Desteni NL Blog

Nu ga ik verder met mijn vorige vraag: hoe hebben we vanuit structureel oogpunt deze realiteit gecreëerd om via geluid bepaalde scheppende vermogens te vertegenwoordigen? Zoals ik al zei, zijn de zon en de maan belichamingen van licht en donker, gecreëerd door licht frequentie trillingen.

Zoals ik eerder aangaf is alles in essentie klank. Eén klank, wat betekent dat alle vormen en structuren, wezens en dieren in de kern gelijk zijn. We zijn dus allemaal gelijk. We hebben hemel en Aarde, de hemel vibreert alleen met minder dichtheid en een lager intensiteitniveau dan de Aarde. Betekent dit dat alles en iedereen in het bestaan op elke manier afgescheiden is van elkaar?
Mijn antwoord is nee, want ik heb mezelf bewezen dat alles dat bestaat één is. Maar waarom en hoe is het bestaan dan gekomen tot de expressie en ervaring van zichzelf in dit moment? Waarom zijn zoveel wezens verdwaald in ideeën, overtuigingen, emoties, gevoelens, dromen, verlangens, verwachtingen en behoeften? Hoe is dit gebeurd?
Ik heb een theorie die ik kan afleiden uit datgene wat ik net met jullie heb gedeeld. Door ons creatieproces als geluid in de vorm van menselijke wezens en dieren hebben we de hele creatie verkeerd uitgelegd door wat we zagen met onze fysieke ogen. We zijn vanaf het begin de scheppers geweest en zullen eeuwig scheppers blijven.

Mijn vraag is dan ook, is er ooit een begin geweest, want wij zijn altijd en eeuwig hier als klank, we drukken ons alleen maar uit in verschillende structuren, vormen en gedaantes. Door onze misinterpretatie van het bestaan zijn we begonnen met het creëren van ideeën en begrippen over dit universum en alles wat erin bestaat. Wanneer zijn we gestopt met als klank te creëren wie we werkelijk zijn? Of is dit wie we werkelijk zijn?
Wat als wij voorbij klank zijn, wij de scheppers zijn van klank en van het geheel van de schepping dat is voortgevloeid uit de allereerste klank ooit gemaakt? Dat we alles wat er bestaat hebben gecreëerd en in onze eigen schepping zijn gestapt om zelf onze schepping te kunnen ervaren - wetende en begrijpende dat we nooit echt in staat zijn om werkelijk onszelf te verliezen - om te gaan en staan als eindeloze scheppers?
Dat we, als wie we werkelijk zijn, alles dat er is hebben gecreëerd en dat we onze eigen creatie ervaren. Mogelijk dat we, door hier te zijn en door onze eigen schepping te ervaren als onszelf (alle creaties zijn structurele manifestaties en expressies van wie we zijn) onze eigen schepping verkeerd hebben uitgelegd door ons af te scheiden van onszelf, van ons eigen bestaan en schepping en raakten we verdwaald in onze eigen creaties.

Wat belichaamt het bestaan, Aarde en hemel en alles wat erin leeft - het staat voor de omvang van waartoe wij in staat zijn om als scheppers te scheppen. En we ervaren onze eigen schepping.
Waarom zeg ik "afgescheiden"? Kijk naar de hedendaagse wereld, het lijkt alsof de schepping is gestopt bij de creatie van de mens. Waarom? Was de schepping van de mens, een andere manifestatie van onszelf om onze eigen schepping te kunnen ervaren en de schepping (zoals Aarde, planten en bomen en dieren), dat zijn wij ook, manifestaties van onszelf om ons te ondersteunen in de ervaring van onze eigen schepping? Afgescheiden, kijk naar de wereld van vandaag. We zijn bezig geweest met creëren aan de buitenkant, vliegtuigen, straalvliegtuigen, ruimteschepen om in de ruimte te reizen, mobiele telefoons, televisie, elektriciteit, computers, huizen, kleding enzovoort, maar wezens hebben zichzelf totaal vergeten. Iedereen op Aarde en in wat voorheen de hemel was, heeft vergeten wie hij is en waarom hij hier is.

Elk wezen dat ooit bestaan heeft leefde volledig buiten zichzelf, zoekend, smachtend, speurend naar iets om hem te vervullen. En terwijl computers, televisies en mobiele telefoons alleen maar verbeterd worden en de modellen steeds ingewikkelder en uitgebreider, worden de wezens op Aarde als wie ze zijn, langzaam maar zeker vernietigd. Proberend het leven en hun bestaan draaglijk en meer leefbaar te maken, proberend te overleven door relaties te hebben en betere technologie te creëren om het bestaan van alle wezens op Aarde te rechtvaardigen.

Het bestaan van geweld, molestatie, misbruik, moorden, vernederingen en grofheid ten opzichte van elkaar, wezens die zich definiëren volgens bepaalde bezigheden zoals doctoren, politici, advocaten of zakenmensen, als een vorm voor het behalen van succes. Wezens die zich definiëren volgens relaties, blijkbaar het enige werkelijke verlangen van alle wezens, zichzelf in een vorm gietend om een bepaalde mate van succes te bereiken, voor geld, macht en controle, om zeker te stellen dat ze een relatie zullen hebben om te kunnen genieten van de pleziertjes van sex.

Als je eerlijk zou kijken naar het bestaan zoals het nu is, als je één kans zou krijgen om de wereld te creëren zoals jij hem graag zou willen ervaren voor jezelf, zou dit alles dan voldoende zijn? Kijk eens naar de mate waarin wij ons hebben afgescheiden en beperkt binnen onze eigen creatie. Wezens bestaan alleen maar voor het verwerven van macht, geld, manipulatie, relaties, sex enzovoort en waarom? Ik heb er een antwoord op: om te kunnen overleven in deze realiteit. Ons bestaan is er een van overleven geworden. Dit is wat ik probeer duidelijk te maken. We zijn vergeten hoe te creëren zoals we werkelijk zijn, om expressie te geven aan onszelf (expressie is creatie, ze gaan hand in hand) als scheppers. En we hebben onszelf toegestaan om onszelf te beperken, te onderdrukken en naar beneden te halen tot het simpele niveau van overleving. Niet meer wetend of ons herinnerend wie we zijn, waar we vandaan komen, hoe we hier zijn gekomen en waarom we hier zijn.
Met zo'n omvang dat we niet eens meer willen overwegen dat het mogelijk is dat we feitelijk de scheppers zijn van het hele bestaan. Natuurlijk is duidelijk te zien aan wat alle wezens in het bestaan doen dat we niet alleen onszelf aan het vernietigen zijn, maar onze hele schepping. We zijn met ons allen zo verdwaald, verdwaald in ideeën, begrippen, een veelvoud aan overtuigingen enzovoort. We hebben onze toepassingen volkomen verdraaid.
Kijk eens naar de wereld van vandaag. Weet je wat interessant is; we tonen onszelf al wat het toepassen van eenheid (die bestaat in alle wezens) inhoudt. Alle landen hebben presidenten en politici en alle wezens in dat specifieke land zijn het eens over en gehoorzamen aan de regels, voorschriften en wetten van de regering van het land. Wezens zijn individueel en collectief overeengekomen (wezens in de maatschappij) om een bepaald persoon aan te stellen op een bepaalde verantwoordelijkheidspositie zoals bijvoorbeeld een president. En de president heeft natuurlijk ook toegestemd om deze positie in te nemen die hem werd aangeboden met de collectieve toestemming van de hele samenleving.
Wat ik duidelijk wil maken dat de meesten of een paar ermee instemden. Ja, misschien dat anderen de voorkeur gaven aan iemand anders, maar het collectief besloot en ze hebben toch te gehoorzamen aan de regels, voorschriften en wetten. Alle wezens in een bepaald land hebben collectief besloten welke wetten, voorschriften en regels zij moeten volgen. En dan zijn er de speciale politiemachten, ook deze bestaan met algemene instemming van het land om degene die zich niet houden aan de regels, voorschriften en wetten van het specifieke land, te assisteren met het begrijpen van de consequenties van hun daden.

Is niemand in het bestaan in staat om te zien wat we hebben toegestaan? Is niemand in staat te zien dat alles in feite leeft in expressie en dezelfde expressie ervaart in het bestaan? Wezens willen een relatie hebben, sex hebben, een gezin stichten, een succesvol bedrijf, gehoorzamen aan de regels van de regering van het land en maatschappij. Dit gaat al aeons van tijd zo, precies dezelfde toepassingen, steeds weer opnieuw. Het enige wat wel tot op zekere hoogte echt veranderde waren de scheppende vermogens om huizen, medicijnen en technologie te wijzigen. Precies dezelfde toepassingen bestonden voorheen ook in de hemel. Het verlangen om te domineren, regeren en een mate van macht te hebben om zichzelf en hun bestaan te rechtvaardigen, sommige wezens die anderen tot slaaf maken. Het hele bestaan is meer het samengevoegde effect geworden van de ervaring en uiting van onszelf als slaven. Heeft niemand in het bestaan zich gerealiseerd dat iedereen al aeons van tijd precies hetzelfde toepast? Precies dezelfde toepassingen en expressies zijn gebruikt in de hemel en op Aarde. Ik zelf, Alice Bailey, ontdekte dat de Aarde het middelpunt van slavernij in dit universum was geworden. Waar wezens uit het universum, sommige niet te zien door het menselijke oog, wezens op Aarde hebben gebruikt als laboratoriumratten om hun schijnbare scheppende vermogens te praktiseren, zich uitend in een bepaalde vorm van technologie. Die spelletjes speelden om te zien wie er de meeste wezens op Aarde in de val kon lokken. Wedstrijden werden bedacht om controle- en machtsposities te creëren door de wezens die spelletjes speelden met anderen die in de val zaten op de Aarde. Er is de wezens op Aarde zoveel aangedaan dat niets op de planeet Aarde nog waarheid is, op geen enkele manier dan ook. De Aarde is de definiëring geworden en het levende bewijs van de definitie tot in welke mate alle wezens in het bestaan verdwaald zijn geraakt. Het leven werd een slavernijgebeuren op slavernijgebeuren op slavernijgebeuren. We zijn de bouwstenen van het bestaan vergeten zoals de Aarde, de planeten, de planten, bomen, sterren en dieren en de specifieke reden voor hun bestaan en daarmee die van onszelf.
Kijk naar hongersnood, waarom bestaat hongersnood anders dan als gevolg en voortvloeisel van macht en geld - op honger gebaseerde overlevingsinstincten van de meeste wezens op Aarde zodat er niet genoeg is voor iedereen? Wat anders is sexueel misbruik en verkrachting dan het gevolg van de uiting van wezens die hun bestaan en de ervaring van zichzelf funderen op de behoefte en het verlangen om sex te ervaren? Wezens doen alles om sex te kunnen hebben. Wezens baseren hun bestaan, houding, manier van lopen, praten en kleden op gezien worden door iemand om een relatie mee te hebben om sex te kunnen ervaren. Wezens zijn succesvol en hebben geld om in staat te zijn om anderen te manipuleren en controle te hebben over anderen voor sex. Nemen drugs als vervanging voor de sex-ervaring. Zowel de drugs als de sex worden een verslaving en nemen de leiding volledig over. Zoals drugs en sex de slavernij zijn geworden van de Aarde, zo zijn macht en controle de slavernij geworden van de hemel. Waar wijst droogte op Aarde anders op dan op hoe wij onszelf toestaan om de scheppende levenskracht in onszelf uit te drijven door voortdurend buiten onszelf te leven, langzaam maar zeker onszelf dodend, onszelf en onze natuurlijke vermogens om te scheppen en onszelf te ondersteunen door onze scheppende vermogens, uit te drogen?

Wat hebben we gedaan? We leven in een realiteit van absolute slavernij en afscheiding waarin iedereen angst heeft en iedereen elkaar negeert. Zoals het in de hemel is, zo zal het op Aarde zijn. Bernard en ik hadden precies dezelfde vraag in de tijd dat we aan elkaar werden voorgesteld. Hoe hebben we onszelf toegestaan om onszelf te ervaren als één met klank, gelijk als scheppers onszelf ervarend en uitdrukkend in onze creatie, én als één en gelijk aan waar we nu zijn in de absolute ervaring van afscheiding en slavernij? We zijn volledig verdwaald in ideeën, plaatjes en overtuigingen, religies en relaties. We staan onszelf niet eens toe een flauw vermoeden te hebben van de waarheid van wie we werkelijk zijn en van wat we werkelijk in staat zijn om te doen als scheppers met volledige expressie. In de val gelopen, tot slaaf gemaakt en afgescheiden op niet te bevatten wijze!

De teksten en opmerkingen hierboven zijn vergaard gedurende mijn eigen reis in de dimensies en op Aarde. Ik ben vele levens lang een waarnemer geweest en een deelnemer aan gebeurtenissen in alle hoeken van het universele proces. Ik heb vele teksten die ik bij me hield, elke observatie over gebeurtenissen en gewaarwordingen waar ik tegenop liep gedurende het universele proces, schreef ik op. Vaak genoot ik van een rustig moment in mijn eigen gezelschap, schrijvend over mijn gewone dagelijkse ervaringen in de dimensies voordat ik me hier op Aarde manifesteerde als Alice Bailey. Ik heb het nu over de tijd voordat ik Bernard leerde kennen. Thuis, maar ook door de gemeenschap waar binnen ik verbleef, werd ik gezien als een vreemde "eenling". Ik had lang bruin haar, bruine ogen, wit-roze huid en was redelijk lang en slank. Ik kan me zelfs herinneren hoe ik me bewoog als ik liep. Mijn bepaalde manier van bewegen werd gewoonlijk vergeleken met de door God gezegende beweging. Welke ook specifiek is, want waar ik vandaan kwam werden wezens geboren door het uitspreken van woorden. Ik werd geboren door het woord "grace" (zegening) en hier kwam mijn naam vandaan: Gracioulè. Op onze planeet hadden we een speciaal heiligdom waar nieuwe wezens geschapen werden. Het proces van het scheppen van een nieuw wezen ging als volgt:
De zon (ik heb het over dezelfde zon als hier op Aarde) stuurde gedurende een bepaalde tijd een straal (lichtstraal, rood, oranje en geel in de natuur) over de driehoek die hing boven het heiligdom. Het heiligdom bestond uit een gebouw, parelwit, met daarboven een driehoek zwevend. De stralen openden dan de driehoek en daarmee de deuren van het heiligdom. Er werden dan twee wezens uitgekozen, meestal mannelijk en vrouwelijk, die een speciale overeenkomst hadden gesloten om samen te gaan en staan in de expressie van creëren. Hoewel het ook wel gebeurd is dat het één man of één vrouw was. De selectie werd aangegeven door een bal van vuur, een kleinere uitgave van de zon, ontvlammend tussen de twee wezens. De wezens werden getransformeerd tot het licht van de zonnestralen, precies dezelfde als welke van de zon komen om de driehoek en de deuren van het heiligdom te openen en dan, zodra hun hele lichamelijke expressie als de kleur van de stralen van de zon werden, verscheen de kleinere expressie van de zon tussen hen in. Zodra dit gebeurde, liepen de geselecteerde wezens de trap op door de open deuren van het heiligdom. Binnen de muren van het heiligdom was niets, behalve een witte muur, die meteen tot voor hen schoof. De twee uitverkorenen spraken dan tegelijkertijd een woord, het mijne was bijvoorbeeld "Grace", en dan stapte er een wezen uit de verplaatsbare, parelwitte muur. Het hele heiligdom en ons bestaan waren gefundeerd op klank. Alle klankstructuur expressies resoneerden op een specifieke licht-frequentie-trilling. En zo werd ik de bewuste verwezenlijking van Grace. En zo waren alle wezens uit de klankwereld waar ik vandaan kom. We waren specifieke bewuste verwezenlijkingen van gesproken woorden. Dan kun je volgende vraag stellen: wat is bewustzijn? Mijn begrip van en ervaring met bewustzijn als de belichaming van het woord "grace" was een fijn afgestemde klankfrequentie die resoneerde vanuit het centrum van mijn hersenen, waardoor ik alle structurele formaties en manifestaties van geluid in mijn omgeving en binnenin mij kon interpreteren als mezelf. Hierdoor was ik als klank in staat te wennen aan het leven van klank om me heen als zijnde mezelf.

Ik was me op een complexe manier bewust van alle geluid. Klank in beweging, klank in structurele resonantie en ik herinner me mijn eerste ervaring met de wereld en manifestatie van geluid binnen mijn bestaan. Ik werd werkelijk voor het eerst geboren toen mijn ogen en mijn oren de zuiverheid van klank van alles om me heen en in mij ervaarden. Ik herinner me duidelijk hoe ik de verschillende klanken observeerde, ernaar luisterde en keek en eraan deelnam, alsof de klank zo bewust was als ik, met mij deelnam aan de gebeurtenis van mijn geboorte en zelfverwerkelijking als belichaming van klankbewustzijn. Zo begon mijn leven, als klank in deze realiteit. De uitverkiezing van de wezens werd ook specifiek gericht op alleen diegenen die zichzelf respect betoonden als klank in vrije beweging en zichzelf als scheppers toepasten. Zij droegen ook de specifieke klanksignatuur die duidde op de toestemmende innigheid van wezens die een overeenkomst gesloten hebben. We creëerden en deelden onze ervaringen als scheppers ononderbroken met alle wezens. Zo kwam ik ook in contact met Lily en liet ik haar zien hoe je speelt en schept met klank toen we nog maar kinderen in het universum waren. Hiermee heb ik mijn begrip van alle creaties uit de klankbron uitgelegd.

Alice Bailey

Terug naar Index

Transcribed and typed by Alice A. Bailey through the interdimensional portal
Date: 23/11/2007


©Copyright 2007-2008 Desteni Trust
Alle rechten voorbehouden. Het materiaal mag worden verspreid in de oorspronkelijke vorm en uitsluitend als compleet document voor persoonlijke groei en onderzoek, mits de auteursrechten van Desteni Trust blijven ingesloten. Geen enkele vorm van reproductie en vertoning van materiaal ten behoeve van commerciële doeleinden is toegestaan.