3 september 2007
Dit is Jezus, ik ga door. Dus ik was op Aarde en voerde al die praktische voorbeelden uit van wie ik ben en wie de mensen zijn en ik zei tegen hen: 'Maak aantekeningen, schrijf, stel vragen!' En velen waren natuurlijk in me geïnteresseerd, want ik liet hen zien wie ze zijn, hetgeen ze niet zagen of aanvaardden, of zich realiseerden, dus ik was een fascinerend fenomeen, ik was 'ongelooflijk'.
Maar wat ikzelf niet zag of begreep in het begin, waren de structurele denksystemen van Anu. Ik zag zelfs niet het plan voor de slavernij van de mensheid. Wat ik zag in mensen was mezelf. Ik zag mezelf en ik sprak met ze als mijn gelijken, als één met mezelf. Eenvoudige woorden. En ik liet ze zien dat als je je realiseert dat je niet van deze wereld bent, je niet laat bepalen door deze wereld, dat je dan vrij bent in deze wereld. Dat je niet bepaald wordt door de beperkingen van deze wereld. Want als je je volgens deze wereld definieert, identificeer je je met de beperkingen waaruit deze wereld bestaat, dat is simpel.
Ik geloof echt wel dat ze in die tijd verloren waren in ideeën over zichzelf, over deze wereld, dat ze verdwaald waren in plaatjes die ze in de wereld zagen. Ik kon wel zo'n beetje zien waar de wereld naartoe ging, als ik niet onmiddellijk iets deed. Ik realiseerde me dat ik niet voor eeuwig op Aarde kon blijven en al die mensen hier op Aarde kenden me als één en gelijk met hen. Daarom verzamelde ik volgelingen, 'discipelen' zoals ze die in de Bijbel noemen. Maar zelfs in het woord discipel zit het woord 'discipline', dus het waren 'gedisciplineerden', als je het zo wil noemen. Maar ook dat betekent 'volgen', maar niet toepassen, beoefenen, praktiseren. Dus de Bijbel interpreteerde het als volgen, niet als praktiseren, beoefenen, leven als gelijk met mezelf, want dat was geen aanvaard standpunt in de Bijbel.
Ik heb deze twaalf mensen gezegd wat nodig was om te doen. Ik liep samen met hen op, als henzelf, ze zagen wat ik deed, ze deden wat ik deed, ze zeiden wat ik zei - ik liet hen alles zien, alles van mezelf als gelijke en één met hen. Ik zei: 'Schrijf het op. Praktiseer. Pas het toe. Leef al deze principes', want ik realiseerde me dat, als ze dat niet deden, er niets zou veranderen. Hoe zijn ze anders zover gekomen dan door toepassing, beoefening, leven, geloof, ideeën enzovoort? Ze moesten dat eenvoudig transformeren in een andere manier van beoefenen, leven, toepassen, praktiseren en uitdrukken - en dan heb je een getransformeerd wezen.
Het is interessant wat ik toen aantrof en wat zelfs nu nog het geval is, is het punt waarop iemand werkelijk opstaat in deze wereld. Als je door de eeuwen heen kijkt, zijn er maar een paar geweest, die werkelijk zijn opgestaan en de waarheid spraken, die over de ware expressie van mensen spraken. Waarom? Ze hebben het zelf gezien, ze hebben zichzelf toegepast, ze hebben het geleefd, ze hebben zichzelf uitgedrukt. Mensen zijn in feite niet in staat woorden te spreken, die ze niet eerst zelf hebben toegepast, uitgedrukt en geleefd als zichzelf. Om in staat te zijn het te zien en te horen. En het interessante is, dat die mensen altijd meteen door de hele wereld worden aangevallen.
Dat is ook met mezelf gebeurd. Want waarvoor stond ik? Ik stond voor gelijkheid en eenheid. Ik wilde dat mensen zich realiseerden dat ze één en gelijk zijn met mij. Maar wat gebeurde er? Het grootste deel van de wereld keerde zich tegen me en zeiden dat ik bedrog pleegde, ze noemden me 'een leugen' enzovoort.
Het is interessant dat alles in het tegendeel wordt uitgelegd. Altijd. Want alles wat die mensen tegen mij zeiden, was eigenlijk een projectie van hun eigen bedrog, dat zij logen. Zij waren niet eerlijk tegen zichzelf. Dat is duidelijk. Maar mensen zien dat niet. Ze realiseren zich niet dat datgene wat je in een ander ziet, in feite datgene is, wat je in jezelf ziet. Het is zó simpel. Het is onweerlegbaar waar en het gebeurde zelfs al toen ik hier was.
En wat ik ontdekte is, dat mensen me niet konden horen. Ze hoorden de woorden niet die ik sprak. De woorden die ik sprak werden volkomen omgekeerd. Dat bracht me nogal in verwarring, want soms herhaalde ik bepaalde uitspraken of woorden keer op keer en soms moest ik het in de praktijk voordoen, als een manifestatie van mezelf, voordat ze het een keer begrepen.
Mijn bedoeling is nooit geweest om iemand te worden die zou moeten worden vereerd. Maar mijn ervaringen hier op Aarde werden helemaal verkeerd behandeld door het Witte Licht, natuurlijk. De meeste verhalen in de Bijbel werden door anderen van het Witte Licht ontworpen, die zich voor een moment als mensen manifesteerden, zelfs op het moment dat ik werd gekruisigd, waren er dimensionale wezens bij die mijn hele expressie verdraaiden tot een vorm van geloof. Dus eigenlijk heb ik de weg voorbereid voor het ontwerp van Anu, om een aanbeden God in deze wereld te worden, van de mensheid. Ik had dat helemaal niet door. En hij verdraaide mijn woorden. Niet alleen toen maar ook veel later waren er wezens in de wereld, die allerlei zaken omkeerden en allerlei verhalen over mij in de Bijbel plaatsten van gebeurtenissen die plaats hadden toen ik helemaal niet op Aarde aanwezig was. Dus de Bijbel, is de ultieme manifestatie van misleiding en bedrog, echt waar. Zoals ik al zei, wordt alles omgedraaid in het tegendeel. Dus de Bijbel die wordt aangezien als Waarheid, is in werkelijkheid een Bijbel van het Bedrog. Het is een manifestatie van afgescheidenheid gecreëerd door Anu, die gelijk staat aan slavernij.
Ja, toen ik aan het kruis stierf, heb ik ze toegestaan dat te doen. Weet je, het was een bewijs voor mezelf en voor anderen om te kunnen zien, waarmee ze in feite bezig zijn. Dat ze in werkelijkheid zichzelf kruisigden als een ware expressie van wat ze zelf zijn en ik vertegenwoordigde dat. En de kruisiging door mensen van zichzelf is daarna onophoudelijk doorgegaan.
Dank je wel. Dit is Jezus.
lees verder op DesteniNL
