een leegte, en je kunt in het systeem niet overleven.

Darryl: ah, "Het Teken van het Beest."

(Verschillende verwijzingen naar het Teken van het Beest zijn vervat in het Bijbelboek openbaringen, waarin gesteld wordt dat in de eindtijd de "Antichrist" zal verschijnen en de mensheid zal misleiden om zich in slavernij te begeven. De passage die daarover gaat:

"Hij brengt te weeg dat allen, zowel klein als groot, rijk en arm, vrijen en slaven, een teken ontvangen op hun rechterhand of op hun voorhoofd, en dat niemand mag kopen of verkopen behalve degene die het teken of de naam van het beest heeft, of het nummer van zijn naam." Openbaringen 13:16-17)

Bernard: Het Teken van het Beest. Het Nummer. En als dat zo gaat, is het duidelijk dat iedereen die eraan deelneemt, dat doet vanuit het perspectief van zelf-gewaarzijn.

Je bent het systeem gewaar, je bent jezelf gewaar in het systeem, je bent gewaar wat jij als jezelf moet doen om te overleven in het systeem, en daarmee in overeenstemming, neem je eraan deel.

We kijken terug in de geschiedenis; we zijn "geëvolueerd"  als dit gewaarzijn in het systeem.

En terwijl we voortgaan en evolueren in onze ervaring van zelf-gewaarzijn, evolueert het systeem en overeenkomstig hebben we een systeem dat schijnbaar evolueert in meer en meer spullen die we produceren als de manier waarop we laten zien dat we echt, klaarblijkelijk, bestaan.

Dus het is zoals dat je naar iets kijkt en je zegt, oké, ik ben mens. Ik maakte dit. Dus zodoende, moet ik wel bestaan.

Darryl: Ah, Productie. De mens is beslist een feit.

Bernard: absoluut. In je productie ben je als mens dus aan het proberen jezelf feitelijk echt te maken, door een proces van hoe je jezelf gewaar wordt in hetgeen je hebt gevestigd als je creatie: wat een systeem is en alles gemaakt in het systeem en behorende tot het systeem.

Nu, als we kijken naar het primaire punt waar zelf-gewaarzijn zo gemakkelijk wordt gebruikt en misbruikt, je New Age en spiritualiteit scene, dan zal je iets fascinerends opvallen:

Iedereen in dat systeem van zelf-gewaarzijn, zal bepaalde definities gebruiken, die hen, volgens henzelf, beter maken dan anderen, bijvoorbeeld, "liefde". Ze zeggen: "ik ben liefde!" "Ik ben God." "Ik ascendeer." "Ik word beter, ik word meer."

Wat je zegt als systeem: ik word mezelf gewaar in de context van het systeem in een definitie die me meer aanspreekt, die het aannemelijker maakt dat ik lijk op iets wat ik "heilig" zou noemen.

Het is onze zoektocht om "God" te zijn in een systeem dat dat veroorzaakt. Het gegeven dat je je feitelijk nog steeds houdt aan de fundamentele ‘zeven dagen schepping’ zoals die is beschreven in de Bijbel, wordt duidelijk niet gerealiseerd, want daarin ben je nog steeds in een systeem van zeven dagen, je bent nog steeds in een systeem waarin je dominant, of "meer" bent dan een dier, dominant of "meer dan" een plant, die gezien wordt als een systeem.

Wat is een plant, een mens en een dier? Wat zijn de overeenkomsten?

Dat alles is gebaseerd op DNA, gebaseerd dus op een bepaalde reeks chromosomen, een bepaalde reeks verbindingen die tot gevolg hebben dat iemand bepaalde vaardigheden heeft die programmeerbaar zijn zoals taal, als samenleving, als expressie enz.

En daarom, het verschil tussen een chimpansee en een mens is slechts een paar chromosomen. De rest is precies hetzelfde. Die chromosomen geven de chimpansee een bepaalde taal en uitdrukking en sociale structuur, en geven de mens een bepaalde taal uitdrukking en sociale structuur.

Maar in essentie, in de context van hun bestaan, in de context van hun programma, is 't wat 't is. En het kan slechts "evolueren" tot een bepaald punt.

Zo ook de mens. De mens kan evolueren tot een bepaald punt, vandaar dat het merendeel van onze spiritualiteit geprojecteerd wordt in de vorm van ideeën na de dood, wat is gebaseerd op hoop en aannames en vermoedens en klaarblijkelijke ervaringen in "heilige innerlijke communicatie".

Waar communiceer je werkelijk mee in jezelf? Je communiceert met dat deel dat je hoopt te worden.

Dat creëert dan een idee van heiligheid of "God" waarin iemand dan probeert te bestaan als een voorbeeld voor de samenleving wat je je voorstelt wat "God" zou zijn, waarvan jij de indruk hebt dat jij dat zou willen zijn.

Wat niet in overweging wordt genomen is dat niets van dat alles ook maar enige invloed heeft op verbetering van de levens van de mensen op Aarde die het slechter getroffen hebben.

Dus, wat is er werkelijk gebeurd? Laten we het overwegen:

Wanneer je als kind wordt geboren, krijg je in je eerste zeven jaar je basis programmering; je cognitieve vermogens, je taal vermogens, je sociale vermogens, de basis van je lichamelijke vermogens, eet vermogens, slapen, je relatie met je familie en je onmiddellijke omgeving.

Dan breidt het uit naar je onderwijs, je onderwijs zal je brengen naar en integreren in de maatschappij zodat je een effectief onderdeel wordt van de producerende industrie van ons consumentisme. Waar je dingen kunt creëren om geconsumeerd te worden en waar je dan goed in bent.

Dat alles is deel van wat je kunt noemen je Geprogrammeerde Zelf.

Uitgaande van dit geprogrammeerde zelf, probeer je dan een individu te worden. Deze poging om een individu te worden, vindt plaats door wat genoemd wordt, "zelfreflectie".

Je denkt na over jezelf in relatie tot je samenleving, in relatie tot alle kennis die je tot je beschikking hebt, en overeenkomstig beslis je wie je bent.

Dat noem je "keuze" of "vrije keuze".

Duidelijk mag zijn, dat het feit dat het binnen een beperkte constructie en ontwerp is die ook geprogrammeerd zijn, op de een of andere manier nooit mee wordt gerekend.

Want je neemt niet in overweging dat in de context van je zelfbeoordeling, je jezelf alleen kan beoordelen volgens de programmataal waarmee je bent geprogrammeerd, binnen de context van het programma; de samenleving, de religie en het onderwijs dat je hebt gehad.

Verder reikt je inzicht niet.

Darryl: ja, mensen denken dat het de, dat het de juiste afweging is; hun gezichtspunt.

Bernard: zo is 't, want dat is alles wat bestaat voor hen. Want alles wat bestaat is het programma.

Nou dus, op deze manier ontwikkel je wat je zou noemen, "zelfgewaarzijn".

Dit zelfgewaarzijn is totaal egocentrisch, gebaseerd op je belang om succesvol te zijn in een wereld systeem, en jezelf voor te bereiden op iets waarvan je weet dat het onvermijdelijk is:

je gaat dit systeem verlaten om een ander systeem binnen te gaan, wat het hemelse systeem is, en je wilt je plek in het volgende systeem voorbereiden vanuit dit systeem.

En je bent geprogrammeerd om te geloven dat je je plek in het volgende systeem kan beïnvloeden, in het hemelse systeem.

En er zijn vele, vele verschillende opties die je kunt volgen, genaamd de basisreligies, die elk een idee hebben over wat er klaarblijkelijk met je gaat gebeuren in het volgende systeem - wat de hemel is. Maar in feite weet je dat niet.

Er wordt van je verlangd dat je dat gelooft.

Maar je hebt geen ander antwoord, daarom geloof je het want je bent tamelijk angstig over wat er zou kunnen gebeuren als je daar komt en je hebt niets om je mee te verdedigen: dat is je religie.

Daarom is religie op zich oorlog. Het is een manier om een pantser aan te trekken, je voorbereidend om jezelf te verdedigen en wie je bent geworden in je "zelf-gewaarzijn". Zodat je kunt zeggen: "Ik had geen andere keus. Dit is alles wat ik had. Dit is dus, alles wat ik ben. Dit is wie ik ben, en daarom, moet ik erkend worden in deze vorm”.

Zelfs in het hiernamaals proberen we daar controle over te hebben.

Helaas, we missen een fascinerend punt.

Als je observeert; wanneer een baby is geboren, wanneer een zaad open gaat en groeit, ze volgen een patroon, ze volgen een programma. Wanneer een dier is geboren volgt het een programma, overeenkomstig zijn ontwerp, overeenkomstig zijn DNA. Maar er is hierin iets dat gelijk is in alles.

Het is gelijk in het gras, het is gelijk in de lucht die je inademt. Het is gelijk in het dier. het is gelijk in de mens. Het is gelijk in het wezen dat dood is in het hiernamaals.

Die gelijkheid is leven.

Deze gelijkheid vormt noch volgt een programma. Deze gelijkheid is de essentie van wat hier is.

Deze gelijkheid, dit Leven-Gewaarzijn bestaat niet in de context van hen die in de vorm zijn, die in het verspreiden van informatie zijn over wat er gaande is.

Dat is wat de eenheid is die bestaat tussen alles.

Niet de eenheid die naar voren wordt gebracht in spiritualiteit of in het wereldsysteem, of in meditatie, of in een bepaalde uitdrukking van bewustzijn.

Bewustzijn is simpelweg de poging van het systeem om zichzelf te begrijpen. Het is de poging van de organische robot, de mens, om te proberen zijn zin en doel te begrijpen in een systeem. Een systeem in een systeem dat probeert te "evolueren" naar iets.

Het weet dat er iets is. Het weet dat er iets meer moet zijn, maar kan het niet vinden. Omdat het nooit echt gekeken heeft.

Het is hierom dat het punt waarvan je weet dat het "meer" is, het punt is waar je niet naar wilt kijken. Het is het punt dat al je speciaalheid weg neemt, het neemt al je angst weg. Het neemt alles weg wat je als jezelf beschouwt, zodat wat overblijft, datgene is wat gelijk is in iedereen.

Daar is het dat echte eenheid bestaat.

Dat wordt niet overwogen.

Dat is nooit overwogen gedurende eonen, aangezien elk wezen zichzelf specialer probeert te maken - zonder werkelijk te overwegen, wat het is, dat in essentie: achter alles aanwezig is.

Per definitie, betekent het feit dat dit in iedereen bestaat - dat iedereen in alles gelijk is.

Het mag duidelijk zijn dat de vorm die je aanneemt een tijdelijke uitdrukking is, die slechts tevoorschijn is gekomen: vanwege onze verdeeldheid in een poging om elkaar te begrijpen, vanuit het gezichtspunt van het begrip van onszelf als vorm.

Dus daarom gingen we alles definiëren.

In de definitie kwamen we in de val te zitten als definitie.

En daarin verloren we gewaarzijn.

En we namen niet in overweging het gewaarzijn van wat werkelijk in essentie is - onze gelijkheid.

Wat maakt het mogelijk voor ons allen om gezamenlijk te bestaan, wat is de "bindende kracht"?

Het is niet "God". Het is geen "geest".

Het is Leven zelf.

Het bestaat in alles.

Maar het is niet "gewaar'.

Darryl: zou je kunnen zeggen dat Leven hetgeen is waar mensen wellicht naar zoeken?

Bernard: Leven is waar je naar zoekt, maar terwijl je ernaar zoekt, mis je het voortdurend - want je bent het feitelijk al.

Wat je te doen staat is je geprogrammeerde zelf los te laten. Je eigenbelang loslaten. Laat alles los wat je jezelf ooit toegestaan hebt te zijn als "feiten", als "kennis".

Want dat alles is; zelf-gewaarzijn. Dat alles is eigenbelang. Dat alles is een poging om jezelf meer te maken dan wat je bent als ieder ander in de essentie van je bron, je Genesis, je echte waarheid.

Toen we de hemel binnen gingen door het portaal, of toen het portaal open ging, ging het portaal de hemel binnen door het portaal; ik was al in de hemel - omdat de hemel hier is als Leven.

Maar niet vanuit het perspectief dat de hemel zichzelf begreep.

Hetzelfde punt was overal; ik zag het in de aarde, in alles, in elke steen, elke plant, elk levend wezen. Hetzelfde in de hemel - elk wezen daar - hetzelfde punt: we zijn allemaal hetzelfde.

Niet alleen als programma zijn we hetzelfde, in het volgen van dezelfde verlangens, dezelfde hoop, dezelfde noden en wensen; we zijn in essentie hetzelfde, als de Levens-Kracht waar we uit voort komen.

Maar deze Levens-Kracht ontkennen we, omdat we deze Levens-Kracht in feite alleen binnen kunnen gaan of herkennen, als we hem herkennen in ieder van ons - en het voortkomt uit, zich uitdrukt vanuit ons als wat we zijn als vorm.

Wat hebben we gedaan:

In de vormen en de systemen en onze expressies hebben we - we hebben Leven terzijde geschoven, en we hebben een systeem gemaakt, de persoonlijkheid, het 'geest-idee'  van alles wat meer dan Leven is.

We zijn in feite 'groter geworden dan Leven'.

En daarin ligt onze ondergang.

We hebben onze nederigheid verloren. We hebben onze consideratie voor elkaar verloren. We hebben in feite 'liefde' verloren.

En we hebben van 'liefde' een definitie gemaakt, een idee, iets wat we proberen uit te drukken - maar we nemen niet in overweging dat het in feite in ieder van ons bestaat als Leven.

En dat Leven in consideratie met zichzelf in alle gelijkheid: is wat liefde werkelijk is.

Het is daarin - dat we Een zijn.

Maar deze Liefde is geen 'gevoel'.

Deze Liefde is een realisatie van jezelf. Het is een acceptatie. Het is een omhelzing van jezelf in elke ademhaling en in elk punt van je bestaan. Of je nu in de fysieke werkelijkheid bent, of je  nu een hond bent, of je nu een paard bent, of je nu een steen bent, of je nu het bed bent waar we op zitten, of je nu een 'engel' bent, of je nu in de hemel bent - maakt niet uit waar je bent: je bent een Gelijke aan dit Leven.

En om het te wagen jezelf te zien als meer vanwege de vorm die eruit voortvloeit als je zelf-gewaarzijn: dat is bedrog en is een disharmonie die allen beschadigt ("dis-Harm-ony").

Dat is het waarvan we zeggen dat het gestopt moet worden.

We moeten dat stoppen wat we geworden zijn als, als 'zelf-gewaarzijn' in AL zijn vormen, want niets hiervan eert Leven gelijkelijk als Eén Hier.

Want onophoudelijk gingen we door met het definiëren, definiëren, definiëren van alles.

En vanuit welke optiek: als we Zelf-Oprecht moeten zijn, vanuit de optiek om beter te willen zijn dan een ander, meer dan een ander.

In feite zeggen we: we willen meer zijn dan Leven.

En daarin - zien we alles over het hoofd.

 

lees meer op DesteniNL en DesteniZA (Engels)

Meer lezen...

Onze toekomstige ouders

Gezond verstand is dat je je realiseert dat we leven na leven hier terugkeren - en als we niet de weg voorbereiden voor degenen die onze ouders zullen worden - zijn ze we goed verneukt.

Recent Posts

Recent Comments