Emoties samen met gedachten, gevoelens, beelden en ideeën – de mind in het algemeen werd in ieder wezen geplaatst zodat we bestuurd kunnen worden en nooit duidelijk als vrije individuen kunnen leven – vrij van bewustzijn.
Stel je voor, dat je geen emoties ervaart bij je deelname aan deze wereld met anderen. Stel je voor wat er zou gebeuren, wanneer je stelt, dat je niets verlangt, niets nodig hebt en niets wilt. Zou er dan nog iemand zijn die je kon besturen en beheersen?
Toen het Witte Licht in het neurologische systeem van ieder wezen werd geïmplanteerd als mindbewustzijnsysteem (je neurologie is je aansturing), werden op hetzelfde moment al je emoties erbij geplaatst als generator of motor om je in beweging te houden. Op die manier ben je altijd het bewustzijn aan het voeden dat op zijn beurt de constructies voedt die verbonden zijn aan je slavernij (systemen, het Witte Licht en het globale bewustzijn).
Wat ik daarmee in het bijzonder zeg is, wanneer je in je mind duikt en participeert in emoties, ben je voortdurend het mindbewustzijnsysteem in jezelf aan het voeden, waarbij je het al je kracht geeft om slaaf te blijven en beheerst te worden door bewustzijnsystemen als datgene wat je op den duur wordt. Toen onze slavernij een aanvang nam, werd het mindbewustzijn in ieder wezen ingeplant. De constructie van emotie als krachtbron en motor van het mindbewustzijn werd geïmplanteerd om te zorgen dat we altijd onder controle gehouden kunnen worden.
Kun je je een wereld zonder emoties voorstellen? Stel je een ogenblik voor, dat je oneindig lang kon blijven staan zonder dat zich iets in jezelf beweegt en je vanbinnen bestuurt zoals je bent. Op dat punt verliest de mens keer op keer, want ze hebben een vorm van afhankelijkheid van iets buiten zichzelf, omdat we worden aangemoedigd door emoties, we bewegen onder invloed van emoties, we besturen onszelf door middel van emoties.
We worden door onze ouders bijgebracht dat we hun voorbeeld moeten volgen hoe we onszelf in deze wereld moeten ervaren, hoe we moeten overleven, hoe we ons moeten verdedigen en beschermen met behulp van reactieve gedragingen zoals emoties. Alle onderwezen, gevolgde en aangeleerde mechanismen zoals onze persoonlijkheid en ons gedrag als wie we zijn, is gebaseerd op de ervaring van onszelf als emoties.
Als ik de emotionele uitdrukking van woede ervaar dan wil ik ofwel mijn woede nog meer voeden, wat betekent, dat ik alles doe om nog meer emoties in mijn woede te betrekken door er een steekvlam onder te houden, waarbij ik de ervaring van emotie omzet in een soort verslaving door manieren te vinden om het reactieve gedrag te rechtvaardigen. Of ik streef ernaar om mijn woede te koelen door vredelievende gedachten over me heen te laten komen, waardoor ik de emoties onderdruk in plaats van de ware oorzaak en reden te vinden voor het reactieve gedrag van bijvoorbeeld woede, waardoor ik mezelf niet opnieuw laat vervallen in zulke reactieve gedragspatronen.
Wat je ook doet, de kans is groot dat je een nieuwe reeks emoties creëert rond ofwel woede, ofwel vrede, waarbij je steeds meer emoties creëert voor je eigen slavernij. Want naarmate je meer onderdrukt, worden woede-uitbarstingen gebeurtenissen die steeds explosiever worden.
Ben je iemand die reactieve expressies ervaart zoals de emotionele gedragspatronen van woede bijvoorbeeld, of ben je iemand die juist constant en hier is, waardoor niets je uit het lood kan slaan zoals je bent, noch polariteit zoals externe gebeurtenissen die je in een ervaring betrekken met meer emoties door reactieve uitdrukkingen zoals emoties? Je zult opmerken, dat zolang we deze emoties hebben, we slaven zijn van degenen die onze emoties ‘bespelen’.
Oorlog bestaat in deze wereld vanwege de samengestelde, emotioneel reactieve gedragingen van alle mensen in deze wereld, die verbonden zijn met het globale bewustzijnsysteem. Dat wat we vanbinnen zijn manifesteert zich vanbuiten. Het beeld en de gelijkenis van wie we zijn is datgene wat we druk bezig zijn te creëren in deze wereld. En als ik er eerlijk naar moet kijken, kan ik niet zeggen dat het veel lijkt op wat we zijn en wat in onszelf omgaat.
Kan het niet zo zijn, dat degenen die in het bijzonder oorlog, moord en geweld ervaren louter uiterlijke manifestaties zijn van voorbeelden van datgene wat we in onszelf toelaten en aanvaarden in deze wereld? In plaats van te leren begrijpen wat hun redenen zijn, of hen te helpen, ontwerpen we vestingen om ons heen, die ons tegen zulke acties beschermen, waarmee we rechtvaardigen en ontkennen wat in onszelf leeft en zichtbaar wordt in de buitenwereld. In plaats daarvan blijven we in onze emotioneel reactieve gedragspatronen zitten en voeden we bewustzijnsystemen zonder er eens en voor altijd iets aan te doen en zulke emotionele gedragsuitdrukkingen te stoppen en het voeden van bewustzijnsystemen te stoppen.
Waarom? We hebben onszelf gedefinieerd als emotioneel reactieve gedragingen, we willen erin blijven zitten en gebruiken rechtvaardigingen om dat te blijven doen. Dus als de president bijvoorbeeld de oorlog verklaart, zijn we het er ofwel mee eens of we zijn het er niet mee eens gebaseerd op onze gehechtheid aan een bepaalde emotie als zelfgedefinieerde overtuiging van wat goed en verkeerd is volgens onze opvoeding als kind. Zo gaat het met alles in deze wereld. We baseren ons op onze emotionele gehechtheid. Daarom kun je worden onderdrukt en bestuurd door iets buiten jezelf door middel van je emotioneel reactieve gedrag.
Op het moment dat iemand of iets in staat is je op basis van je emoties te bewegen of je te besturen moet je je realiseren, dat ze je in de val hebben laten lopen. Bestuur je jezelf of wordt je bestuurd? Emoties zijn slechts energetische ervaringen als generator en krachtbron van mindbewustzijnsystemen. Hoe meer je het bewustzijn voedt door je participatie en het toelaten van reactief gedrag, hoe meer je het bewustzijnsysteem wordt en hoe meer het zich in jou ingraaft.
