29 maart 2009
Bernard Poolman
Neem nu bijvoorbeeld porno, waar ben je eigenlijk mee bezig? Je gelooft dat je een uitwisseling hebt; dat de personen, omdat ze geld verdienen met wat ze doen, dat dat je het recht geeft om te masturberen op de porno. Ja, vanuit dat perspectief is dat waar. Ze verkopen hun energie, welke hun lichaam is, hun aanwezigheid, hoe ze zich voelen, eruit zien. Ze verkopen hun energie. Jij koopt die energie, je brengt die in je realiteit en wisselt dit uit voor je geld. Want de uitwisseling is geld, niet?
Dus door te masturberen op porno kom je achter een interessant ding: je zult niet gemakkelijk aan geld komen, omdat je het allemaal weggeeft aan porno; als één van de energetische gevolgen van je ervaring.
Ten tweede creëer je een fantasiewereld die je relaties zal beïnvloeden en dat zal je je respect doen verliezen of waardoor je je relaties gaat vergelijken: de imaginaire die als kwantumrealiteit is waarin alles perfect is en jij bent de superheld die elk meisje zo neukt dat ze denkt dat je God bent, terwijl het in je echte relatie niet zo simpel ligt - ik bedoel maar, het is echt, je moet er echt aan werken om tot het punt te komen dat de expressie 'Wow' is. Dat is een heel ander verhaal, maar in je denkbeeldige relatie ben je God, een Sex God. Probeer maar en maak die imaginaire realiteit werkelijkheid in je fysieke realiteit van tijd en ruimte. Het is niet mogelijk. Het neemt tijd in beslag.
Kijk; in je imaginaire realiteit is er geen tijd, want jij beweegt de tijd; vergeet niet dat jij daar God bent. Je beweegt de ruimte, je beweegt zelfs de posities. En je kunt de raarste dingen doen met lichamen in deze imaginaire realiteit. Ze kunnen bovenop zijn, onderop - je kunt de vreemdste dingen doen, omdat - het geen gevolgen heeft.
Maar er is wel een gevolg. Het gevolg waar jij voor moet betalen. Het gevolg van wat er gebeurt met de energie. Waar kwam die vandaan? Waar gaat die naartoe? Wat komt er uit voort? Kijk, we zijn in een eenheidsrealiteit die bestaat uit energie die heel de tijd uitwisselt.
Laten we dit bekijken in een praktisch voorbeeld. Er is water in deze wereld. Enorm veel water. Welk water je ook drinkt - dit water is al door een ander mens heengegaan. Je drinkt geen vers water, je drinkt water wat al eens door een ander mens, plant of dier is gegaan via een proces - ofwel door de Aarde of door een chemisch proces gezuiverd zodat het weer drinkbaar is. Maar je drinkt geen origineel water.
Niets van de energie in een eenheidsrealiteit is originele energie. Je kwam in deze realiteit van energie, je trof het zo aan en wanneer je vertrekt - kijk - wanneer je deze realiteit verlaat neem je je energie niet met je mee, het blijft hier, want - als je het zou meenemen, zou er iets anders zijn in deze realiteit. Maar wanneer je vertrekt, is het enige verschil in deze realiteit dat jij hier niet langer bent. Je bent alleen nog maar een naam op een kruis: 'Hier rust die en die'. En je hebt je hele leven gelogen en je bent te laat - je bent gestorven. Je was niet op tijd om te begrijpen hoe dit alles werkt.
Men zegt: 'Oké, maar dit houdt geen steek, er moet een Schepper zijn, er moet een God zijn - waarom zou God ons dit aandoen?' Heb je God ooit ergens anders opgemerkt dan in je eigen mind, in je imaginaire realiteit? In de echte wereld van ruimte en tijd, waar we omgaan met echte energie, zie je God niet. We noemen vele dingen ‘werken van God’; wanneer de natuur komt met een Tsunami bijvoorbeeld. Maar dat is geen daad van God - het is de Aarde die reorganiseert, misschien wel nijdig is op de mensen en gewoon een kleine schoonmaak houdt. Ik bedoel maar, hoe anders moet je een virus van je lichaam afkrijgen? Je wast het - en de Aarde is het lichaam - dus, de Aarde wast het en maakt schoon...
Als liefde zou bestaan, dan zou je kunnen zeggen dat de Aarde liefde vertegenwoordigt, want de Aarde laat de mens als de meest misbruikende vorm van leven die bestaat, toe. Dus je kunt de Aarde waarlijk bedanken. Het feit dat je nog altijd bestaat... Ik vraag me af of jij zulk misbruik had kunnen verdragen. Als je in de schoenen stond van de Aarde, zou jij dit misbruik pikken? Kijk naar je eigen leven. Ben je in staat zelfs een beetje misbruik te nemen? Je kunt dit niet en wordt kwaad en zegt: 'Nee! Ik neem dit niet! Ik sta op! Stop! Stop! Stop!' Maar je staat het wel toe in andermans leven. Je staat het toe in het leven en bestaan van de Aarde. Olie die uit de Aarde komt is het bloed van de Aarde dat we gebruiken voor onze energie. We zuigen dat op als vampiers. We bestaan voornamelijk uit water, net als de Aarde - we komen allemaal voort uit de Aarde - maar we hebben een imaginair idee van onszelf gecreëerd dat we de Mind noemen.
En die Mind - kijk even, de meeste van je gedachten manifesteren zich nooit in de fysieke werkelijkheid. Net zoals wanneer je masturbeert, de meeste vrouwen waarop je masturbeert of de mannen waarop je masturbeert, zul je nooit ontmoeten. Ze zijn denkbeeldig - vanuit een bepaald perspectief. Maar je hebt ze ergens gezien, je neemt hun energie weg bij hen - je zag het in je verbeelding. Soms roep je je eigen tekenfilmpersoon op om seks mee te hebben. Maar dat tekenfilmwezen bestaat als een energetische expressie van de persoon die het plaatje tekent.
Wordt vervolgd in Deel Vijf...
