26 juni 2006
Mijn naam is Munchin en ik ben gestorven toen ik een klein meisje was hier op Aarde, een tijdje geleden nu al, en dit is wat ik heb geobserveerd en ervaren met betrekking tot de essentie van datgene wat werkelijk verantwoordelijk is voor creatie hier op Aarde, namelijk gedachten.
Iedereen op Aarde, alle menselijke wezens denken. Voor diegenen die niet vertrouwd zijn met de terminologie van het woord ‘gedachten’ of ‘denken’ is hier een korte verklaring: denken is bijvoorbeeld wanneer je in stilte spreekt en communiceert met jezelf in je mind, in je hoofd. Dit spreken en communiceren met jezelf in je hoofd wordt vaak gebruikt wanneer je een gebeurtenis overdenkt, je iets afvraagt over toekomstige of verleden gebeurtenissen, opinies van andere mensen becommentarieert in het geheim zodat enkel jij je eigen visie erover hoort, in plaats van hen te laten weten wat je echt zegt over hen enzovoort. Gedachten, het denken, zijn de geheimen die wonen in mensen, draaiend als een hamsterwiel in het hoofd waar conversaties, commentaar, overdenkingen, visies, opinies en observaties constant bewegen binnenin, non-stop, een eeuwig hamsterwiel in beweging. Ook verlangens, wensen en dromen geformuleerd in de mind, het hoofd, gevisualiseerd als een beeld waarin men iets kan beleven wat dagdromen genoemd wordt: waar je wensen, dromen en verlangens tot leven komen en waarin je jezelf kunt ervaren, als in een creatie van een virtuele realiteit. Maar, wat interessant is, is dat wat de mind creëert en formuleert als gevisualiseerde virtuele realiteit-dagdroom, nooit geplaatst kan worden als een eigenlijke ‘echte’ ervaring hier op Aarde - de mind doet het altijd perfect lijken, maar wanneer ‘gerealiseerd’ in de wereld, verandert de droom, wens of verlangen die gevisualiseerd werd in de mind dramatisch en eindigt vaak in teleurstelling en zelfs spijt.
Gedachten die in de mind bestaan, is de daad van het denken, de daad van het denken wat gedefinieerd wordt door mensen hier op Aarde als een teken dat je inderdaad ‘leeft’. Wat hier dan eigenlijk gezegd wordt is dat als je communiceert met jezelf in je mind, je hoofd, dat je dan ‘leeft’? En mensen zijn hun gedachten gaan vertrouwen, de daad van het denken die voortbestaat in de mensheid als het eeuwig hamsterwiel in constante beweging, het wiel des levens in elk menselijk wezen en de hele mensheid als één, draaiend in de eeuwig voortbestaande constante cyclus, stagnerend doch bewegend tegelijkertijd. Dat is waar mensen eigenlijk op lijken, op hamsterwielen terwijl ze constant en voortdurend denken en in de daad van het denken blijven, hun wiel des levens stagnerend doch bewegend terwijl ze zichzelf ervaren in deze wereld samen met de rest van de mensheid, ook denkend, communicerend met zichzelf in hun mind, het hamsterwiel moet draaiende blijven want dat is de aanwijzing voor hen dat ze ‘leven’ en ‘levende zijn’.
Mijn vraag is: is dit werkelijk leven? Is dit werkelijk de aanwijzing voor in leven zijn? De daad van het denken en de ervaring van mensen in deze wereld die gedefinieerd zijn als hamsterwielen, in hun leven zichzelf ervarend als dit hamsterwiel, verankerd in de Aarde, blijvend gestagneerd en toch constant in beweging in dezelfde cyclus: de onvermijdelijkheid van verveling is zeker.
Menselijke wezens hebben zoveel vertrouwen geplaatst in hun gedachten en wat zij denken, wat zij ervaren hier op Aarde, dat ze niet zien of zich niet realiseren of zelfs maar even een moment nemen om zich de vraag te stellen: waarom ervaar ik wat ik ervaar? Hoe was wat ik ervaar gecreëerd? Wie is verantwoordelijk voor de gebeurtenissen van ervaringen in mijn leven, mijn wereld?
Mensen zijn de daad van het denken gaan aanvaarden en toelaten omdat het alles is wat zij ooit gekend of begrepen hebben als definitie van ‘in leven zijn’- het is het enige praktische voorbeeld of getoonde methode van de mensheid van geaccepteerde en toegestane manier van leven. De manier van leven waar mensen stagnerende doch bewegende hamsterwielen zijn, klem in de constante beweging van de daad van het denken. De daad van het denken, de mind als het hamsterwiel en mensen op dit hamsterwiel - zichzelf ervarend volgens wat hun gedachten, hun mind dicteert - de ware essentie van denken. Menswezens zijn onderworpen geworden aan wat ze denken, en worden daardoor haast één met het hamsterwiel in zijn totaliteit. Zich niet realiserend dat er met menselijke wezens, als wie ze zijn, een loopje genomen wordt, dit loopje dat ontworpen werd door de daad van het denken, gedachten die vertrouwd worden. Mensen als wie ze zijn, zitten in het hamsterwiel, het loopje van het hamsterwiel ervarend als de daad van het denken.
vertaling: Kim
