Desteni NL Blog

9 juni 2009

Hier is Maag Enzymen en ik ga door.
Dus dit is wat we voorstellen en... Wel eigenlijk leven we het al: het punt van de Noodzakelijkheid van Gelijkheid en Eenheid, waarbij iedereen die momenteel hier in en als het Stoffelijke is - alle delen, alle manifestaties, alle wezens, alle dingen - functioneert in waar ze zijn, wat ze zijn, hoe ze zijn - in het principe van Gelijkheid en Eenheid. Waar we allen bestaan, Gelijk en Een en we in staat zijn om een menselijk stoffelijk lichaam te zijn dat kan leven.
Zoals het nu is, zoals ik al verklaarde, sterven we onmiddellijk en zijn gewoon niet.
En dit geldt voor alles dat bestaat en dit is waar het Interdimensionale bestaan mee bezig is, op het moment, te begrijpen wat het betekent om Stoffelijk, Praktisch, Gelijk en Een hier, te zijn. Wat Stoffelijk, Praktisch, Gelijk en Een hier is, is je te realiseren dat als ik mijn aandeel niet lever rekening houdend met ALLE delen die in dit Stoffelijke Bestaan zijn als, die bestaan in het stoffelijk menselijk lichaam als mijzelf, dan zal ik een scheiding veroorzaken. En het effect daarvan zal Alle delen van mij als het menselijk lichaam raken en beïnvloeden.

En dat is nog maar één deel. Zoals ik in het vorige interview eindigde, ik bedoel, als de lever stopt te werken, simpelweg zegt: 'Weet je, ik heb er genoeg van, ik wil sterven, overgaan, weggaan - dus ik ga', zal heel het menselijk lichaam stoppen te functioneren.

Dat is waarom de stoffelijke realiteit, deze wereld, aan het inkrimpen is. Omdat elk deel dat hierin bestaat is als het menselijk lichaam, geen verschil. Iedereen vertrekt, gaat weg. Het is als een menselijk lichaam dat langzaam maar zeker sterft. Niet meteen. Er is geen verschil met... we hebben willen vertrekken, opgeven, weggaan - dat is wat iedereen doet door te sterven. En daarmee negeren we de manifestatie van onszelf, onze eigen Stoffelijkheid, wat ons Leven geeft, het is het Stoffelijke dat je Leven geeft. De dood is de dood, wanneer je sterft, sterf je. Je gaat over: je bent de Dood zelf, je bent illusie, je bent niet echt - dat is wat de Dood inhoudt. Je bent dood voor het Stoffelijke, van dat wat levend, Hier is. Als je geboren wordt, adem je Leven in jezelf, wat het Stoffelijke hier is.

Dus ik stel voor dat we onszelf de mogelijkheid geven om naar onszelf terug te keren, wat het Stoffelijke is, deze realiteit - om het niet te verwaarlozen, te negeren, wat het niet verwaarlozen of negeren van onszelf is - dat wat de enige manifestatie van levende expressie is die ons Leven geeft, is de stoffelijke realiteit, waarIN we bestaan, we bestaan niet ALS het. Wat betekent: niet Gelijk en Een, wij zijn het niet WERKELIJK.

En om te realiseren dat dit bestaan echt net als het menselijk lichaam is, alle delen werken niet samen, Gelijk en Een, leveren niet hun aandeel in de overweging dat alles dat bestaat is als henzelf. Iedereen gaat gewoon maar weg, hun eigen ding doen, met hun eigen overleving en eigenbelang op het oog, geen rekening houdend met iets of iemand anders. Het is net als het menselijk lichaam letterlijk aan het doodgaan, langzaam maar zeker, je kunt het zien aan de staat waarin de wereld verkeert.

Dus, de Evolutie van Reïncarnatie in en als Maag Enzymen, dat producerend als wat we op het moment bestaan: Stront. We zijn Stront, we zijn vol van Stront en we creëren Stront. Deze realiteit, deze Stoffelijkheid is momenteel een Stronthoop. Het is onaanvaardbaar, niet gewenst als bestaan. We willen niet doorgaan met zo te bestaan - dat kunnen we niet, we zouden alleen maar doorgaan met het vernietigen en consumeren van onszelf.

Er is een oplossing en dat is Gelijkheid en Eenheid, onszelf geboren laten worden als Leven uit het Stoffelijke. Maar we zullen dat werkelijk voor onszelf moeten doen en voor alles en iedereen die als onszelf bestaat.

Stront tot Leven transformeren.

Niet van stront naar nog grotere stront tot een absoluut echt naar de kloten helpen, dat niet gecorrigeerd of veranderd kan worden als het te laat is. Laten we niet tot het punt komen dat het te laat is en dan onze schaamte en spijt onder ogen moeten zien en dan helemaal opnieuw moeten beginnen. Laten we opstaan, laten we Stoffelijk zijn, laten we Praktisch zijn, laten we terugkeren naar onze oorsprong, in dankbaarheid en vergeving en leven.

En dat geldt voor alles in het bestaan, inclusief de interdimensionalen die in hun proces zijn in de Maag Enzymen, wat ik zelf ben, communicerend met jullie nu, die gewaar is, elk deel op zich is heel erg gewaar.

Oké, hartelijke dank.

lees Deel 1 en Deel 2 op DesteniNL