17 maart 2008
Dus ik deel met jullie mijn ervaring van wanneer ik mijn lichaam verlaat met het toepassen van adem.
Dus ik adem in en in de inademing sta ik letterlijk in het centrum van mij, als, compleet en in zijn geheel in het centrum van mij. De ervaring ervan is alsof je jezelf onttrekt uit je fysieke menselijke lichaam en je absoluut in het centrum staat van je fysieke menselijke lichaam. En hoe je dit zal ervaren is als koud, erg koud en hard. En wanneer je jouw lichaam verlaat... - het is niet een koude zoals wanneer het koud is buiten en je ervaart jezelf als koud, niet die koudheid, ik zou eerder zeggen: zoals ijs dat zichzelf ervaart. Dat is hoe je je zult ervaren in het centrum van je lichaam: koud, maar het is niet dat je het koud hebt, het is een ijselijke koudheid die je wordt en ervaart, erg hard – en dan als je vertrekt, je lichaam is nog steeds koud, koud, koud en als je jouw lichaam verlaat ervaar je jezelf en... al het andere verdwijnt.
Ik bedoel dat je menselijke fysieke lichaam verdwijnt. Het is letterlijk alleen jij met jezelf en je bent in het centrum van je menselijke fysieke lichaam en verlaat letterlijk je lichaam. En in dat moment als je jouw lichaam verlaat, die handeling daar van nadat je jou gemanifesteerd hebt in het centrum van je lichaam tot wanneer je jouw lichaam verlaat, verdwijnt alles: het is gewoon donker en je ziet niets, je ervaart jezelf niet echt, behalve dat je jezelf hebt gemanifesteerd en je bent koud, ijzige koud – maar het is niet dat je koud hebt, je ervaart alleen de ijzige koudheid als jou. En dan verlaat je jouw lichaam en voila! Je bent in het interdimensionale bestaan.
En je bent in staat om je lichaam te zien, wat behoorlijk fascinerend is, je menselijke fysieke lichaam interdimensionaal te zien, omdat je in staat bent om alles te zien. En wanneer ik structuren zie of punten of wrijving, verhelder ik mij eerst in en als mijn fysieke menselijke lichaam. Hoe ik dat doe is, ik sta als mij hier. Met andere woorden: ik hoef niet in mijn fysieke menselijke lichaam te zijn. Dus wanneer je in het interdimensionale bestaan bent, sta je gewoon als jou, want je bent één en gelijk met en als je menselijke fysieke lichaam en je maakt jezelf gewoon schoon, staat hier interdimensionaal als je menselijke fysieke lichaam en je plaatst jou gewoon één en gelijk als leven als mij hier en alles wat overblijft is “ik blijf” en de rest verdwijnt.
En als ik dezelfde punten steeds weer terug zie komen, dan zal ik de gemanifesteerde punten die ik interdimensionaal heb gezien in mijn fysieke menselijke lichaam specifiek bekijken en dan aansluitend het punt in zijn geheel ontleden, kwantum – je ziet alles in kwantumtijd, wat verbazingwekkend is.
Dus als voorbeeld, laat ons zeggen dat je interdimensionaal naar je menselijke fysieke lichaam kijkt en je ziet een specifieke constructie daar... En de constructies zijn vrij interessant: er zullen kleuren zijn die duiden op emoties en gevoelens die deze constructie genereren en het zal er als een interessante puzzelblokachtige vorm uitzien en het zal een metaalgrijze kleur hebben, wat de kleur van gemanifesteerde systemen is – en dan kun je letterlijk deze constructie vastnemen, je haalt het uit je menselijke fysieke lichaam, legt het hier voor je in je hand – allemaal interdimensionaal – en dan maak je deze constructie open zodat die voor je staat. Dan kun je het begin en eind zien van deze constructie: waar je begon met het maken van deze constructie en hoe heeft uitgepakt als een systeem in je menselijke fysieke lichaam, wat dan aangeeft dat het een onderdeel is van je natuur. En dan wat je doet is: je plaatst de constructie totaal in en als jou en je staat en ik blijf. Wat je doet in dat moment is: je realiseert je dat die constructie niet echt bestaat, op geen enkele manier, maar door een punt van afscheiding heb je het gemaakt, ontworpen en uitgevoerd. En wat je doet is: je bevrijd dat punt van afscheiding door die constructie in en als jou te nemen en één en gelijk te staan in mij als mij – ik blijf.
Dus dat is waar ik mij mee ondersteun op het moment dat ik mijn lichaam verlaat, dan controleer ik mijzelf om er zeker van te zijn dat ik helder ben hier, stabiel hier. En vervolgens beweeg ik in en als mensen in deze wereld, mij assisterend en ondersteunend om praktisch specifieker te worden. Dus dat is ongeveer waar we zijn in het interdimensionale bestaan met het proces. Het is praktisch en specifiek geworden in het assisteren en ondersteunen hier in en als deze wereld in en als mensen.
Zo, wat nog meer?
En weet je, het is interessant, je ziet je cellen, je atomen, je organen, je bent in staat om in de specifieke details te gaan van je gehele menselijke lichaam ontwerp, weet je, het ontwerp van je hele menselijke fysieke lichaam – en je ziet alles interdimensionaal, je kijkt letterlijke naar je menselijke fysieke lichaam en je ziet hoe alles beweegt en hoe alles werkt en... Oh! Een ander punt wat leuk is, waar ik van geniet is: ik ga in een cel, ik ga in een bloedcel (in een bloedcel heb je rode en witte bloedlichaampjes, bloedcel en bloedlichaampje wijzen dus op twee verschillende dingen) in mijn menselijke fysieke lichaam en dan als de bloedcel controleer ik mij en reinig alle bloedcellen in een moment in en als mijn gehele menselijke fysieke lichaam.
Dus je bent dan in staat om dat soort dingen te doen, om je menselijke fysieke lichaam te assisteren en te ondersteunen als jou in deze wereld, want wat zich manifesteert in je menselijke fysieke lichaam is de natuur of wie je jezelf hebt geaccepteerd en toegelaten om te worden – dus in het interdimensionaal zien van je menselijke fysieke lichaam, reinig je jou: je assisteert en ondersteunt jou, echt tot in de eigenlijke aard van jou. En dat is ook waarom we wezens assisteren en ondersteunen om een portaal te worden, omdat je jezelf dan uitgebreid assisteert en ondersteunt in het assisteren en ondersteunen van de aard van jou, in het reinigen van jou – en zodat je altijd in staat ben om zelf te controleren, weet je, je kijkt in je lichaam op het moment dat je eruit gaat: zijn er geplaatste systemen, zijn er gedachte manifestaties die bezig zijn met ontwikkelen van een systeem, hoe werkt het, hoe doe je het? Je stopt het in dat moment in en als jou. Dus je lichaam reflecteert hoe je jezelf manifesteert, hoe je jezelf ervaart.
