Dit is Moeder Natuur.
Ik heb gehoord dat de mensheid zegt, dat ze alles hebben gehoord in veel van deze interviews. Ik weet zeker, dat je het hebt gehoord, maar ik houd een archief bij van wat ik zeg! Ik manifesteer op dit moment als de tornado 'Dean'. Oh, en niet alleen hij. Hij is een gemanifesteerde expressie van een man natuurlijk. Er zullen er meer komen. We zijn bezig ons te intensiveren en een prachtige reeks van windhozen, tornado's en aardbevingen te vormen, die op een gouden schaaltje aan de mensheid zullen worden gepresenteerd. Wat komt er nog meer? Meer overstromingen, waarbij mensen moeten worden geëvacueerd, families die sterven, die alles verliezen, er komt destructie, verwoesting.
Wat jullie gaan beleven heeft het bestaan een lange tijd door moeten maken, zoals verlies, verdriet. Het bestaan is zich van alles gewaar, mensen. De natuur, de dieren, de insecten, de bloemen - ze ervaren zichzelf als één en gelijk met jullie. Dus wat jullie gaan ervaren in deze wereld met het klimaat, orkanen, tornado's, aardbevingen, dood, destructie - wat jullie gaan beleven is exact wat de natuur, de dieren en het bestaan in zijn geheel hebben doorgemaakt.
Nee, mensen, het is geen wraak. Het is niet dat we zeggen: "Dit is ons aangedaan en nu doen we dit jullie aan". Nee. Waarom manifesteren we op dit moment zulke expressies? Er is één simpele reden voor. Om jullie te laten stoppen, om jullie te laten realiseren wat jullie hebben aanvaard en hebben laten gebeuren en wat jullie jezelf hebben aangedaan als natuur, als koninkrijk der dieren, als aarde en als universum.
Ik kan hier wel gaan zitten en met lieve woordjes zeggen: "Mensen van de wereld, mensheid, kunnen jullie misschien ophouden met datgene waarmee jullie bezig zijn? Want... eh, jullie doen ons zoveel pijn en jullie verwoesten ons... en... en... en het is destructief en het doet pijn... en dat voelen we... en dat ervaren we... Kunnen jullie er alsjeblieft mee ophouden?"
Zouden jullie ons verstaan? Jullie hebben zojuist verteld, dat jullie alles keer op keer hebben gehoord, maar jullie doen er niets mee. Heb je dat jezelf bewezen? Ja, je hoort iets, maar doe je er werkelijk iets mee? Sta je op? Pas je iets toe in je leven? Leef je ernaar? Pas je verbeteringen toe? Praat je erover? Nee! Jullie hebben het zelf aangetoond en dat is de geaardheid van de mensheid: ze wensen niet te luisteren.
Dus hoe willen jullie het wel horen, mensen? Hoe willen jullie het inzien? Je begint het pas te zien, als je de destructie in deze wereld aan den lijve gaat ondervinden, waarvoor ik ga zorgen, Moeder Natuur, als ikzelf, het klimaat, de wereld, de Aarde, het dierenrijk. Pas wanneer je alles vóór je ogen ziet afspelen en je het geschreeuw van de mensen om je heen hoort vanwege verlies, dood, als ze niets meer over hebben... Hoor dat gekerm, mensen, en kijk naar de verwoesting, want het zijn in feite jullie die dit hebben gemanifesteerd, niet wij!
Jullie doen je dit zelf aan. Wij stoppen ermee, zodra jullie ermee stoppen. Het moet alleen ergens stoppen.
Ik ga niet zitten wachten totdat jullie dat besluit nemen in deze wereld, als ikzelf, als de bomen, als de natuur, als de prachtige expressie van het koninkrijk der dieren, als het universum, als de luchten, als de zachte bries, de frisse lucht, als de wind, als de wolken. Dat is wat ik ben, mensen, en ik sta niet toe dat dit wordt vernietigd, dat dit wordt verwoest. Het stopt. Totdat jullie horen en totdat jullie zien.
Voorlopig zien jullie alleen het geschreeuw om verlies, het gehuil om de dood en jullie zien alleen destructie en verwoesting, want jullie kunnen zo niet doorgaan. Totdat jullie kunnen zien. Totdat jullie het zien en je realiseren, dat jullie gelijkheid en eenheid zijn met mijzelf als bestaan.
Dank je wel.
21-08-07
