Zelf Vertrouwen:
Vertrouwen is verworden tot, en is op dit moment, slechts een woord gesproken zonder inhoud. Er bestaat geen betekenis, geen echtheid, geen werkelijkheid en geen toewijding als het woord als expressie van een wezen; het is net zo leeg en doelloos geworden als het hele bestaan van een wezen van deze wereld.
We hebben woorden getransformeerd tot onze eigen aard: Misleidend en Onoprecht.
Want wat anders is het woord 'vertrouwen' geworden dan een definitie? En elk wezen kan zich verstoppen achter een definitie.
Ja, je kunt zeggen dat je elkaar vertrouwt. Dat je jezelf vertrouwt. Dat is gemakkelijk. Maar achter het woord is de waarheid van jou; dat je altijd iets anders zult doen achter de woorden die je zegt, alleen uit egoïsme om je eigen belangen te beschermen die alleen om jou zelf draaien en dat je, in een oogwenk, een ander zal schaden om je eigen overleving zeker te stellen.
Hierdoor zijn wat gesproken wordt in woorden en gedaan in daden beide misleiding en onoprechtheid geworden. Omdat wat er gezegd wordt met woorden slechts de presentatie naar de wereld is. Maar achter de gesproken woorden is er de echte waarheid van iemand zoals te zien in zijn handelingen en daden. De waarheid van iemand is zijn handelingen en daden (die in eerste instantie door bijna niemand gezien wordt). Maar iemands waarheid wordt altijd onthuld, en iemand kan zich eventjes verschuilen achter woorden als presentatie om anderen te laten geloven in een beeld van 'wie hij is'. Maar het bedrog en de onoprechtheid worden onvermijdelijk ontmaskerd. De woorden die gesproken werden waren niet echt, maar een sluier om te verhullen wat iemand werkelijk is - wat uiteindelijk gezien wordt door alle anderen, onverwachts als hij even niet op zijn hoede is, waarbij hij zijn 'show' van lege, betekenisloze woorden als de misleidende, onoprechte presentatie van zichzelf niet kon handhaven. En de feitelijk gemanifesteerde misleiding en onoprechtheid die hij is geworden was uiteindelijk te zien in zijn handelingen en daden.
Vertrouwen is daardoor een polariteitenconstructie van het mindbewustzijnsysteem geworden, in en als het verenigd bewustzijnsveld gemanifesteerd als deze realiteit, om gevangen te zetten en te verslaven, want vertrouwen kan niet bestaan zonder verraad. Want de waarheid van het woord 'vertrouwen' is de gemanifesteerde expressie van zelfverraad geworden; want men verraadt zichzelf door te bestaan in bedrog en onoprechtheid door zich te verschuilen achter woorden van definities. Waarbij de woorden die men spreekt in totale tegenspraak zijn met wie men is in handeling en daad. Dat wat men in werkelijkheid leeft en doet, niet gelijk is aan de woorden die men gebruikt.
Ik weet zeker dat iedereen de woorden: 'Ik vertrouw je' heeft uitgesproken tegen iemand anders. En toen gebeurde er iets waarbij de ander het vertrouwen dat je in hem stelde, beschaamde. Vervolgens werd de situatie opgelost en 'het vertrouwen hersteld' of werd er besloten 'dat alles weer goed was' en werd de relatie met elkaar of ervaring van elkaar weer voortgezet als voorheen.
Mijn vraag is echter: is dit dan echt, werkelijk 'vertrouwen'? Hoe kan vertrouwen bestaan als het beschamen van vertrouwen bestaat? Want in het accepteren en toestaan van het beschamen van vertrouwen wordt het beschamen deel van vertrouwen. Om vertrouwen te laten bestaan, moeten schending en verraad bestaan en worden ze dus aanvaard en geaccepteerd als deel van de ervaring van het woord 'vertrouwen' en zullen ze zich dus manifesteren in ervaringen en in realiteit, in overeenstemming met de acceptaties en toestemmingen die zich manifesteren in de definitie van zelf die wordt 'geleefd'.
Bovendien is het in de woorden 'je hebt mijn vertrouwen geschonden' alsof iemand een afgescheiden relatie heeft in zichzelf met een entiteit genaamd 'vertrouwen' (deze entiteit bestaat in en als de definitie van het vertrouwen in het wezen). En als er iets gebeurt dat niet in overeenstemming is met de definitie van 'vertrouwen' die het wezen heeft - wordt het als 'verraad' gezien.
Hierin ligt de vraag besloten: Heeft vertrouwen eigenlijk ooit echt bestaan, als alles van het woord dat zich manifesteert en ervaren wordt schending, verraad, bedrog en onoprechtheid is?
We hebben onszelf afgescheiden van woorden. De woorden die we spreken en ons handelen zijn twee afzonderlijk bestaande dingen in onszelf, en brengen een gespleten realiteit in het leven, zowel binnenin als buiten - waar we de waarheid van onszelf als de bedrieglijke, onoprechte, marchanderende, zichzelf verradende wezens hebben verborgen, die zich verstoppen achter definities van woorden zoals 'vertrouwen', terwijl de waarheid is, dat vertrouwen niet bestaat. Vertrouwen is de tegenovergestelde polariteit geworden van wat wij werkelijk zijn als onszelf: bedrieglijke, onoprechte, marchanderende, op eigen belang gerichte, egoïstische wezens die alleen maar uit zijn op en consideratie hebben met hun eigen individuele overleving.
Begrijp dat vertrouwen nooit heeft kunnen bestaan - want naar vertrouwen, en naar liefde net zo, is gezocht in afscheiding van zelf hier - in anderen.
Onze ervaringen van het woord vertrouwen, zoals compromis, bedrog en verraad (ons aangedaan of door ons anderen aangedaan) moesten zich wel manifesteren, want vertrouwen kan niet bestaan als we het niet zijn in en als een werkelijke expressie van onszelf als onszelf hier. Want door jezelf af te scheiden van en als het woord vertrouwen, scheid je jezelf af van jezelf hier.
En het verraad, schending en bedrog dat je ervaart door en als het woord vertrouwen, laten je alleen maar zien dat je jezelf verkoopt, verraad en bedriegt door te geloven dat je een ander kunt vertrouwen. Als jij, jij zelf niet weet en nooit hebt geweten wat zelf-vertrouwen is, hoe kun je jezelf dan ervaren als de levende, gemanifesteerde expressie van zelf-vertrouwen - aan en door jezelf bewezen en hier geleefd?
Hoe zelf-vertrouwen te manifesteren als de levende expressie van wie ik ben hier als alles als één en gelijk als leven dat absoluut staat:
Zelf-vertrouwen
Het is fascinerend hoe de meeste wezens die het woord 'zelf-vertrouwen' lezen letterlijk alleen het woord 'vertrouwen' zien en niet het woord 'zelf' en ernaar neigen om zich alleen op het woord 'vertrouwen' te focussen - zichzelf afscheidend van het woord door te proberen om zichzelf te zien of zichzelf te realiseren IN het woord vertrouwen dat ze 'daar' zien - in plaats van ALS het woord ZELF, hier. Het woord 'vertrouwen' is niet het uitgangspunt. ZELF HIER als het woord vertrouwen. ZELF-VERTROUWEN: zelf hier als de expressie van en als vertrouwen. ZELF hier als het woord. Het woord als ZELF hier.
Daarom, om zelf te assisteren en te ondersteunen om zelf-vertrouwen hier in elk moment van ademhalen te leven, één en gelijk als zelf, moet zelf hier eerst 'gevestigd' worden en 'tot stand komen' in deze verwerkelijking van en als zelf hier.
Zelf-vertrouwen is mogelijk. Ik laat je zien hoe dit werkt:
Zelf-vertrouwen is één en gelijk (en beide gaan bij wijze van spreken hand in hand), want zelf-vertrouwen kan alleen bestaan als je dat wat zelf is in en als vertrouwen - wat jezelf vertrouwen echt betekent - tot stand brengt en verwerkelijkt. Om zelf-vertrouwen te leven en uitdrukking te geven aan zelf-vertrouwen in elk moment hier als adem.
Wat betekent het om jezelf te vertrouwen?
Dat je werkelijk aan jezelf hebt bewezen jezelf in levende expressie hier in elk moment van ademhaling te zijn, onveranderlijk en consequent in 'wie je bent hier' in elk moment van ademhaling. Dat je vertrouwenswaardig bent voor jezelf. Dat je aan jezelf bewezen hebt dat je vertrouwenswaardig bent; niet voor iets of iemand anders, maar voor jezelf. Dat je werkelijk, echt jezelf hier kunt vertrouwen in elk moment van ademhaling en zonder aarzeling staat, stevig en stabiel als wie je bent hier in elk moment van ademhaling.
Er zal geen 'bewijs' voor zijn van buiten, afgescheiden van jou, om 'het je te laten zien' of te bevestigen dat je jezelf vertrouwt, of dat je zelf-vertrouwen in levende expressie hier bent - dit zou totaal in tegenspraak zijn met de gemanifesteerde expressie van zelf-vertrouwen. Want hoe kun je stellen dat je jezelf vertrouwt als bevestiging zelfs maar overwogen wordt; hiermee verklaar je in werkelijkheid dat twijfel bestaat. Zelf-vertrouwen kan niet bestaan als twijfel bestaat. Dat is onmogelijk.
De vraag die velen zullen stellen is: Hoe kan ik me-zelf vertrouwen als ik niet eens weet wie of wat dit 'zelf' is? Deze vraag is eigenlijk onwaarachtig. Je weet heel erg goed 'wie of wat je bent' in dit moment zoals geïllustreerd wordt door de relatie die je hebt met de mind - als wat je bestaat in gedachten, reacties van binnen, en daden en handelingen aan de buitenkant - welke de gemanifesteerde reflecties zijn van 'wie je bent' die gelijk staan aan dit 'zelf' van de mind dat je geworden bent.
Maar zoals we hierboven gezien hebben, bestaat dit huidige 'zelf' in een definitie van 'vertrouwen', zelf misbruikend in het woord door zich te verbergen achter het woord; de definitie van het woord 'vertrouwen' om de 'waarheid' te 'bedekken' van wat het zelf van de mind werkelijk is. En tegelijkertijd het zelf bedriegen door vertrouwen te projecteren op een ander in afscheiding van zelf, wat bedrog als zelf en in je wereld en realiteit als zelf manifesteert, om je te laten zien wat je van jezelf accepteert en toestaat om te bestaan als.
Vandaar het proces van zuivering van dit 'zelf' van de mind dat vertrouwen in afscheiding van zelf heeft gemanifesteerd - waar vertrouwen onjuist is geplaatst in en als de mind en in anderen buiten en afgescheiden van en als zelf hier - in plaats van vertrouwen te leven als zelf hier als zelf-vertrouwen.
Dit afscheiden laat simpel zien hoe we ons afgescheiden hebben van ons zelf hier. Vandaar dat het proces gaat om op te houden met te bestaan in en door de mind, want de mind is wat we zijn geworden - en te gaan staan als wie we zijn, als alles als één en gelijk als leven. In dit proces zal zelf-vertrouwen één van de onderbouwende support en assistentie expressies zijn om door dit proces heen te gaan.
Begrijp dat zelf-vertrouwen een sleutel is. Een zelf-ondersteunende en zelf-assisterende expressie die zelf hier zal assisteren en ondersteunen bij het gaan in elk moment van ademhaling totdat dit proces gedaan is. Totdat een ieder één en gelijk hier als leven staat. Totdat leven hier is in actuele werkelijkheid. Alleen dan zal vertrouwen in zijn absolute echtheid staan, omdat iedereen als vertrouwen hier zal staan, één en gelijk als leven. Zelf hier vertrouwen en elkaar hier - absoluut.
Een interessant punt. We gaan 'de twee samenbrengen hier als één en gelijk' - zelf en vertrouwen als zelf-vertrouwen door het toepassen en leven van het gereedschap: zelfvergeving, zelf corrigerende toepassing, schrijven en ademen. Als volgt praktisch toegepast:
Stap Een:
Zelfvergeving toepassen op de acceptatie en het toestaan van het definiëren van vertrouwen in afscheiding van en als zelf hier.
Dit doe je door te onderzoeken 'wat ik heb geaccepteerd en toegestaan in mij als de definitie van het woord vertrouwen' door de definitie van het woord vertrouwen in en als jou, neer te schrijven. Hiermee zuiver je het woord en dus jezelf van definities afgescheiden van jou, gerelateerd aan het woord vertrouwen. Om je niet te verbergen achter de definitie van het woord.
Bijvoorbeeld:
Laten we zeggen dat je vertrouwen in een ander gedefinieerd hebt door eenvoudig de woorden uit te spreken: 'Je kunt me vertrouwen' of 'Ik kan jou vertrouwen',
dan zeg je:
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen in een ander te definiëren als woorden die tegen me gezegd worden: 'Je kunt me vertrouwen' of 'Ik kan jou vertrouwen' - en dan onmiddellijk geloof dat 'vertrouwen nu op zijn plaats is'.
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om mezelf af te scheiden van vertrouwen - door vertrouwen te definiëren als woorden gesproken door iemand anders.
Of dat je 'vertrouwen' hebt gedefinieerd als 'de mogelijkheid om op elkaar te steunen':
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen te definiëren in afscheiding van en als mezelf - als de mogelijkheid hebben om op een ander te steunen.
Vanaf dit punt neem je in je zelfvergeving van 'definities' ook mee wie en wat precies je als vertrouwen hebt gedefinieerd in je wereld, je jezelf hebt verbonden in relatie met anderen via het woord vertrouwen - en je jezelf dus hebt afgescheiden van jezelf hier, door bijvoorbeeld afhankelijk van anderen te zijn door ze beslissingen voor jou te laten nemen.
Bijvoorbeeld:
Laten we zeggen dat je je moeder als vertrouwen hebt gedefinieerd, omdat ze altijd naar je luistert als je praat:
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen in afscheiding van en als mezelf aan te duiden - als mijn moeder die naar mij luistert als ik praat, en daarmee vertrouwen te definiëren als iemand die naar mij luistert als ik praat.
Of in een relatie:
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen in afscheiding van en als mezelf te definiëren - door te geloven dat ik mijn partner kan vertrouwen omdat hij/zij trouw zal zijn aan mij - hiermee mezelf afscheidend van vertrouwen, in en als relaties - en alleen gekoppeld aan de relatie zelf.
Of onder vrienden:
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen te definiëren als vrienden die me verdedigen als iemand me aanvalt - in plaats van om niet van mezelf te accepteren en mezelf niet toe te staan om deze expressie van iemand anders persoonlijk te nemen - en om zulke personen te assisteren en te ondersteunen bij het inzien van wat zij in zichzelf toestaan en accepteren; dat ze in feite zichzelf kwaad doen, en niet mij.
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om als iemand me geld leent of van me leent, dat als vertrouwen te definiëren.
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen afgescheiden van mezelf, in een ander, te definiëren - dat als ik iemand geld leen en hij het teruggeeft, het 'teruggeven van het geld' een kenmerk/illustratie/blijk van vertrouwen is.
Ik vergeef mezelf dat ik van mezelf heb geaccepteerd en toegestaan om vertrouwen te definiëren als iets buiten mezelf, afgescheiden van mij, in de handelingen en daden van andere wezens.
Stap Twee:
Onderzoek je leven met betrekking tot het woord vertrouwen. Omschrijf en verken ervaringen die je hebt gehad waarin het woord vertrouwen een rol speelde en die invloed en effect hadden op jou - die herinneringen in en als jou manifesteerden, waaraan je nog steeds vasthoudt en waarop je nog steeds reageert.
Waarbij je verraden en bedrogen werd - en ook waar jij verraadde en bedroog - zelfvergeving voor de ervaringen waarbij jij werd verraden en bedrogen en waarbij jij een ander verraadde en bedroog.
Hiermee assisteer en ondersteun je jezelf in het proces van het loslaten van zelf-gedefinieerde geheugenconstructies die verbonden zijn aan het woord vertrouwen door ervaringen in het verleden, waarin verwijten en boosheid aanwezig zijn ten aanzien van degenen die jou hebben verraden en bedrogen, en ook schuld, schaamte en spijt naar degenen die jij hebt verraden en bedrogen.
Als je de cyclus niet stopt van het bedriegen en verraden van anderen (vanwege boosheid en verwijt die nog steeds in jou bestaan vanwege ervaringen uit het verleden - waardoor je het weer zult doen, om anderen aan te doen wat jou is aangedaan en ook vanuit schuldgevoel en schaamte), sta je anderen toe en accepteer je van anderen dat ze jou verraden en bedriegen. Omdat je weet dat jij het ook doet en hebt gedaan met anderen. Dus zul je oneerlijkheid en verraad in anderen accepteren en toestaan. Omdat je oneerlijkheid en verraad in jezelf accepteert en toestaat.
Begrijp dat je in stap twee de 'waarheid van jezelf' als mind in de war schopt. Het bedrog, de onoprechtheid en het verraad die je in feite geworden bent door en als de mind. De waarheid van jou die je voor jezelf hebt verborgen door de presentatie van jezelf als 'vertrouwen' te betitelen.
Wees dus absoluut specifiek en zelfoprecht met betrekking tot het geaccepteerde en toegestane bedrog en misleiden - dat jij anderen als jezelf hebt aangedaan - en pas heel specifiek tot in detail zelfvergeving toe.
Bijvoorbeeld, een scenario:
Je hoort bij een groep vrienden; er is er echter eentje bij die wordt afgekeurd door iedereen en waarover de andere leden van de groep praten met jou - jijzelf hebt echter geen enkel probleem met deze persoon.
Aan de buitenkant, als presentatie van jezelf, ben je het met hen eens, uit angst dat ze ook zo over jou zullen praten en jou op dezelfde manier zullen behandelen. Je hebt echter een vertrouwensrelatie in vriendschap met de persoon die door iedereen afgekeurd wordt – de groep met wie je het alleen uit angst op een akkoordje gooide. En in het gezicht van degene die door iedereen wordt afgekeurd, houd je de vriendschapsvertrouwensband in stand, maar alleen als presentatie, en roddel je over de persoon achter zijn/haar rug om - je bent iemand anders wanneer je met deze persoon bent en verandert in weer iemand anders wanneer je met de groep bent.
Je verraadt en bedriegt de persoon uit eigenbelang - om door de groep goedgekeurd te blijven, uit angst om te moeten ervaren wat de andere persoon wordt aangedaan.
Je zult niet in staat zijn om dit spel lang vol te houden. Uiteindelijk zul je een probleem vinden of scheppen met de persoon die door iedereen wordt afgewezen, als excuus/reden/rechtvaardiging voor waarom je de vriendschapsrelatie beëindigt, terwijl de werkelijke reden/waarheid is dat je de persoon niet meer onder ogen kunt komen vanwege je opzettelijke, voortdurende bedrog en verraad. Dus zul je een uitweg vinden om hem/haar niet onder ogen te hoeven komen zodat je in de beschermde omgeving van de groep kunt blijven waarmee jij je hebt gedefinieerd als behorend tot een gemeenschap.
Kijk, in deze ervaring bedrieg je jezelf, de groep van mensen en de andere persoon - hierin bestaat het volkomen geaccepteerde en toegestane bedrog, de gemanifesteerde waarheid van jou, die dit aan jou laat zien. Jezelf verbergend in en achter het woord vertrouwen in de relatieconstructie van 'vriendschap'. Want als je zelfoprecht was in zelf-vertrouwen, zou je zijn opgestaan in jezelf en zou je tegen de groep hebben gezegd: "Dit is niet acceptabel, ik doe hier niet aan mee."
Je moet nu gedetailleerd en heel specifiek in je zelfvergeving zijn:
Waarom accepteerde je van jezelf en stond je jezelf toe om te roddelen terwijl je het niet eens was met wat ze zeiden? Trek alle redenen uit elkaar die in je opkomen en pas specifiek zelfvergeving toe.
Welke angsten bestaan er specifiek in jou en liet je toe, waardoor je meedeed aan de roddel? Wees gericht en specifiek met betrekking tot de angsten en pas zelfvergeving toe.
Wat vertegenwoordigde de groep voor en in jou en je wereld dat je niet op wilde geven? Waarmee heb jij jezelf gedefinieerd (bijvoorbeeld acceptatie, betekenis, belangrijkheid) en heb je in hen geplaatst, in plaats van jezelf te accepteren hier?
En zo trek je het gehele 'geheugen'scenario waarin jij opzettelijk een ander bedroog/verraadde, uit elkaar; je ervaring daarin aan reacties/gedachten/definities waarmee je het verraad en bedrog in jezelf rechtvaardigde, in plaats van in zelfoprecht zelf-vertrouwen te staan wat betreft wat acceptabel is en wat niet; en dit uit te drukken als jij als levende toepassing.
Pas ook zelfvergeving toe op ervaringen van verraad en bedrog naar jou toe door een ander en de ervaring van jezelf tijdens zulke gebeurtenissen om jezelf te bevrijden van elke haatdragendheid als emotionele/gevoelsmatige reactie.
Vanuit dit punt, het jou aangedane bedrog/verraad - omdat je verraad/bedrog geaccepteerd hebt en toegestaan te bestaan in jou, zul je toestaan en accepteren dat jij anderen verraad en bedriegt en dat anderen dat bij jou doen.
Nu neem je de zelfvergeving van ervaringen waarbij jou bedrog/verraad werd aangedaan een stap verder: je bekijkt de aard van het jou aangedane bedrog/verraad en hoe het precies gegaan is.
Pas dus ook zelfvergeving toe vanuit dit perspectief: de aard van het bedrog/verraad dat jou is aangedaan door anderen. En zie dan hoe jij precies hetzelfde doet bij anderen.
Bijvoorbeeld:
Je bent op een feestje – en er komt iemand naar je toe en jullie beginnen een gesprek en deze persoon zegt alle mooie woorden die je wilt horen. En omdat het woorden zijn die je wilt horen, zoals complimenten, vertrouw je wat deze persoon tegen je zegt. De daad van het geven van complimentjes aan jou maakt dat je geïnteresseerd bent, want je hebt jezelf zoals je bent, niet onvoorwaardelijk geaccepteerd en dus wil je, verlang je en heb je iemand nodig die je die acceptatie geeft. Dus zegt de persoon alles wat jij wilt horen omdat hij een hunkering, een behoefte en een verlangen in en van jou vervult.
Door wat deze persoon zegt, hoe hij zijn interesse in jou uitdrukt in zijn presentatie van en als woorden, geloof jij dat dit wel eens de perfecte kans op een relatie zou kunnen zijn. Dit zou kunnen zijn wat je wenste, naar verlangde en feitelijk dus naar hunkerde; een speciaal iemand om jezelf mee te delen, volgens jouw definitie van in een relatie zijn.
Uiteindelijk hebben jullie sex. De volgende dag zegt de persoon dat hij je zal bellen, maar dat heeft hij nooit gedaan. Hij negeert jouw telefoontjes en uiteindelijk besef je dat al wat deze persoon werkelijk van je wilde sex was. Je bent verraden en bedrogen.
Dus hierbij - in het observeren van de aard van het bedrog/verraad zie je hoe, waar en wanneer jij feitelijk hetzelfde doet - kijk je er als volgt naar:
Wie en wanneer heb jij opzettelijk bedrogen en verraden in jouw wereld, door jezelf op een bepaalde manier te presenteren, door jezelf voor even in woorden/presentatie te veranderen naar een ander, om iets gedaan te krijgen van een ander? Om, toen je het eenmaal had, hen de rug toe te keren, daarmee je werkelijke, echte, ware aard onthullend?
Bijvoorbeeld:
Doen alsof je iemand mag - op kantoor - omdat hij een bepaalde manier van zaken doen heeft - daarom zorg je dat je dicht in zijn buurt kan komen om te zien hoe hij dat doet, je manipuleert hem zo dat hij je laat zien hoe hij het doet. Je kopieert hem en probeert hem te overtreffen om hogerop te komen.
Onderzoek de aard van het bedrog/verraad jou aangedaan op de manier waarop het gedaan werd en wat de ander die het je aandeed, ermee heeft verworven en koppel het terug naar jou en jouw wereld. En zie hoe jij op precies dezelfde manier te werk bent gegaan bij anderen, om iets te krijgen of te bereiken uit eigenbelang en zelfzuchtige redenen.
Van daaruit pas je specifiek zelfvergeving toe op het zien en realiseren van hoe jij feitelijk precies hetzelfde doet; pas zelfvergeving toe op het waarom, het hoe, wat wilde je dat het je opleverde, welke wensen, verlangens, behoeftes wilde je vervuld zien? Welke punten van eigenbelang beschouw je als belangrijker dan wat dan ook, dat maakt dat je er opzettelijk bedrog/verraadtactieken voor toepast?
Kijk: tegelijkertijd reinig je het zelf van en als de mind, als de waarheid van jou van wat je van jezelf accepteert en toestaat om te bestaan als: als verraad en bedrog. Om de cyclus van de mind als wat en waarin jij bestaat, te stoppen. Om in staat te zijn om jezelf te ondersteunen en assisteren in het tot stand brengen van zelf-vertrouwen.
Stap Drie in het volgende deel...
Osho
04/05 oktober 2008
