-Veno-
16 augustus 2007
Hallo, dit is Veno. Jullie hebben waarschijnlijk al eerder van me gehoord, want ik heb een tweetal interviews hiervoor gegeven. Ik ben hier om te spreken over structurele resonantie in mensen. Wat is structurele resonantie. Ik ben op dit moment een stuk aan het schrijven op de website van Desteni Universe over structurele resonantie, dat je daar kunt opzoeken, maar hier is een meer verbale presentatie van structurele resonantie. Laten we maar doorgaan. Wat is structurele resonantie?
De structurele resonantie is het systeem in de mens van hetgeen ze zichzelf hebben toegestaan te worden. Laten we eerst een paar definities geven, zodat jullie weten waarover ik het precies heb, voordat ik doorga over de structurele resonantie in en als mensen als wat ze zich hebben toegestaan en wat ze hebben aanvaard te worden. Goed, laten we bij het begin beginnen.
We hebben de Annunaki. Het ras van Annunaki samen met vele andere rassen zijn verantwoordelijk geweest voor het ontwerp en de ontwikkeling van het fysieke, menselijke lichaam. In essentie was het fysiek menselijke lichaam ontworpen als een voertuig om dimensionale wezens tot slaaf te maken op dit driedimensionale aardoppervlak gemanifesteerd in het bestaan.
Waarom slaven? De Aarde zoals we die nu kennen, was vroeger heel anders. De Aarde bevatte het element dat goud wordt genoemd. De stad van de Annunaki bestond alleen uit goud. Dus de uiteindelijke reden voor het bestaan van het fysiek menselijke lichaam en de dimensionale wezens, die in dat voertuig zaten,is dat ze slaven moesten worden om goud voor de Annunaki te delven, zodat zij konden doorgaan hun stad van goud te blijven uitbreiden... letterlijk.
Het fysiek menselijke lichaam werd ontworpen naar beeld en gelijkenis van de natuur, de Aarde. Het fysiek menselijk lichaam werkt in wezen exact als de planten en de bomen, de bloemen – de natuur in zijn geheel. Maar datgene wat het fysieke lichaam bewoont, datgene wat het fysieke lichaam operationeel maakt, de essentie van het leven van het fysieke lichaam, is datgene wie je bent.
Als je sterft, verlaat je je fysieke lichaam. Het is als een ademhaling en je bent eruit. Dan wordt je fysieke lichaam achtergelaten. De vraag is, waarom werkt het op die manier? Komt het niet omdat we ons hebben toegestaan onszelf af te scheiden van ons fysieke lichaam? Heeft iemand daar wel eens over nagedacht? Waarom zijn wij de levensessentie van het fysieke lichaam? Is het lichaam eigenlijk alleen een voertuig? En als je gelooft dat het zo is, zal het zich als zodanig manifesteren.
Dus de hele mensheid bij elkaar – vanaf het begin dat het fysiek menselijke lichaam werd ontwikkeld – gelooft nog steeds dat ze zijn afgescheiden van hun fysieke lichaam. Ik bedoel, afgescheidenheid heeft eons lang bestaan, alsjeblieft! Niet alleen nu. Nu pas beginnen mensen en dimensionale wezens zich te realiseren: "Hé, er is nog iets anders. Er moet nog iets anders zijn." Ik zal niet zeggen 'groter', want dat zou een nieuw conflict van afgescheidenheid veroorzaken en daarvoor zit ik hier niet. Ik zit hier om over structurele resonantie te praten, datgene wat je van jezelf hebt aanvaard en hebt toegestaan te worden. En die structurele resonantie is op dit moment bezig je af te zonderen van je fysiek menselijke lichaam in de realisatie, dat je in feite één bent met je fysiek menselijke lichaam. Waarom?
Ik ga weer terug naar het begin. De fysiek menselijke vorm werd ontworpen als een voertuig, een leeg voertuig. Dimensionale wezens werden in dit voertuig geplaatst om de levenskracht van het voertuig te worden, van het fysiek menselijke lichaam. Er werden systemen in dit voertuig gezet, die het dimensionale wezen vasthielden in het voertuig, het fysiek menselijk lichaam. Het werd dus een relationele verbinding.
Je had dus het dimensionale wezen, dat in het fysiek menselijke lichaam werd geplaatst, dat was ontworpen als voertuig om de levenskracht van het voertuig te worden, waarna de systemen erin werden gezet om die twee aan elkaar te verbinden en in te sluiten. Maar dat was niet het enige.
De systemen werden bovendien zodanig ontworpen, dat ze geprogrammeerd konden worden, dat ze programmeerbaar waren, zodat die dimensionale wezens, die in het fysiek menselijke voertuig zaten, hun oorsprong niet meer konden herinneren, maar zouden denken en geloven, dat ze de systemen waren, die in het fysieke lichaam waren ingebracht. Maar ook om te zorgen dat de dimensionale wezens zich niet gewaar zouden zijn dat Anu eigenlijk bezig was zr tot slaven te transformeren om goud uit deze Aarde te delven voor hun gouden stad in de dimensies. Dus dit is de oorsprong van mensen. Dimensionale wezens die dienen als levenskracht van een fysiek menselijk lichaam als voertuig voor systemen, die beide componenten bij elkaar houden, zodat ze als slaven konden worden gebruikt.
Dit is Veno. Ik ga in mijn volgende interview verder. Dank je.
