3 september 2007
Hallo, dit is Jezus. Ik had het over de kruisiging. De mijn kruisiging vertegenwoordigt de kruisiging van mensen in hun ware expressie van zichzelf als eenheid en gelijkheid, 'vrijheid' in zelfexpressie.
Wat vertegenwoordigt het geloof in God of zelfs geloof in de Bijbel: dat wat nog steeds aanwezig is in mensen die de Bijbel lezen, die God vereren of die geloven in een Jezus die terugkomt op een 'wolk' om de mensheid te 'redden'. Zij ondersteunen in feite de kruisiging. Zij ondersteunen in feite de kruisiging van zichzelf als de ware expressie van wie ze werkelijk zijn. Ze zijn eigenlijk bezig met spijt, ontkenning, angst en oordeel in zichzelf, want datgene wat van generatie op generatie is doorgegeven is feitelijk schuld, of ze zich ervan bewust zijn of niet, door de kruisiging toe te laten van zichzelf zoals ze zijn, en mensen hebben geleefd met die schuld, die spijt, dat oordeel en die angst in zichzelf voor eons. En daar komt het concept van God vandaan. Want op die momenten beleefden mensen zoveel schuld, spijt, angst en oordeel, dat het concept van een God werd gevormd, omdat ze geen mogelijkheid zagen om zichzelf te vergeven voor wat ze hadden laten gebeuren.
Waarover ik nu spreek, laten we het de 'hogere vleugels' van jezelf noemen. Zelfs in de mensen van toen en het bestaat nog steeds in de hele mensheid. Mensen zijn zich zó bewust van zichzelf en zijn dat altijd geweest, dat is buitengewoon sterk. Dat ga je je realiseren wanneer je meer bewust wordt van jezelf, of wanneer je jezelf dat toestaat.
Mensen realiseerden zich toen al wat de erfzonde was die van generatie op generatie werd overgedragen. De erfzonde was het schuldgevoel van dat moment en de spijt, de angst en het oordeel over zichzelf dat ze dat hadden laten gebeuren. En dat is waarom mensen zich verschuilen achter het concept van God - vanwege de angst voor wat was voorgevallen, héél lang geleden.
Dus door zich te verschuilen achter de verering van een wezen buiten zichzelf hoeven ze niet geconfronteerd te worden met die schuld, die schaamte, die woede, die spijt en dat verdriet om wat ze zolang geleden hebben toegestaan door de kruisiging van hun eigen zelfexpressie.
Mensen zijn zich daarvan bewust. Hoeveel mensen bidden er niet nog steeds om die leegte die ze aldoor voelen, dat gebrek aan vervulling, gaan naar de kerk om nóg harder te bidden, proberen van alles om die leegte, die nietsheid, dat gebrek aan vervulling in zichzelf op te vullen.
Het ziet er niet naar uit dat die leegte kan worden gevuld, zelfs niet door naar een kerk te gaan, door te bidden of door een heilig boek te lezen, of door een wezen buiten zichzelf te vereren. Want wat is ervoor nodig om naar voren te stappen in zelfoprechtheid? Dat is waar de mens bang voor is in zichzelf: zelfoprechtheid - dat ene ding.
En wat ik me ook realiseerde terwijl ik gekruisigd werd, dat ik niet in staat was om die mensen daar te veroordelen, omdat ze zich niet realiseerden wat ze op dat moment aan het doen waren. En dat ik louter een representatie was van wat mensen werkelijk zijn.
En zo zijn er meer in deze wereld die nog steeds tot grote 'hoogten' reiken en die opstaan voor de wereld zoals die werkelijk is. Maar wat is er met hen gebeurd? Ze zijn gekruisigd, op allerlei verschillende manieren, vermoord, omgebracht, door het Witte Licht van de wereld verwijderd... Zulke mensen zijn hier altijd geweest...
Daarom is het zo fascinerend dat de Bijbel zo verkeerd wordt geïnterpreteerd, dat Jezus zou terugkomen op een wolk. Maar wat interessant is: wat als ik hier altijd was geweest? Of keer op keer was teruggekomen? Elke keer heeft de mensheid mij, als haar eigen zelfexpressie, gekruisigd, alleen op verschillende manieren. Wat betekent dat?
Dat betekent, dat wezens die op Aarde zijn geweest en werkelijk zijn opgestaan, die werkelijk de waarheid vertegenwoordigden, die de openbaring vertegenwoordigden van wat de mens werkelijk is - altijd werden gekruisigd, letterlijk - en al sinds heel lang in de geschiedenis, kijk maar eens. Er zijn wezens geweest die in staat waren een verandering teweeg te brengen, die opstonden en spraken, maar ze zijn allemaal vermoord, onmiddellijk...
Wie hebben dat gedaan? Niet degenen die erbij betrokken waren, nee. Het was de mensheid als geheel.
Mijn kruisiging, dezelfde situatie. Wie maakte die keuze? Alle wezens in de wereld van dat moment. Ze stonden allemaal als één blok - vanwege hun angst. Zich niet realiserend dat iedereen zit te wachten tot Jezus komt op een 'wolk'. Alsjeblieft... totaal verkeerd geïnterpreteerd. Er zouden wezens komen zoals ik, dat was wat het echt betekende. Gekruisigd, iedere keer...
En om even terug te gaan: ik heb twaalf mensen hier op Aarde getraind, want ik besefte dat ik dit niet het enige was wat ik kon doen. De mensen die me zouden horen en mijn zelfexpressie zouden zien, zouden worden toegestaan zichzelf uit te drukken en het onder alle mensen op Aarde gaan verspreiden. En dus zei ik tegen de twaalf discipelen meteen al in het begin, 'Jullie worden één en gelijk met mij, want jullie gaan naar alle vier hoeken van de wereld om het levende woord onder de mensheid te verspreiden.' Het levende woord... simpel. Maar toch, op het moment dat ik vertrok nam angst het over, kwam bezorgdheid ertussen, oordeel, twijfel, enzovoort en ze lieten alles in de steek. Ze deden niet, wat ik ze had gevraagd te doen. Ze steunden niet hun eigen zelfexpressie, ze gingen niet in zichzelf staan, in hun zelfrealisatie. En ik had verteld dat ik zou terugkeren. Ik zou terugkomen en naar hun toepassing, zelfexpressie, de manifestatie van zichzelf en van de wereld kijken. Ik zei niet hoe, wanneer, waar - niets. Ik zei alleen: 'Ik kom terug'.
En vanaf dat moment liep alles in het honderd. En dat kun je nog steeds zien: mensen geloven in een God die niet bestaat en in een Jezus die terugkomt op een wolk en hier ben ik en ik zeg dat ik niet doe. Je kunt dus of doorgaan met wachten totdat je sterft en je je realiseert dat er geen God is, of: 'Oh, Jezus is één en gelijk met mij en is gewoon een ander wezen’. Het hele concept van God werd alleen gecreëerd voor verdere slavernij en afgescheidenheid.
Nu, wat interessant is, ik weet zeker dat er veel mensen zijn die denken: 'Oh nee, alsjeblieft... dat is een leugen. Ik geloof je niet.' Echt, kijk eens eerlijk in jezelf. Waarom heb je dat geloof? Is dat omdat het jou en je zelfexpressie ondersteunt? Of omdat je in een familie bent geboren met zo'n geloof, en je getraind bent om te geloven in zo’n geloof. Interessant... waar ben jijzelf in die vergelijking. Wat als je niet in zo'n familie was geboren? Wie was je dan geweest?
Dank je wel. Dit is Jezus.
lees verder op DesteniNL
