Als ik de titel lees van mijn eigen ervaring die ik beschrijf, van mijn eigen Dood - klinkt die als van 'buiten deze wereld', dat je hier een feitelijke, werkelijke ervaring van de Dood, mijn Dood, zult lezen - geschreven door mij, via het Portaal, een ander mens - hier.
Dood is 'buiten deze Wereld', want Dood gebeurt feitelijk 'aan de andere kant' bij wijze van spreken. Je sterft op het moment dat je je lichaam verlaat. Het moment dat jij, het wezen, het lichaam verlaat, het menselijk stoffelijk lichaam - sterf je.
Je sterft eigenlijk niet terwijl je in het lichaam bent - het menselijk lichaam sterft, terwijl jij, het wezen, er nog steeds in bent. Maar je eigen dood vindt plaats op het moment dat je het lichaam verlaat, naar de 'Andere Kant'.
Dus ik ervaarde de dood van het Fysieke en ook mijn eigen Zelf Dood, want de persoon die ik was, is niet meer hier. Dit is zo onmiskenbaar omdat ik mezelf als heel anders ervaar dan wie en hoe ik was op Aarde. Ik voel me 'jonger' met meer 'diepte'/'werkelijkheid' van mijzelf hier.
En buiten dat - door wat ik heb gezien, ervaren en mij getoond is doorheen de tijd van bestaan, is het onmogelijk dat 'wie ik was' op Aarde zou kunnen staan binnen mijn huidig begrip van mijn 'werkelijk zelf' hier op dit moment in relatie tot wat ik onder ogen heb gezien, van mezelf.
De ervaring van mezelf in de Dood, aan de 'Andere Kant' (god - ik zou willen dat er een ander woord voor was, want het is niet zo dat er een sluier/muur is, die het Interdimensionale scheidt van het Stoffelijke. Het is meer zo dat degenen die nu sterven bestaan in de 'substantie' van het Stoffelijke, de bron-substantie van het Stoffelijke, dat waarin en waardoor het Stoffelijke gemaakt is.
We zijn niet meer ingegoten in de Gemanifesteerde Structuur van het Stoffelijke zoals het menselijk fysieke lichaam. Het mindbewustzijnsysteem is als het pad naar binnen in deze Stoffelijke Realiteit, waar het wezen via het mindbewustzijnsysteem samensmelt met de substantie en gemanifesteerde structuur van het Stoffelijke om hier in deze wereld te zijn.
Dus ik ben niet 'daar buiten' ergens in een aparte realiteit, ik ben nog steeds hier in het Stoffelijk bestaan, alleen - ben ik niet in de gemanifesteerde structuur van het Stoffelijke als het Fysieke Lichaam, ik ben alleen de substantie ervan. Dus het mindbewustzijnsysteem is de 'verbinding' waarin een wezen staat, om samengesmolten te worden met de substantie en de gemanifesteerde structuur van het Stoffelijke. Als jij, het wezen, doodgaat - breekt en sluit de verbinding/het pad en je bent dan 'gescheiden' van de gemanifesteerde structuur van het stoffelijke als het fysieke lichaam en bestaat alleen voort in en als de substantie.)
Zo - waar waren we, de ervaring van mijzelf in de Dood, aan de 'Andere Kant', was meer echt dan de ervaring van mezelf in deze wereld op Aarde. Ik ervaar 'mij' echt, onvervalst. Ik heb niet langer verscheidene andere ervaringen IN mij die van ergens uit mezelf komen op verschillende manieren.
Ik ervaar MIJ, compleet - in totaliteit. Niet vanuit het perspectief van afscheiding, waarbinnen ik 'alleen mij, waar alleen ik besta’ ervaar - nee. Ik kan het het beste beschrijven alsof je voor het eerst je hele lichaam ervaart, maar dan als jezelf. Elk en ieder deel van je gehele Fysieke Lichaam ervarend en alle ervaringen erin en die erbij horen - alsof je voor het eerst beseft dat je daadwerkelijk in een Stoffelijk Lichaam bent, met een Stoffelijk Lichaam, als een Stoffelijk Lichaam. Totaal, compleet alles ervarend erin, ervan en als het, in absoluut detail en specificiteit. Dit is wat ik bedoel met MIJ ervaren, volledig - alsof ik 'ergens anders' ben geweest en ik me realiseerde dat ik werkelijk hier ben, en dat ik meer ben hier en met mij hier, dan ik ooit voor mogelijk zou hebben gehouden.
Laat ik beginnen met te schrijven over mijn ervaring 'vanaf het begin van het einde', want hierdoor zal wat ik hierboven heb beschreven als de huidige ervaring van mezelf, duidelijker worden voor jullie. De beste of enige manier waarop ik de huidige ervaring van mezelf en wat ik hierboven heb geschreven, kan beschrijven - is door mijn ervaring 'van het begin van het einde' en al het andere ertussen in, tot op dit moment, hier, neer te schrijven.
Hier is het:
Ik zat 'met mijn handen in het haar' toen ik me realiseerde dat ik gestorven was - want dat was werkelijk het laatste wat ik verwachtte dat er zou gebeuren. Het was nogal 'ongelooflijk', ik kon gewoon niet geloven dat ik gestorven was. Ik bedoel - ik was echt boos dat ik gestorven was. 'Boos en in Ongeloof' was het statement van mijn ervaring. Het ging van 'Wel verdomme - waarom moest je jezelf nou zo nodig dood laten gaan' - lol
Het was zeker onverwacht - en ik ervaarde echt dat 'onverwachte en ongeloof' als mezelf, in het sterven. Ik bedoel - je ervaart dat echt. Je ervaart een echte schok als je sterft, vanuit het oogpunt van werkelijk, echt ervaren dat je het 'niet verwacht'.
De schok is niet zozeer vanwege het sterven op zich, maar om het onverwachte ervan. De boosheid en het ongeloof die ik ervaarde kwamen meer door de vraag 'Waarom ging ik dood' - alsof ik op de een of andere manier in het moment van Dood wist, dat ik persoonlijk verantwoordelijk was voor mijn eigen dood, vanuit het gezichtspunt dat 'ik mezelf doodde'.
In realiteit doodde ik mezelf niet met opzet - ik pleegde geen zelfmoord. Ik veronderstel dat sommigen mijn dood een zonderling ongeluk zouden noemen (maakt mij dat dan een zonderlinge speling der natuur - lol). Het was alleen de ervaring van mezelf in het moment dat ik besefte dat ik gestorven was - dat ik op de een of andere manier wist dat ik persoonlijk verantwoordelijk was voor mijn dood. Dat het niet zomaar een ongeluk of toevalligheid was dat toevallig gebeurde - daarom ervaarde ik 'boosheid en ongeloof'.
Dit is wat ik ervaarde in het moment van sterven toen ik besefte dat ik dood was gegaan.
Oké - ik maakte een sprongetje naar waar 'ik besefte dat ik gestorven was' - dit wat ik hierboven schreef toen ik mijn fysieke lichaam al 'verlaten' had. Want - het was pas toen ik mijn fysieke lichaam had 'verlaten' en aan de 'Andere Kant' was, dat ik me realiseerde dat ik gestorven was. Ik ga terug naar het begin - waar ik ervaarde dat ik daadwerkelijk uit het Lichaam ging, het proces van uit het Fysieke Lichaam gaan. En je hebt werkelijk de ervaring van het Fysieke Lichaam te 'verlaten'. Je 'verlaat' letterlijk het Fysieke Lichaam en ervaart letterlijk dat 'weggaan'.
wordt vervolgd in deel 2
lees verder op DesteniNL
