Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan het woord 'liefde' uit te spreken.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan het woord 'liefde' aan te zien voor de noodzaak een relatie te hebben om te kunnen bestaan.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan om systeemtaal te bezigen door het lef te hebben het woord 'liefde' te gebruiken.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan te geloven in de illusie dat liefde werkelijk bestaat.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te bedriegen door te geloven dat liefde bestaat.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan mezelf te bedriegen en te geloven, dat ik in deze wereld een 'relatie' nodig heb om te kunnen bestaan.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf niet heb toegestaan te realiseren, dat ik alleen sta als alles als één.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf niet heb toegestaan te realiseren, dat ik door het woord 'liefde' uit te spreken een ander systeem nodig heb en naar een ander systeem verlangt om een verbinding tot stand te brengen in de vorm van een relatie om in staat te zijn in deze wereld te existeren.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan de lust naar liefde te ontwikkelen, om naar liefde te hunkeren, omdat ik mezelf in mijn eentje niet aanvaard als gewoon mezelf.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf heb toegestaan om bang te zijn om alleen te staan.
Ik vergeef mezelf, dat ik mezelf niet heb toegestaan te realiseren, dat ik bang ben om alleen te staan en in plaats van die angst onder ogen te zien ik liever een relatie aanknoop met iets buiten mezelf en dat 'liefde' noem.
