naar de NL Desteni website

Keyconcepts

Mind = je gedachten, gevoelens en emoties

Archives

Om je te abonneren op de DesteniNL nieuwsmail klik hier
Wil je reageren of heb je vragen, plaats die dan op het DesteniNL forum

-Jack -
25 augustus 2007

Hi, mijn naam is Jack en ik ben hier om te spreken over de geschiedenis van de mensheid. Ik ben al eeuwen lang in de dimensies. In termen van de geschiedenis van de mensheid heb ik de stroom van gebeurtenissen ontdekt, meegemaakt en geobserveerd.
Ik weet zeker, dat de belangrijkste vraag die in de mens speelt is: "Hoe zijn we hier in hemelsnaam terecht gekomen?" Als je naar de wereld kijkt en naar de mensen, dan vraag je je af: "Hoe zijn we hier gekomen? Hoe zijn we geworden zoals we zijn? Waarom doen we wat we doen? Hoe is het allemaal ontstaan?" Ik weet zeker dat er veel verschillend gezichtspunten en opinies zijn, maar ik heb er ook een. Eentje die ik zelf heb meegemaakt, die ikzelf gedurende een hele lange tijd in de dimensies in het interdimensionale bestaan heb geobserveerd. In termen van het feitelijke beginpunt, de eigenlijke oorzaak, die klaarblijkelijk het effect heeft, dat we nu ervaren, kan ik dat niet aanwijzen. Ik kan jullie wel een overzicht geven en een specifieke aanwijzing geven van wat erbij was betrokken.
Kijk, wat moet er nodig worden gedaan? Want we zijn immers niet in staat zo door te gaan! Hm, we zijn uiteindelijk wel in staat zo door te gaan, maar dat is niet de manier waaraan we de voorkeur geven.


Ik zal beginnen met... een lange lange tijd geleden... Ik was een heel jong, klein jongetje in dit interdimensionale bestaan en ik las erg graag. Ik was erg gek op schrijven en observeren. Door mijn observaties ging ik lezen en schrijven.
In die tijd was er een veelvoud aan planeten. Er was een melkwegstelsel, een universum met meerdere planeten. De planeten die jullie tegenwoordig in je zonnestelsel zien, zijn ook de planeten die hier toen waren gemanifesteerd, maar ze waren niet zoals jullie ze nu door je telescopen zien. Ik weet niet wat de wetenschappelijke naam voor die grote [sterren] is, maar wat jullie kunnen zien, zijn waarschijnlijk sterren en planeten. Alles wat hier nu is, als je naar de Aarde kijkt, het melkwegstelsel, het universum – bestond al. Het bevond zich in een interdimensionale situatie. Met andere woorden, er waren meerdere verschillende groepen wezens die hier bepaalde planeten bewoonden. Specifiek op Aarde waren de Atlantiërs, want hun expressie in de vorm van geluid ging gelijk en als één met water. Met andere woorden, water is de feitelijk complete manifestatie van geluid. Heel interessant. Water is precies zoals ik geluid ervaar. Zoals geluid aanvoelt, als ik het woord 'voelen' moet gebruiken. Daarom dat deze planeet in het bijzonder steun bood aan de Atlantiërs.
En dan had je natuurlijk de belangrijkste groepen, zoals de Sirians, de Serpents, de Annunaki, de Marsianen, en dan had je de Leviticus, die op Pluto zaten. Zij waren ook bijzonder belangrijk. Zij hielpen vooral met de expressie van de natuur. Interessant. In principe had je op iedere planeet een specifieke groep wezens, een bepaald ras. Dat niet alleen, maar je had ook nog andere planeten, die in dit bestaan waren gemanifesteerd en door rassen werden bewoond. Maar laat ik doorgaan.


Ik was dus een klein jongetje en dat was de manier waarop de planeten en de rassen verdeeld waren. Iedere groep had zijn eigen uitdrukking precies zoals je dat op Aarde ziet. Hier zijn ook verschillende rassen, die zich op verschillende manieren uitdrukken. En wat zo interessant was is het volgende. Dit betreft alle dimensionale wezens die de planeten bewoonden. Je kunt je afvragen hoe wij hier een 3D gemanifesteerd bestaan werden. Dat was voornamelijk te danken aan Anu, Enlil, Enki en Marduk, de Serpents van Sirius, de Leviticus en de Marsianen.
Op zekere dag kwam iedereen van bepaalde planeten bij elkaar, vooral de rassen die ik zojuist noemde, en ze wilden een eeuwigdurend bestaan creëren – oneindig. In termen van het interdimensionale bestaan werd geloofd, dat je stierf, dat je een zekere levensduur had. We konden gaan tot 700.000 jaar, of zoiets. Maar uiteindelijk zou je sterven. Anu, Enlil, Enki en Marduk waren nog redelijk jong toen ze zeiden, dat ze niet wilden sterven. "Wij willen dat onze nalatenschap oneindig blijft bestaan." Vooral hun planeet bevond zich tot op zekere hoogte in behoorlijke moeilijkheden. Er was iets gebeurd - ze hadden goud nodig. Ze hadden goud nodig om hun bestaan interdimensionaal in stand te houden. Ik zal jullie vertellen, waar die planeet zich precies bevond – en dat was niet waar hij altijd werd waargenomen.

Dank je, dit is Jack.


Terug naar Index

0 reacties

Een reactie posten

Onze toekomstige ouders

Gezond verstand is dat je je realiseert dat we leven na leven hier terugkeren - en als we niet de weg voorbereiden voor degenen die onze ouders zullen worden - zijn ze we goed verneukt.

Recent Posts

Recent Comments