17 maart 2008
Dus ik heb net in mijn eerste interview een beetje gecommuniceerd over zelf-vergeving, over mijn ervaring met zelf-vergeving en met betrekking tot reacties zoals gespannenheid in jezelf – dus je kijkt naar gedachten, of laat ik beginnen met het volgende...
In het begin van het proces kan alles in jou, wat er gaande is, je weet wel, de gedachten en emoties en gevoelens – naargelang je je meer gewaar wordt van hen, kan het zijn dat ze op een "berg" lijken, zoals: je staat achterin jezelf en kijkt naar jezelf en deze gedachten gaan maar door en zo ook de emoties, gevoelens en reacties en je ziet iedereen in jouw wereld en omgeving en je wilt gewoon je haren van je hoofd trekken omdat het te veel lijkt...
Sommigen zullen dit in het begin doormaken in zichzelf, alsof in hun hoofd de gedachten, gevoelens en emoties zό groot, zό immens, zό ontzettend veel lijken – en dit is waar adem en ademen zo belangrijk is; zodat je letterlijk moment voor moment pakt, omdat de troep in jezelf met betrekking tot de gedachten, de gevoelens en de emoties en hoe alles op elkaar inspeelt, en de reacties en de onderdrukking... soms is het gewoon zo van, kijkend naar jezelf: [lange zucht]. Oké, dit is waar ademen zo belangrijk is.
Weet je, we hebben ons hele leven bestaan binnen deze troep in onszelf. Daarom, letterlijk moment voor moment, adem voor adem, langzaam maar zeker ontrafel je jezelf van dit hele gemanifesteerde mindsysteem in en als jou, wat (met betrekking tot informatie en hoe het wordt ontworpen en alle constructies) ingewikkeld is. Maar in het hier zijn binnen jezelf in elk moment van adem en, je weet wel, in het meteen verantwoordelijkheid nemen voor wat er ook opkomt binnen jezelf; de gedachten en de emoties en de gevoelens – daarin zal je je beginnen te realiseren dat wat er binnen in jou bestaat met betrekking tot de mind; tot de gedachten en de emoties en de gevoelens, eigenlijk niet zo groot is...
Het lijkt alleen zo groot en uitgebreid omdat je jezelf nog niet hebt verwerkelijkt in dit alles. En wat je ziet in jezelf met betrekking tot de mind, en hoe die is ontworpen als jou: je hebt altijd al bestaan als dat, je hebt altijd alleen dat gezien wat je altijd bent geweest als jezelf. Dus wees niet hard tegen jezelf, gewoon, hier beginnen, alleen de adem, begin en vertraag alles binnen jezelf. Vertraging is erg belangrijk omdat je mind altijd racet. Dus wanneer je merkt dat je racet binnenin jezelf: stop – je stopt gewoon en vertrouwt erop dat je jezelf eenduidig stuurt binnen dat moment en niet accepteert en toelaat om je mind je te laten beïnvloeden in je zelf-expressie van jou in dat bepaalde moment. Wanneer je participeert in deze wereld, bijvoorbeeld wanneer je voor de computer zit of een film kijkt of wat dan ook, vertraag jezelf altijd, gewoon ademen, adem en als een gedachte naar boven komt of een reactie komt op: dan stop je binnen in jezelf, pas je zelf-vergeving toe en laat je gewoon los – alleen ik ben hier – en je gaat naar het volgende moment...
Zo lopen we moment tot moment en in het lopen in elk moment van adem, zal je jou ervaren en met betrekking tot de mind zal alles beginnen te vertragen en je zult je realiseren dat de mind's emoties, gevoelens, reacties eigenlijk vrij traag bewegen en je wordt zeer stabiel binnen in jezelf, je weet, letterlijk, wat er ook gebeurt in jezelf: jij dirigeert jou in zelf-eerlijkheid in het moment zoals vereist.
En hoe verder je bent in en als dit proces, zal je tot de realisatie komen dat deze gedachten, deze emoties en deze gevoelens niet jou zijn, geen van deze reactie van de mind die in je opkomen. En zie elk moment als een kans om jou "neer te zetten", om niet te veroordelen wat er gaande is binnen in jezelf, want we hebben de neiging dat te doen; om echt gefrustreerd te worden of boos of veroordelend ten opzichte van wat er in onszelf opkomt – maar ik zie het als een kans voor mij om mij neer te zetten – dus wanneer een gedachte, een emotie, een gevoel of een reactie opkomt: stop dan, sta en pas zelfvergeving toe – en als een kans voor mij om effectiever en specifieker te worden.
Dus het gaat over ZELF, zelf die zelf assisteert en ondersteunt. Hetzelfde voor zelf-vergeving: het is jij die jou, mij assisteert en ondersteunt. Het gaat om wie je bent in het toepassen van zelf-vergeving, het gaat om wie je bent in het ademen, in het gehele proces – dus herinner je jezelf, neem jezelf in overweging in dit alles.
Het is alsof we hebben bestaan in deze hele doolhof van troep binnen in onszelf, verwerkelijkt als de mind, en nu staan we letterlijk op van binnen uit en realiseren ons wie wij zijn, dat wie we zijn niet alleen de mind is. En realiseer je dat dat moment in het toepassen van zelf-vergeving wanneer een reactie wordt ervaren en je ervaart hoe alles stopt en dat je helder bent in jezelf en die zenuwachtigheid verdwijnt – dat die ervaring daar, die stilte, die stabiliteit en absolute duidelijkheid – dat jij dat bent. Dus jij die zelf-vergeving toepast in assistentie en ondersteuning van jou om jou te realiseren.
