- Jack-
25 augustus 2007
Ja, dit is Jack weer.
Ik was bezig de vorm te beschrijven. Het fysiek menselijke lichaam zelf, het voertuig, was ontworpen naar beeld en gelijkenis van de Aarde zelf. Het had een kern, dat was het skelet, en het had een vorm eromheen om vorm te geven, dat bestond uit de Aarde. Ze hadden dus in feite de essentie van de Aarde genomen. Ze waren in staat om uit alles dat bestond de essentie weg te halen. Dat was ook de manier waarop de Atlantiërs zichzelf op uiteenlopende manieren konden uitdrukken. Ze stierven niet, maar ze verplaatsten de essentie van zichzelf en van daaruit gingen ze zich verder ontwikkelen. Dus dat was de manier waarop ze de essentie van de Aarde namen en het voertuig creëerden naar beeld en gelijkenis van de Aarde.
Nu hadden de Sirians de systemen in de fysiek menselijke vorm geplaatst. Het voertuig – het werd toen geen fysiek menselijke vorm genoemd. Ik gebruik die term alleen, zodat je kunt begrijpen waarover ik spreek. Ze hadden nu dus de fysiek menselijk vorm. Anu zei: "Okay, dat is het! Dat is alles wat we nodig hebben! Laten we eens kijken hoe het werkt." Hij ging erin en zei: "Het werkt!" Hij liep rond in die vorm en hij kon dat doen vanwege de antenne in het centrale punt van de hersenen en begon zich te bewegen. "Okay, dit is perfect. Dit hebben we nodig. Het is klaar!"
Maar de Sirians zeiden: "Nee, zo kan het niet! Er ontbreekt iets aan." Let even op, dat er nog geen organen en geen bloedsomloop inzaten. Die zaken kwamen pas later aan de orde. "Nee" zei Anu, "alles wat ik nodig heb is een manier om goud uit de grond te halen. Iets dat beweegt, ja... ze halen goud uit de grond, ze worden niet moe – dat is alles wat ik nodig heb." De Sirians gingen akkoord, maar ze wilden een vergadering beleggen met Anu en het Annunaki ras. Anu zei: "Dat is goed, laten we dat doen."
De Serpents kwamen pas later op de hoogte van Anu's vorm en van de manier waarop hij zichzelf manifesteerde. Dat was de grote wens van veel wezens uit die tijd, want het was fascinerend – het was cool. Maar Anu, de Sirians en de Serpents kwamen bij elkaar op de planeet van Anu. In die tijd was de planeet van Anu prachtig, veel wezens, goud, allemaal goud – het goud uit de Aarde, natuurlijk. De vorm waarover we het hebben was bedoeld voor een later stadium, wanneer hij het goud niet meer interdimensionaal kon ophalen, omdat de planeet bezig was zich in de materie te manifesteren.
Hij ging overleggen met de Sirians en de Serpents over de kwestie die gaande was en dat hij goud nodig had om te kunnen overleven... dat de Atlantiërs niet wilden, dat ze daar aanwezig bleven en zich gingen manifesteren... dat hij die vorm ging ontwikkelen om het goud uit de grond te halen. "Dat is alles wat ik op dit moment mag doen. Maar het is niet de oplossing voor het probleem, want eigenlijk zou ik deze hele planeet bewoonbaar willen maken. Ik wil hier wonen, omdat ik anders niet langer kan overleven. Als ik dat namelijk niet doe, krijgt het goud een vaste vorm en kan ik niet langer existeren."
Toen deden de Serpents een interessant voorstel: "Anu, waarom neem je niet gewoon de hele planeet over? Je hebt iets nodig dat die vorm tot leven brengt, waarom doe je dat niet met de Atlantiërs?"
Anu was in die tijd handig. Hij was niet, weet je, hij was een speelse, serieuze jongen tot op zekere hoogte. Hij was nog redelijk jong, niet zozeer qua tijd en leeftijd, maar qua ervaring van zichzelf in het bestaan was hij jong. Hij zei: "Dat kan ik niet doen. Want de Atlantiërs waren vrijgevig, ze zeiden dat ik dat goud voor mijn instandhouding kon krijgen, dus waarom zou ik zoiets in het bestaan veroorzaken, terwijl het met iedereen naar het schijnt goed gaat? Alles wat ik doe is manifesteren om te kunnen overleven, dat is alles. Ik moet overleven. Ik weet zeker, dat ik met de Atlantiërs tot een overeenstemming kan komen om de planeet te bewonen, want zijzelf leven in de oceanen." Dat wil zeggen, in water dat zich als geluid manifesteerde. De Atlantiërs kwamen nooit aan land. Dat deden ze maar zelden. De Atlantiërs waren ook niet van plan zich te manifesteren. En zo kwam er een interessant voorstel op tafel bij de Atlantiërs.
Op de vergadering met de Atlantiërs, Anu, de Sirians en de Serpents zeiden de Serpents tegen Anu: "Als jij het niet doet, doen wij het. Dan nemen wij de planeet over."
Anu ging naar de Atlantiërs en zei eerlijk wat er aan de hand was: "De Serpents willen jullie planeet overnemen als gemanifesteerde vorm, want ik wil me niet tegelijkertijd manifesteren, maar zij houden geen rekening met mij, dat ik moet overleven en goud nodig heb en om jullie maken ze zich ook geen zorgen. Ze zijn alleen met zichzelf bezig, want het zijn verdomt slechte wezens."
De Atlantiërs zeiden: "Laat ze maar komen. Ze gaan deze planeet niet overnemen. De planeet is van ons zoals we zijn. Het is de expressie van onszelf. We hebben je uitgenodigd omdat we wisten dat je goud nodig had om te overleven. Dat heb je gedaan en dat is alles wat je nodig hebt. Als het zover komt, dat de planeet gaat manifesteren op een manier, dat jij het goud niet langer kan ophalen, moeten we een planning maken. Er moet een manier zijn om interdimensionale stabiliteit te kunnen vasthouden."
Anu zei: "Nee, dat zal niet gaan. Ik garandeer je, dat deze planeet zich gaat manifesteren. En wij moeten toegang blijven houden. Als we de [menselijke] vorm niet samen met de Aarde kunnen manifesteren, is dat niet mogelijk." De Atlantiërs dachten erover na. Zijzelf zouden zich niet manifesteren met deze Aarde, omdat ze heel interdimensionaal waren, dus ze zouden gaan verliezen wat ze hier hadden. Ze stonden op deze planeet vanwege de zwaartekracht, maar ze hadden zich niet als en met de planeet gemanifesteerd. Dat was het probleem.
Dit is Jack. Ik ga verder in mijn volgende interview. Dank je wel.
