Desteni NL Blog

-Jack-
26 augustus 2007
Hier is Jack weer.

Anu had dus een manier nodig om de Atlantiërs in de menselijke lichaamsvorm te lokken. Hij ging naar hen toe en zei: "We hebben wezens nodig die integreren met het voertuig en het testen - voor korte duur, want daarna kunnen ze er weer uitgaan." Op dat moment konden ze nog met het voertuig integreren. De fysieke vorm was niet zo uitgebreid zoals die nu is, dus ze hadden nog geen interdimensionale toegang.
Natuurlijk stemden de Atlantiërs toe. Ze zeiden: "Oké, we zullen het voor jullie uitproberen." Helaas is het ras, de paar exemplaren die er nog over zijn - hetgeen er overigens nog heel veel waren zonder dat de Atlantiërs dat wisten, want ze waren erg tevreden met hun eigen bestaan. Weet je, als niemand naar hen toekwam, bleven ze op hun plek en gingen verder nooit ergens naar toe, want ze hadden het idee dat ze alleen het water, het geluid, nodig hadden, de manifestatie van geluid om zich in stand te houden. Zoals het in vele andere planetenstelsels het geval was die een bron hadden waarvan ze dachten dat ze die nodig hadden en dat, als ze van die bron waren afgescheiden, ze niet langer meer konden voortbestaan. Hetzelfde gold voor de Annunaki die ook geloofden dat ze goud nodig hadden voor hun bestaan.

Dus de Atlantiërs stemden toe en zeiden: "Oh, dat is goed, dat zullen we doen." Ze zeiden: "Dit is dus jullie plan. Je hebt nu je voertuigen, je laat je ras ermee integreren en je ras zal doen wat nodig is om het goud te delven voor jullie planeet."
En toen vroegen de Atlantiërs natuurlijk: "Maar wat gebeurt er als alles zich gaat manifesteren terwijl jullie planeet nog interdimensionaal is? Wat is dan noodzakelijk? We zien de noodzaak niet, want dit gaat niet lukken omdat we al overeengekomen zijn dat jullie niet op deze planeet blijven, dat we deze planeet niet met jullie delen omdat het onze beide rassen zal beïnvloeden in hun unieke en specifieke expressies en we kunnen dit niet toestaan."
Ze hielden zich even afzijdig. En Anu stond daar en zei: "Welnu, dan blijf ik tenminste in een fysieke vorm, dan blijft mijn ras in een fysieke vorm." En toen zeiden ze: "Waarom ga jij je niet manifesteren in een fysieke vorm, want als het hier op grote schaal gaat manifesteren, weet je zeker dat je hier geen toegang meer hebt tot je eigen creatie, de fysieke vorm." Anu glimlachte en zei: "Uiteindelijk zal ik dat wel doen, ja, want heb het plan om als fysiek menselijke vorm op deze planeet te blijven en ik zal oneindig lang doorleven."
Dat was dus een heel interessante observatie.
De Atlantiërs begrepen het en zeiden: "Goed. Maar hoe werkt het dan?" Anu zei in principe dat "datgene wat als dit voertuig bestaat, het geheel van dit voertuig, ben ikzelf, want het is mijn creatie. Ik zal aanwezig blijven in de kleinste essentie waaruit dit voertuig bestaat. Ik heb me daarin geplaatst als mezelf. Op zekere dag kom ik terug." De Atlantiërs vroegen natuurlijk: "Hoe dan?" Anu zei: "In de systemen die ik in dit voertuig heb gezet, zodat mijn volk in staat is zich erin te bewegen, zich erin te manifesteren en om erin te kunnen denken en te kunnen spreken - die systemen zijn in staat om zichzelf te ontwikkelen, want die systemen ben ikzelf en ikzelf evolueer. En daarom zal ik terugkomen. Die voertuigen gaan mij in deze wereld manifesteren en zo zal mijn nalatenschap voortduren. Ik kom dus terug indien het zo is dat ik interdimensionaal niet langer existeer. Dan blijf ik hier op Aarde."

Daarmee waren de Atlantiërs natuurlijk helemaal niet blij. Want ze wisten dat als ze deze fysiek menselijke vorm zouden toelaten dat Anu deze planeet in feite zou overnemen. En dat Anu datgene ging doen wat ze waren overeengekomen om niet te doen. Dus daarmee waren ze helemaal niet blij en ze zeiden tegen Anu: "Vertrek! Haal je ras van deze planeet en vertrek!"
Natuurlijk raakte Anu hierdoor uitermate gefrustreerd. Hij was woedend en keek één van de Atlantiërs aan en zei tegen hem: "Ik zal terugkomen... Ik zal terugkomen!"
De Atlantiërs lachten zich rot want ze dachten: "Die Annunaki hebben helemaal geen macht als het erop aankomt." Maar Anu deed wat ze vroegen en hij liet zijn ras uit het binnenste van de Aarde vertrekken, hij nam het nodige goud mee en ze trokken zich weer terug op het dimensionale vlak.

Daarna ontmoette Anu de Sirians, de Serpents, de Leviticus - hun aandeel zal ik straks uitleggen - en hij legde de situatie uit. Anu bood hen een grote kans aan en beschreef zijn plan. Zijn plan voor deze planeet die nu Aarde heet, zijn plan voor de mensheid en tevens zijn plan voor de rol die zij erin gingen spelen.

Dit is Jack. Ik ga verder in mijn volgende interview. Dank je wel.

Terug naar Index