Desteni NL Blog

-Jack-
25 augustus 2007
Dit is Jack weer.

Ik was aan het uitleggen wie er allemaal bij betrokken waren. In het begin waren dat alleen Anu, Enlil, Enki en Marduk.
Nu werkten het brein en de ogen dus prima. Toen liepen ze tegen de volgende situatie aan. De fysieke vorm... ik zal het geen fysieke vorm noemen, maar voertuig. Het voertuig dat ze ontwierpen moest zich in deze wereld zelf onderhouden. Dat was op zich prima. Dus ze dachten: "Nu weten we het. Nu hebben we het ontwerp. Dit moeten we hebben, perfect."
Ze gingen zich voorbereiden. Anu zei, ik ga erin. Dus Anu ging erin en zei, nee, het werkt niet. Je kunt erdoor zien, je kunt het ervaren, maar je kunt je er niet in bewegen. Anu zei: “Wat nu?” Ze peinsden erover en gingen de hele situatie na. De Atlantiërs hadden even niets meer te zeggen. Ze beschouwden de hele situatie. Wat nu? Anu ging weer in het Boek van Ani studeren en nu krijg je iets interessants te horen.

De voorvaders van de Annunaki waren vooral... het Boek van Ani is afkomstig van een vrouwelijke expressie in het bestaan. Ani was de eerste manifestatie van het ras van Annunaki zelf. Zij was de eerste die de vragen stelde, waar kom ik vandaan en hoe zit alles in elkaar. Nadat ze die vragen had gesteld... degenen, die na haar kwamen, waren de eersten die deze vragen ook gingen stellen en die het Boek van Ani hebben geschreven. 

Anu kwam terug en zei: "Moet je horen. In het Boek van Ani staat, dat ze zelf niet wisten hoe ze een dergelijke vorm moesten ingaan en zichzelf manifesteren in een afzonderlijke vorm." Iedereen speelt nu eenmaal met manifestaties. Het is fascinerend om jezelf te manifesteren in een andere vorm, waarin je kunt binnengaan en kunt rondlopen. En wie kwamen op dat moment langs? Niemand minder dan de Sirians.

Zij zeiden: "Jullie hebben iets nodig in deze fysieke vorm, in dit voertuig, zodat dit voertuig zichzelf onderhoudt. Je hoeft het dus niet zelf te onderhouden, maar je loopt erin naar binnen en je geeft het kracht. Je neemt het over als een kracht en je laat het bewegen. Een essentie van..." en ze zeiden: "als de essentie van een machine."

Anu begreep natuurlijk niet wat ze bedoelden met 'machines', maar de Sirians zelf waren uitgebreid bezig met het ontwikkelen van machines. Hun planeet was ook erg systematisch en zo leefden ze ook op hun planeet. Ze hadden manifestaties van machines en zij waren degenen, die de machines van kracht en beweging voorzagen. "Dat heb je erin nodig" zeiden ze.

Anu zei: "Maar hoe gaat dat in zijn werk? Moeten we dat echt doen, want ik heb alleen maar een punt nodig om in deze vorm te kunnen lopen en bewegen, want op dit moment werkt het niet." Maar ze zeiden: "Vertrouw maar op ons. Zet er iets in dat zichzelf overeind houdt, zodat jij erin kan gaan en de essentie bent, de krachtbron, die kracht geeft aan het systeem dat erin zit."
Anu zei: "Waarom moet dat op die manier? Zo ben ik niet. Ik ben hier, compleet één geheel." Ze zeiden: "We doen het als volgt. Weet je, jij gaat ergens in naarbinnen, maar jij bent niet zelf dat object, die vorm, dat wat je erin hebt gestopt. Dus je hebt iets nodig dat het wordt, zodat jij dat ene punt wordt – zelfs wanneer het in het brein zit – dat het animeert, zodat het begint te bewegen." Toen dacht Anu: "Aha... dat zou wel eens kunnen werken."

Dus daar waren de Sirians, die begonnen met systemen te ontwikkelen, datgene wat de vorm hielp zichzelf in zichzelf in stand te houden op deze planeet. Van hen kregen ze de ideeën. De Sirians manifesteerden zich op mechanische wijze, systematisch, van hun planeet naar hun wereld. Wat ze in feite deden was het overplaatsen van datgene, waaruit Anu en zijzelf bestonden, naar een gemanifesteerde, systematische vorm.
Ze verbonden het gebied van het brein aan de ogen en langs de ruggengraat. Dus je had een skelet en zij plaatsten er een metalen systeem in, dat als een stalen pen dwars door de botten en rondom de botten werd bevestigd. Dat was de basis van het systeem. En ze plaatsten midden in het hoofd in het gebied van de hersenen een antenne. En dat was wat het hele gebied activeerde en de vorm in beweging zette, die zichzelf in stand hield, maar waarin jijzelf datgene bent dat de vorm stevig maakt, dat de vorm dingen laat doen en overeenkomstig laat bewegen en dat de vorm laat spreken. Dat ben jij, maar je bent niet de vorm zelf.

We hadden ons ook nog afgevraagd, waar de vorm zelf vandaan kwam. Welnu, de vorm zelf is... geluid! De vorm zelf werd gemaakt met behulp van geluid. En daarover ga ik spreken in mijn volgende interview. Dank je wel.

Terug naar Index