- Jack-
26 augustus 2007
Hier is Jack weer met meer over de schepping naarmate het interview vordert.
Wat wilde Anu nu eigenlijk?
Hij wilde dat zijn ontwerp, dat hij maakte met de hulp van de Sirians, een bepaald tijdperk hier op Aarde zou bestaan, een tijdperk van evolutie. Een tijdperk, waarin zijn schepping als hem zelf de weg zou voorbereiden voor hem zodat hij later kon terugkomen en zichzelf als zijn eigen creatie kon manifesteren, als de God van zijn eigen schepping hier op Aarde – zodat hij en zijn hele ras zich hier konden manifesteren voor en door het goud, het ging allemaal om het goud.
En de Sirians vonden dat wel leuk natuurlijk want Anu had de Sirians beloofd dat hun ras zich ook kon manifesteren. Dus de Sirians, en Anu en de Serpents, die drie zouden uiteindelijk de God worden van deze planeet. Anu zei dat hij er geen probleem mee had om deze planeet met hen te delen want de systemen waren van de Sirians, het ontwerp van de noodzaak om te eten was van de Serpents en dan hijzelf natuurlijk met zijn ontwerp van het fysiek menselijke voertuig. Dit is interessant, want eigenlijk is dat de formatie van de drie-eenheid van de slavernij van de mensheid, door die drie.
Oké, nu gaan we naar de Leviticus. Zij waren het ras, dat assisteerde bij de meer specifieke ontwerpen van de natuur. Zij manipuleerden eigenlijk. Laten we ze de binnenhuisarchitecten van deze Aarde noemen. Je hebt klei en je kunt de mooiste vormen boetseren van klei, specifieke vormen, wat je ook maar wilt of wenst. Dus waren zij in staat om de uitdrukking van deze planeet, de natuur, te vormen, ermee te spelen en een specifieke expressie te ontwerpen.
De natuur zelf zoals ze nu bestaat, is ook gemanipuleerd wat betreft de noodzaak om de voedselbehoefte te ondersteunen van de dieren die door de Serpents waren ontworpen – de dinosaurus was de eerste – want ook de dinosaurus had voedsel nodig.
En zo werd de cyclus van het leven, of de cirkel van het leven - ik weet niet precies hoe ik het moet noemen – geplaatst en ontwikkeld. Je hebt de carnivoor, de omnivoor en de herbivoor en de ketting van leven, de kringloop van het leven. De Leviticus hielpen daarbij.
Je had dus de menselijke vorm die zich voedde met dieren, de dieren die planten aten en met de planten was alles tot op zekere hoogte nog in orde – zij konden zichzelf voeden door te ademen en zich zo in stand houden. Maar dat werd ook een probleem want dat was niet langer voldoende. De planten en de natuur zelf konden zichzelf niet langer in stand houden zoals ze dat eerder wel konden en alles begon te sterven, alles stortte min of meer in elkaar – de expressie begon te sterven.
Dat was de reden waarom het weer werd gecreëerd. Het weer, de regen, is ook een vorm van voedsel. Zo werd er in regen bijvoorbeeld een bepaalde essentie geprogrammeerd, een geometrisch gevormde substantie. Als je naar waterdruppels kijkt, sneeuw en zo, die hebben een specifieke geometrische structuur. En daarmee programmeerden ze voeding voor deze natuurlijke expressies die manipulaties hadden ondergaan om de dieren te kunnen voeden – in die tijd voornamelijk dinosaurussen, waar de mens zich weer mee voedde.
De eerste test die ze deden was met wat we nu de aapmens noemen en de dinosaurus: het prehistorische tijdperk dat miljoenen jaren duurde. Voor de Annunaki was dat helemaal niet zo lang. Er was één ding waar de Annunaki, de Sirians en de Serpents goed in waren en dat was geduld. Als je net zoveel geduld had als zij, dan zou ik je heel gevaarlijk noemen. Want hoe lang bestaat de mens op deze Aarde? En dit is allemaal onderdeel van een plan om de weg voor te bereiden voor de Annunaki, de Sirians en de Serpents zodat ze eens konden terugkeren en zich manifesteren in de systemen die geplaatst zijn in jullie en jullie in een enkel moment opnieuw te programmeren – zodat jullie hun koninkrijk, hun stad klaar maken om hen in staat te stellen zich hier te manifesteren, om hier te leven...dat is nog eens geduld.
Nu vraag je je waarschijnlijk af ‘Anu bestaat nog?’ Ja, nadat hij besefte dat zijn overtuiging dat goud een vereiste was om te kunnen bestaan berustte op onwaarheid – dat klopte niet. Maar alles is specifiek.
Soms moet ik werkelijk lachen om dit alles – tot op zekere hoogte, het is geen grappige situatie, dat weet ik, begrijp me niet verkeerd. Ik moet lachen om hoe deze puzzel in elkaar past en hoe alles op zijn plaats valt. En mensen vragen daarom. Ze willen de reden begrijpen van wat er gebeurt hier, waarom ze hier zijn, waarom dit allemaal gebeurt. Daar moet toch een reden voor zijn! En als het verhaal verder gaat, zul je het zien en dan zul je met me mee lachen, want je zult het niet geloven – maar uiteindelijk wel.
Dank je wel. Dit is Jack.
