18 maart 2008
In het vorige interview hebben we de onmiddellijkheid van het werkelijk verlaten van het menselijk fysieke lichaam besproken.
Een ander punt met betrekking tot het verlaten van je menselijk fysieke lichaam is dat je je lichaam helemaal niet ervaart wanneer je in het interdimensionaal bestaan bent – het enige dat overblijft is jij, en dat is het. Absoluut geen geluid, geen kleur en geen afbeeldingen zijn te zien, op geen enkele manier, het enige dat bestaat is mij, is ik, en dat is het – en op het moment dat je je menselijk fysieke lichaam verlaat, zal er iemand zijn die je zal assisteren en ondersteunen in het verwelkomen van jezelf in jezelf – lol.
Een ander punt is angst – als er enige angst wordt ervaren op welke manier dan ook in en gedurende deze ervaring – dan ben je niet klaar, en dus is de suggestie om diepere zelf-vergeving toe te passen: dieper te gaan in jezelf en specifieker te zijn met betrekking tot zelf-vergeving. Enige angst, enige zorg, enige anticipatie, enige nervositeit: nog niet klaar.
Geef jezelf de kans om absoluut zelf-eerlijk te zijn met jezelf met betrekking tot het toepassen van zelf-vergeving, want er is een neiging om angst voor zelf-eerlijkheid te ervaren, te wijten aan en door zelf-beoordeling: het beoordelen van jezelf gebaseerd op wat je eigenlijk ziet en ervaart van wat er zich afspeelt in jezelf eenmaal je je meer – “meer” – gewaar wordt van wat je hebt aanvaard en toegestaan in jezelf. Push/ga door de angst om zelf-eerlijk te zijn. In het schrijven en in het zelf-vergeven – je weet wel, met de verlangens en de angsten en de zenuwen en de anticipaties en de definities van jezelf in afscheiding van jezelf – zit echt voor jezelf met pen en papier of met je computer en schrijf gewoon, maar wees in het schrijven eerlijk met jezelf over wat je ziet dat er bestaat in jou. Waar zijn je angsten? Waar zijn de definities? Welke zijn de verlangens? Welke zijn de afbeeldingen die opkomen in je mind? Je weet wel – in het kijken naar alle gedachten die opkomen in de mind en die te erkennen – in dat moment onvoorwaardelijk zelf-vergeving toepassen in het loslaten van die gedachten en jezelf niet toestaan of accepteren om wie je bent te definiëren volgens die gedachten.
Wees zelf-eerlijk over wat je ziet dat zich afspeelt in jezelf, geef jezelf de kans om zelf-eerlijk te zijn met jou, want je doet dit voor jou als allen als één als gelijk als Leven, om jezelf geboren te laten worden en jezelf te realiseren als wie je werkelijk bent. Dus doe dit niet halfweg, doe dit absoluut voor jou jezelf. Je weet wel, duik in die angsten, duik in die verlangens, in die gedachten, in die emoties, in de ervaring van jezelf naar anderen toe – ontleedt het, kijk naar elk afzonderlijk punt, open de gehele constructie – en zo zal je in staat zijn het gehele systeem te zien en met effectieve en specifieke zelf-vergeving in zelf-eerlijkheid, laat je die hele constructie los – en de sleutel is zelf-eerlijkheid. Dring echt binnen tot de kern van jezelf en sta op van in jezelf als jezelf in zelf-eerlijkheid en zelf-vergeving.
