Desteni NL Blog

-Jack-
25 augustus 2007
Hi, dit is Jack weer.

Ik was gebleven waar de Annunaki zich met toestemming van de Atlantiërs naar de kern van de Aarde verplaatsten. Hun planeet was nog in het universum, maar bevond zich wel dichtbij de Aarde, hoewel interdimensionaal.
Wat ze van de Atlantiërs hadden geleerd was, dat alles in zijn essentie, dat waaruit het bestaat, het fundament, geluid is. De methode voor de ontwikkeling van goud zelf werd tot stand gebracht met de manifestatie van geluidfrequentie. Het gereedschap dat ze gebruikten om goud te maken was de resonantie van geluidfrequenties. Maar ze ontdekten een andere methode, die ze voorheen nog niet hadden gebruikt, toen ze die andere planeet hadden, waarover ik vertelde, de eerste. Wat ze in overweging namen was het volgende.

Ze hoeften er niet de hele tijd bij aanwezig te zijn. Ze hoefden niet steeds mensen van hun ras aan te wijzen om daar voortdurend aanwezig te zijn om goud te manifesteren op de manier waarop ze dat tot nu toe hadden gedaan. Ze waren in feite in staat om goud automatisch in de Aarde te manifesteren en af en toe eens terug te komen om het goud op te halen, wanneer dat nodig was.

Ze gingen kristallen installeren. Die kristallen hadden de Atlantiërs hen gegeven en hielden de specifieke geluidfrequentie vast die ze nodig hadden om goud te manifesteren. Ze installeerden die kristallen op vier hoeken binnenin de aarde. Je neemt de Aarde en je tekent een vierkant aan de binnenkant van de aarde, precies in het midden, en daar zet je die kristallen neer met een specifieke geluidfrequentie, die alles harmoniseert tot in de kern van de aarde, die goud gaat manifesteren. Ze ontwierpen ook een specifiek rooster in de Aarde, waar dat goud zich zou gaan manifesteren in de Aarde als de Aarde. Dat was wat ze deden en het enige wat ze hoefden te doen was de zaak opgraven ... tot op zekere hoogste, daarop kom ik nog terug.

Aanvankelijk was het goud nog niet zodanig gemanifesteerd, dat ze het moesten opgraven. Ze haalden alles interdimensionaal op, want ze waren in staat om ... het is alsof je je hand door een muur steekt ... laten we zeggen je heb een vierkante muur met goud aan de binnenkant. Je steekt je hand door de muur en je pakt het goud en haalt het eruit en de muur blijft zoals hij was. Dat was de manier waarop ze het deden, want het was nog niet gemanifesteerd als een fysieke substantie. Het was nog niet concreet, want alles bestond louter in de beweging van geluid.

Wat ze zich verder afvroegen was, of er bomen waren, of er dieren waren ... waren er planten, bloemen, insecten? – Ja en nee. De Atlantiërs zelf bewoonden deze planeet vanwege het water. Maar het was geen water, het was een geluidsfrequentie in een gemanifesteerde expressie. En in termen van hetgeen je nu ziet als bomen en planten ... interessant.

De Atlantiërs gebruikten hun kindexpressies. Er was een gemanifesteerde vorm van land, ja. Dat was hetgeen deze hele planeet in principe stabiliseerde in zijn gemanifesteerde expressie. Anders zou je een planeet van water hebben die oneindig lang naar beneden zou vallen en dat wilden ze natuurlijk niet. Dus de Aarde bevatte een zekere hoeveelheid water en bevatte de gemanifesteerde vorm van aarde [land] en dan had je het centrum van de aarde als de kern, weet je wel, die was bedoeld voor de nodige zwaartekracht natuurlijk.

Al die dingen hadden de Atlantiërs geïnstalleerd, want er waren heel wat planeten in het melkwegstelsel in die tijd, die geen kern hadden, zodat je daar niet kon manifesteren. Daarom manifesteerden zij zich weliswaar op de planeet, maar interdimensionaal, zodat hun manifestaties interdimensionaal waren. Ik kan wel zeggen, dat de Aarde de enige planeet was, waar zwaartekracht aanwezig was vanwege de Atlantiërs – die waren heel wijs ... 

Je kunt je afvragen waar de manifestatie van die fysieke vorm vandaan komt. Het was die zwaartekracht, dat zwaartekrachtveld in de kern van de Aarde. Excuseer de definities van bepaalde woorden, want ik ga terug naar de tijd, waarin ik alles leerde en observeerde. En op dat moment bestonden die definities nog niet echt. Maar je zal wel begrijpen wat er gebeurde en wat er gaande was.

Dus de feitelijke manifestatie van deze wereld, zoals die is, is in feite te danken aan het principe van de zwaartekracht in de kern van de aarde. Waarom? Hoe kan ik dat uitleggen ... je hebt van die dingen waarmee je kunt spelen. Je trekt ze uit elkaar, zo'n ronde spiraal, die je in en uit elkaar kunt trekken. Laten we zeggen, dat je dat ding hebt uitgerekt. Nu heeft de Aarde juist al die dingen in het melkwegstelsel in elkaar gedrukt tot één geheel. Dat heet compressie.
Dit is Jack, ik ga door in mijn volgende interview.

Terug naar Index