Desteni NL Blog

Structuur, wat is structuur en wat is er vereist voor structuur van enig aspect of expressie binnen het bestaan of expressie van het creëren? Structuur, dit hele universum, Aarde en hemel bestaat uit vele vormen van structuur. Waarom, vraag ik? Waarom is structuur nodig? Zijn we niet in staat om te bestaan als vrij bewegende en vloeiende wezens in onze uitdrukking en toepassing van onszelf? Waarom zijn we in de val gelopen en hebben we onszelf beperkt tot een gelimiteerde gestructureerde realiteit genaamd de Aarde of de Hemel? Heeft de hemel een bepaalde gestructureerde vorm, volgens mij wel. Want het is mogelijk om in de hemel een auto met alle mechanische onderdelen te maken net als op Aarde. Dit is alleen maar mogelijk vanwege het bestaan van een vorm van structuur die de creatie van een dergelijk verschijnsel ondersteunt.

De Aarde is in een gestructureerde vorm, de natuur met alle individuele planten en bomen, de Aarde met alle gebouwen en torens, levensvormen zoals insecten, dieren, mensen en het universum met sterren en planeten. Het zijn allemaal gestructureerde manifestaties. En dan is er nog de hemel met wezens die alleen vibreren op een minder compact trillende expressie dan de Aarde, toch, beweging en richting en creatie bestaan in dezelfde toepassing als op Aarde, alleen maar sneller. En ze zijn niet zichtbaar voor de wezens op Aarde omdat de trillingstructuur van de ogen verfijnd is afgesteld om alleen dat te zien wat weerspiegeld wordt door de trilling van de Aarde.
Hoe ziet men? Zien kan alleen door de reflectie van licht door de trillingen en frequenties resonerend via een specifiek aantal moleculen of atomen die zichzelf plaatsen/toepassen in de manifestatie van een specifieke structuur.
Neem bijvoorbeeld een tafel. Een tafel is slechts een veelvoudig aantal moleculen en atomen die samenkomen om zichzelf te presenteren in een specifieke verschijningsvorm en expressie. Door dit te doen, trillen ze op een specifiek dichtheidniveau om in staat te zijn om in de vorm van een tafel te blijven. De trilling van de moleculen vibreert met een zodanige kracht, dat de ingewikkelde structuur van het samengaan van de moleculen niet door het menselijk oog kan worden waargenomen en het wordt slechts gezien als een plaatje. Dit is het plaatje van een tafel. Dus alles wordt in plaatjes gezien. Alles om je heen is slecht een plaatjesvoorstelling van de waarheid van moleculen die trillen op een bepaald dichtheid- en intensiteit niveau.

Waarom? Waarom doen moleculen dit, waarom plaatsen zij zich in een specifieke structuur? Dan kijken we naar ondersteuning. Ondersteunen zij ons niet in deze realiteit? Wat is deze realiteit en wat toont dat wat we gecreëerd hebben binnen deze realiteit ons? Beginnen we een reden voor de gestructureerde creatie van alle manifestaties op Aarde te missen? Heeft zelfs de hemel de ware reden vergeten voor de materiële manifestatie van zowel hemel en Aarde?
De vraag is: als de tafel begint te vergaan, doet de tafel dit dan? Of is het een creatie van de mind waardoor het fysieke oog ziet, een overtuiging of een idee dat een tafel slechts in staat is om te bestaan voor zo lang?
Moleculen bestaan oneindig; zij zijn de expressie van oneindige structuurvormen, maar nog steeds een vorm van structurele manifestatie. Ik kan duidelijk structuur zien in alle vormen van manifestatie en expressie, in oneindigheid.
De vraag blijft echter...waarom? Wat is de hemel? Wat is de Aarde? Zij zijn structurele manifestaties of expressies van oneindig aantallen moleculen die samenkomen in verschillende patronen en vormen. Waarom? Kijk eens goed - misschien om ons te ondersteunen? Maar de vraag blijft ook dan: Wie ben ik? Ben ik dat wat leven geeft aan alles dat bestaat? Ben ik de schepper van alles dat bestaat? Datgene dat alles wat bestaat in beweging brengt en bestuurt? Ben ik de schepper van alles wat er bestaat? Wat zijn moleculen dan in hun expressie van een structurele vorm? Zou het kunnen zijn dat ik dat ben, mezelf uitdrukkend in een structuurvorm, om mezelf in een andere structuurvorm of expressie te ondersteunen - door een proces van de manifestatie van de creator en het gecreëerde van wie ik werkelijk ben? Ben ik alles wat bestaat, of is het meer mij die mij ondersteunt om te kunnen manifesteren, te bewegen, te sturen en te creëren in structuurvormen en expressies, creaties en ervaringen van mezelf?
Waarom bestaat de Aarde in een tijd-ruimte continuüm en de hemel in een kwantum-tijd toepassing van het bestaan? Was het of is het hoe dan ook de bedoeling dat ze gescheiden van elkaar zijn? Waarom is het bestaan in die mate afgescheiden dat we zelfs niet in staat zijn ons te herinneren wie we zijn en waar we vandaan komen? Ja, er zijn vele overtuigingen gecreëerd vanuit een vraag als deze, betrekking hebbend op de bron van de creatie van zowel hemel als Aarde en alles dat bestaat.
Maar blijkbaar zijn we het niets eens met elkaar over de creatie van onszelf en het bestaan. Duidelijk is dat als niet iedereen het eens is over het beginpunt en het hoe van de schepping van het bestaan en onszelf, dan kan geen van de ideeën of overtuigingen betreffende de creatie van het bestaan mogelijk waar zijn. Waarom zeg ik dat? Om de volgende reden. Als alles dat bestaat louter moleculen is die trillen op een bepaalde frequentie en vibraties - en die ook naklinken op een bepaalde frequentie en vibratie - dan is het duidelijk dat we zijn afgeleid van precies dezelfde kern van constructie en structuur, welke moleculen zijn die zich manifesteren in meerdere verschillende vormen van expressie. Ik ga zelfs een stap verder met deze structurele toepassing van de molecuul. Waaruit bestaat de molecule in essentie om in staat te zijn om een structuur te maken?
De moleculen manifesteren zich in structuren, zoals ik heb uitgelegd hoe het universum en de Aarde met alles dat erin en erop bestaat, in staat waren zich in een vorm te openbaren. Het antwoord is klank. Hoe communiceren wij, wezens, door klank, door woorden, die in essentie alleen maar een taal is, een geordende rij van klanken zodat wij elkaar kunnen begrijpen? Maar kijk, we hebben ons zelfs zodanig afgescheiden van elkaar door een groot aantal verschillende talen te creëren, dat we niet goed met elkaar kunnen communiceren. Wat denk je van de mogelijkheid van één universeel geluid en taal? Tegelijkertijd is het bestaan van verschillende talen en woordconstructies ook een voorbeeld van de omvang van wat wij in staat zijn om te creëren.

Klank, hoe manifesteert klank zich om moleculen te creëren? Dan is de volgende vraag - is het een creatie of alleen maar een expressie? Wat is expressie, vraag ik? Gaat expressie hand in hand met creatie? Wanneer moleculen vibreren, dan is de trilling verbonden met de krachtige resonantie van klank. Hoe intenser de klank gestuurd wordt, des te gedetailleerder de gestructureerde manifestatie van de vorm.
Ik verwijs naar Lily's ervaring met het ontdekken van klank. Waar ze in staat was om een klank te maken die werkelijk van binnenuit kwam, en met de trillingen en frequenties waaruit de klank samengesteld was, was ze feitelijk in staat om vormen en structuren te scheppen en om de klank in zijn specifieke expressie vast te houden (een klank die zij creëerde). Ze maakte bijvoorbeeld een klank en instrueerde de klank om een vrij vloeiende cirkel van geluid te vormen. En afhankelijk van hoe lang ze de cirkel van geluid in zijn vrij stromende expressie hield, begonnen er zich binnen de cirkel meer structuren te vormen. Wat betekent dat de klank zich begon te manifesteren in meer krachtige en specifieke structurele manifestaties zoals diamanten. Dit gebeurde toen ze één specifieke klank maakte. De klanken manifesteerden zich ook in verschillende kleurexpressies, maar de essentie van het geluid kwam van een enkele klank. Dus als ze een ander geluid zou maken naast de eerste die ze in een cirkelvormige structuur plaatste, een andere vrij vloeiende geluidsvorm zou creëren met een diamanten structuurvorm en ze beiden als één zou plaatsen, dan zou een andere klank gecreëerd worden en andere structuurvormen zouden zich openbaren.
Bijvoorbeeld, er zouden nu twee verschillende, unieke, cirkelvormige klanken zijn, waarvan de vibratie en frequentie van het geluid zich manifesteren in structuurformaties zoals die van diamanten. En wanneer deze twee integreren tot één, dan zou er een andere unieke klank zijn, en diamanten, en ook een andere vorm, bijvoorbeeld een spiraal.
Wat is het belang hiervan? Het duidt op het volgende: dat met de integratie van twee verschillende cirkelvormige klanken met een diamantstructuur en de nieuwe klankcirkel die werd gemaakt met de nieuwe spiraalstructuur, alles toch individueel is in de manifestatie, maar toch uitgedrukt als zijnde één. Je kunt duidelijk de individuele kleuren zien van de twee oorspronkelijke klankcirkels, maar ook de nieuwe kleur van de twee tot één geïntegreerde klankcirkel en ook de individuele diamantstructuren en de nieuwe spiraalstructuur.

Allen samen klinken als één. Toch kun je het weer uit elkaar halen. Om twee enkele klankcirkels te creëren met de diamantstructuur. Opnieuw één klank creëren bestaande uit twee verschillende unieke klanken. Ik zeg één geluid omdat, zoals ik al eerder zei, al het geluid een andere unieke expressie in structuurverschijning heeft, maar toch is de essentie van alle geluid één en dezelfde. Wat anders zijn trilling en frequentie dan structuurscheppingen om het geluid te dragen? Trillingen doch zijn de meting van de tijdsduur gedurende welke de klank specifiek resoneerde op dezelfde geluidssignatuur. Als je bijvoorbeeld een bepaalde tijd hetzelfde geluid maakt, welke dan trillingen creëert en dan frequentie, dan is de meting van de intensiteit gedurende welke hetzelfde geluid is gemaakt voor een bepaalde tijd.
Ik zeg dat het hele bestaan de structurele manifestatie en expressie van ons als geluid is. Alles wat bestaat is een structurele manifestatie van geluid. Zoals ik al zei, kijk naar woorden, dat is geluid, geluidsdragers in een structuurvorm. Woorden zijn een andere vorm van structuur. Het is de structuur waarmee we communiceren.

Is het mogelijk dat we zijn ontstaan uit geluid, we altijd enkel geluid zijn geweest en dat we resoneerden en een specifieke klank tot in het oneindige maakten, totdat op een moment, het geluid als onszelf begon te vibreren (zoals ik heb uitgelegd is vibratie de structuurexpressie van klank zodra een specifieke klank is gemaakt voor een bepaalde tijd) en toen frequenties (welke zoals ik uitlegde, de meting is van de intensiteit waarmee dezelfde klank is gemaakt) creëerde?
Binnen de creatie van vibratie en frequentie begon het geluid structurele verschijningen te vormen zoals moleculen en atomen die de basisstructuren van het bestaan werden.

Ik heb dan weer een andere vraag. Hoe zit het dan met kleur? Waarom zien wezens op Aarde verschillende vormen in specifieke kleuren? Is dat de echte kleur van de expressie en de structurele toepassing van klank als een manifestatie van moleculen die in een specifieke formatie een boom scheppen? Nee, dat is niet zo. Ik zie alle structuur-manifestaties op Aarde als precies dezelfde klankkleur, maar met het menselijk oog lijkt het echter één enkele kleur. Waarom?
Zoals ik heb uitgelegd: zien is alleen mogelijk door de reflectie van licht via de trillingen en frequenties die resoneren met een specifiek aantal moleculen en atomen, die zichzelf toepassen/plaatsen in een specifieke structuur manifestatie. Wat is licht? Licht is de structurele toepassing en manifestatie van de intensiteit van de frequentie-niveaus. Wist je dat 'duisternis' ook licht is? 'Duisternis' is slechts de trillingsfrequentie van moleculen die een lagere frequentie intensiteit maken, daarmee het idee scheppend van 'duisternis'. Dus wat vertegenwoordigen dag en nacht? Beide zijn feitelijk lichtfrequenties, alleen resoneren en vibreren ze op verschillende frequentie om twee verschillende lichtapplicaties te creëren en de weergave van deze toepassing in structuurvorm zijn de zon en de maan!

De vraag die ik dan heb is: hoe hebben we vanuit structureel oogpunt deze realiteit gecreëerd om via geluid bepaalde creatie-vermogens te laten vertegenwoordigen? Maar voordat ik deze vraag beantwoord, laten we teruggaan naar kleur en zien. Ik heb uitgelegd dat de trilling van de moleculen van zodanige intensiteit is dat zijn gecompliceerde structuur van samenkomende moleculen onzichtbaar is voor het menselijke oog en dat het slechts wordt gezien als een plaatje. Dus alles op Aarde wordt in zijn meest simpele vorm gezien, dus het menselijk oog ziet de expressie van geluid in zijn meest simpele vorm en kleur. Eén kleur, één plaatje. Precies zoals een bruine tafel wordt gezien als één plaatje, met één kleur. Ik heb een andere vraag: wie besloot er dat bomen bruin en groen zouden zijn? Waarom worden ze door het menselijk oog waargenomen als bruin en groen? Maar als je de boom beter bekijkt kun je iets interessants waarnemen. Er zijn veel verschillende kleuren bruin en groen in een boom. Dus wat laten we onszelf zien via de structurele manifestaties van een veelvoudig aantal moleculen die samenkomen en vibreren in een specifieke dichtheid en lichtfrequentie-intensiteit om een boomstructuur te creëren? En dan ook de specifieke kleuren gezien door het menselijk oog? De moleculen trillen op zulke krachtige frequentie, trilling en lichtniveaus, dat alle kleuren van het geluid die gecreëerd worden doordat de moleculen samenkomen in een specifieke structuur, één bepaalde kleur lijken te zijn voor het menselijk oog, bijvoorbeeld het bruin en groen van een boom. Om het voor ons mogelijk te maken onderscheid te zien tussen meerdere verschillende klank-molecuul-frequenties-trilling structuren, zien we in plaatjes en in specifiek geselecteerde kleuren. Als ik kijk naar de structuurvormen op Aarde, dan zie ik het hele bestaan, wezens, geluid, woorden, structurele creaties enzovoort als één enkele klank, met een veelvoud aan verschillende kleuren. En ook alle moleculen die vibreren om het mogelijk te maken om zulk een buitengewoon bestaan te creëren.

Alice Bailey

Terug naar Index


Transcribed and typed by Alice A. Bailey through the interdimensional portal
Date : 15/11/2007

© Copyright 2007-2008 Desteni Trust
Alle rechten voorbehouden. Het materiaal mag worden verspreid in de oorspronkelijke vorm en uitsluitend als compleet document voor persoonlijke groei en onderzoek, mits de auteursrechten van Desteni Trust blijven ingesloten. Geen enkele vorm van reproductie en vertoning van materiaal ten behoeve van commerciële doeleinden is toegestaan.